het bestuur, moeder Brom stond achter de bar en de drie kleine Brommetjes speelden er in de jeugd. John, de meest begaafde van het trio, vierde als puber van veertien zijn debuut in de hoofdmacht van de club. Drie jaar later waagde hij de overstap naar Quick Amersfoort, amateurtopper en tussenstation op de weg naar het betaalde voetbal. Op een jaartje Quick volgden zeven seizoenen Vitesse, drie in de eerste- en vier in de eredivisie. Van den Brom, vooral schaduwspits in die jaren: "Daar heb ik een heel mooie tijd gehad. Helaas is het contact met de club op zich een beetje verwaterd, dat gaat vrij snel. Met sommige jongens persoonlijk heb ik nog goed contact, maar wedstrijden zie ik nauwelijks meer. Als ik een keer een zondag vrij ben ga ik lekker naar AP WC, daar spelen m'n broers en al mijn oude vrienden nog steeds. Maar dat doet niets af aan de fijne herinneringen die ik aan Vitesse bewaar. We zijn in die periode van een eerste divisie-clubje tot een gevaarlijke subtopper in de eredivisie uitgegroeid. Al denk ik, dat het van een aanval op de Top Drie nooit zal komen. Het lijkt me beter dat Vitesse zich richt op het kampioenschap van de subtop. Voorzitter Aalbers kan dan wel elk jaar roepen dat de aansluiting met de top nabij is, maar er is een verschil tussen verstand van zakelijke dingen en verstand van voetbal. Van het eerste heeft hij heel veel, van het tweede een stuk minder. Het gaat om het verschil tussen ambitie en realiteit, dat moet iedereen bij Vitesse onder ogen zien. Ach, ik houd het op over-enthousiasme. Net als met het Akzodrome. Toen ik in '87 contractbesprekingen had, stond er al een maquette van dat stadion op de tafel. Maar goed, er is natuurlijk heel veel in positieve zin veranderd bij Vitesse. Toen ik kwam, in 1986, zag het er allemaal niet al te rooskleurig uit. De club was bijna bankroet en er speelden vrij veel, hoe zal ik het noemen, uitgerangeerde voetballers. Onder Karei Aalbers en trainer Bert Jacobs is het gaan lopen. Jacobs heeft de boel echt op gang gebracht, de huidige situatie bij Vitesse is voor een groot deel zijn verdienste. Hij heeft er zeer veel kijk op, deed gerichte aankopen. Het beste voorbeeld vond ik Frans Thijssen. Op de libero-positie heeft Frans, op late leeftijd, nog enkele fantastische seizoenen gedraaid. Het klikte in het veld tussen ons. Hij wist wat ik ging doen en andersom. Met de spits, Hans van Arum, had ik dat ook. Bij Ajax heb ik het idee dat ik dat met Ronald de Boer een beetje heb, zo'n soort wisselwerking. Dat is moeilijk uit te leggen, het klikt gewoon. Een puur gevoelsmatige kwestie." Snelle acdimatisatie Van den Brom schreef in Arnhem twee interlands bij op zijn C.V., tekende er en passant een zestienjarig contract en leek tot zijn voetbaldood aan Vitesse vastgebakken. Totdat de vacature-Jonk bij Ajax opvulling behoefde. Van den Brom nam op zijn levensladder twee treetjes ineens, tekende een vierjarige verbintenis in De Meer, maar heeft inmiddels alweer een stapje terug moeten doen. Naar de schemerzone tussen het eerste en het tweede team. Zijn overtuigende start ten spijt. Hij: "In het allereerste begin ben ik op de training een paar keer gigantisch op mijn bek gegaan, door bepaalde situaties verkeerd op te lossen. Trainen bij Ajax, dat is toch wel even andere koek dan bij Vitesse, met alle respect. Daarna pakte ik alles vrij snel op. En ook in de competitie liep het lekker." Inderdaad, Van den Brom acclimatiseerde wonderbaarlijk snel in zijn nieuwe omgeving. Met zijn kraakheldere spelinzicht hield de verse nummer 4 het hart van de Ajax-defensie kloppend, de sceptici hielden hun mond. Van Wim Jonk repten slechts weinigen nog. Tot "De Terugval", na ongeveer een halfjaar. Tergend langzaam sloop er onzekerheid in zijn spel. De durf om acties te maken verdampte, ook zijn spraakwater in het veld droogde op. Van den Brom trok zich terug in zijn schulp. "Die terugval" is een feit, daar draai ik niet omheen. Het lijkt een soort neerwaartse spiraal waar je inkomt. Het loopt een paar keer niet lekker, je zelfvertrouwen neemt daardoor af, waardoor je voorzichtiger en in mijn geval dus ook minder effectief gaat spelen. Het is heel moeilijk te definiëren. Zo'n terugval is een feit, iets datje constateert. Een gevoel ook, net als vorm. Ik bedoel, wie kan mij vertellen wat vorm is? Soms voel je je tijdens de warming up als een drol en speel je vervolgens een wereldpot. En andersom komt helaas ook voor. Vorm AJAX MAGAZINE DECEMBER 1994

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 27