De eerste negentien
competitiewedstrijden hield Van
den Brom zijn hoofd met opvallend
gemak boven water. Op de zwarte
zondag van 6 februari '94 echter,
tijdens de kansloze 4-1 nederlaag
bij PSV, ging hij kopje onder. Niet
zonder gevolgen. Nadat Tarik
Oulida de honneurs in het centrum
naar mijn zin. Dat zeg ik niet om te
slijmen, dat is gewoon een feit. En ook als
reserve maak je onderdeel uit van het
succesteam Ajax, dat is me ook heel veel
waard. Je maakt prachtige dingen mee, die
je bij geen enkele andere club in Nederland
zou meemaken. Aan de andere kant baal ik
er verschrikkelijk van dat ik lang niet altijd
een wezenlijk aandeel in het veld aan dat
succes kan hebben. Ook als ik op de bank
zit, heb ik heel wisselende emoties. Ik meen
echt, dat ik soms puur zit te genieten van
het spel van Ajax. Ik ben ook heel blij met
ieder doelpunt. Maar zodra de tweede
wissel wordt ingebracht, en ik ben dat niet,
dan knapt er iets in me. Je weet dat
je dan niet meer scherp hoeft te
blijven voor een eventuele
invalbeurt, je zakt onderuit op de
bank. Die momenten doen weer
heel veel pijn. Maf eigenlijk, nu we
het er zo over hebben, die
verschillende emoties in een heel
korte tijd. Typisch voetbal, zullen
we maar zeggen."
Zijn plannen voor de nabije
toekomst heef hij helder
uitgekristalliseerd. Een vaste
basisplaats bij Ajax, daar is het
John van den Brom de komende
tijd allemaal om te doen. En
daarna? "Af en toe flitst de tijd, die
me na het voetballen staat te
wachten, door mijn hoofd. Ik kom
nu op een leeftijd dat je over dat
soort dingen begint na te denken.
Maar eigenlijk doe ik dat liever
niet. M'n huidige beroep is veel te
mooi om me daar nu al druk over
te maken. Waarbij je het woordje 'beroep'
tussen aanhalingstekens kunt zetten. Want
ik zie het meer als iets, wat je met liefde en
plezier doet, waar je je werk van hebt
kunnen maken. Ik ben nu al vrij veel bezig
met jeugdvoetbal, tijdens vakanties geef ik
her en der gasttrainingen. Vind ik machtig
mooi, werken met die jonge apies. Bij
Vitesse heb ik de B-junioren getraind en ik
ben in het bezit van het diploma
oefenmeester 1. Misschien ga ik daar in de
toekomst wel mee aan de slag."
Naast zijn gastoptredens in den lande is
Van den Brom verbonden aan het vorig
jaar opgestarte 'Goalmasters-project'. Een
voetballeerplan voor spelertjes tussen de
is ongrijpbaar, is voor buitenstaanders
vaak afhankelijk van twee of drie ballen in
het begin van de wedstrijd. Daar baseren ze
hun oordeel op of je in vorm bent of niet.
Ik vind het moeilijk. Laatst zei Frank
Rijkaard nog tegen me, dat hij er bij
zichzelf van te voren geen peil op kan
trekken of hij goed gaat spelen of niet. Als
een jongen met zo veel ervaring dat al
zegt... Zelfvertrouwen is een iets beter,
herkenbaar begrip. Als ik zelfvertrouwen
heb zie je me acties maken en veel praten
in het veld. Zodra dat flink afneemt, kun je
er van uitgaan dat er iets niet helemaal
goed zit bij mij."
van de defensie tijdelijk had
waargenomen werd Frank Rijkaard
naar de stek van Van den Brom
overgeheveld. Tot op de dag van
vandaag. En voor de toekomst lijkt
Clarence Seedorf een optie op het
shirtnummer 4 te hebben
genomen. Seedorf, die in zijn
ontwikkeling dit seizoen van de
boemeltrein is overgestapt in de
TGV. Reden voor Van den Brom
het vizier op een andere positie te
richten. In de schaduw van de
spitsen, daar waar hij bij Vitesse
zeven jaar lang een gemiddelde van één
doelpunt per drie wedstrijden draaide.
Terug naar zijn roots. "Daar heb ik dit
seizoen in het tweede vaak gespeeld en dat
gaat prima, moet ik zeggen. Tuurlijk, het is
misschien wel de zwaarst bezette positie bij
Ajax, maar ik heb bij Vitesse bewezen wat
mijn waarde op die plek kan zijn. En ik ben
ervan overtuigd, dat ik het ook bij Ajax aan
kan. Ik heb inmiddels ook een paar keer als
rechtshalf gespeeld, dat is bij Ajax een
positie waar veel wordt gewisseld. Daarom
wil ik 'ns kijken of ik daar een beetje uit de
voeten kan. Maar de plek achter de spitsen
blijft, denk ik, de prettigste positie die je
hier kunt spelen. Door het aanvallende spel
van Ajax ben je veel betrokken bij
offensieve acties, dat is heerlijk voetballen.
Ook in het tweede. Er loopt hier zo veel
kwaliteit rond, in feite beschikt Ajax over
twee eredivisie-waardige elftallen. Het
klinkt raar, maar zolang je niet in
aanmerking komt voor een basisplaats
moet je blij zijn met het tweede team. Je
wilt uiteindelijk toch voetballen en dat
gebeurt daar op een behoorlijk niveau.
Natuurlijk ben ik hier gekomen om te
slagen, ik zal er ook alles aan doen om dat
te bewerkstelligen. Alles kan heel snel
veranderen. Leer mij de voetballerij
kennen..."
Gasttrainingen
Zijn blijmoedige verhaal komt bijna
bedrieglijk over. Volgens de ongeschreven
wetten der voetballerij hoort een
reservespeler zijn frustraties op de trainer
te botvieren. Hij behoort te mokken, te
morren, het liefst met modder te gooien.
Hoe anders verwerkt John van den Brom
zijn (voorlopige) rol op het tweede plan.
Nog iedere dag stapt de onverbeterlijke
positivo fluitend door het voetballeven.
Intussen vervaarlijk loerend op zijn kans.
Die ongetwijfeld komt, daar is hij heilig en
oprecht van overtuigd. "Vaak is het heel
tegenstrijdig" klinkt het opeens zuchtend.
"Ik heb het bij Ajax vanaf de eerste dag
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1994
