situatie tevoorschijn te laten komen. "Ik
vond dat ik rustig moest blijven" stelt de
voorzitter in een interview korte tijd later
in Sport International. "Ik had geen
schrikreactie, nee. Ik ben meteen naar
beneden gegaan. Daar werd ik opgewacht
door de televisie, die even moest wachten.
Ik ging bij de scheidsrechter naar binnen,
maar argumenten wilde hij niet horen.
Toen dacht ik: ik moet het aan het publiek
vertellen. In het voorbijgaan heb ik nog
even met het NOS-journaal gepraat. Toen
in de radiokamer naar het publiek toe. Het
kwam wel bij mij op: geen paniek, niet
onbeheerst optreden" wist de voorzitter,
die daarop met de borst vooruit, het hoofd
omhoog en de staaf in zijn handen, de
perskamer binnenwandelde om de media
te woord te staan. "Ik vond Leo
Beenhakker redelijk teneergeslagen. Dat
kan ik me ook voorstellen. Die zit in die
spanning en dan wordt het door het
buitengebeuren afgekapt. De
neerslachtigheid kwam pas toen ik naar
huis reed. De UEFA-waarnemer zei nog
hoe vreselijk hij het vond; 'we zijn zo goed
ontvangen, u kunt er niets aan doen, het
valt wel mee'. Ik had toen al gezegd dat er
twee jaar boven ons hoofd hing, ook tegen
de pers. Dat zou ik geen tweede keer meer
doen."
Van Praag werd met deze uitspraak
voorbarigheid verweten. In Voetbal
International verklaart hij; "Ik geloof niet
dat de tuchtcommisie van de UEFA zich
laat leiden door die uitspraak. Stel je voor
dat ik had gezegd; o, dit kost één
wedstrijdje zonder publiek. Dat zou ook als
provocerend uitgelegd kunnen worden."
Michael van Praag, zoon van de
legendarische Ajax-voorzitter Jaap van
Praag, raakte door de strafzaak in Geneve
onmiddellijk bekend met en bij de top van
de UEFA. "Eerst hoorde ik steeds; 'Goh, ik
heb uw vader goed gekend. Zo'n goeie
man'. En dan 'vreselijk erg wat er is
gebeurd'." Alsof ze zich bij de UEFA
schaamden voor de strafmaat die Ajax
opgelegd kreeg.
Verbannen
Ajax wordt door de tuchtcommissie van de
UEFA, zonder door deze wijze mannen
ook maar één keer gehoord te worden,
uiteindelijk voor één jaar van de Europese
velden verbannen. En omdat de ploeg van
Leo Beenhakker aan het einde van het
seizoen 1989-1990 landskampioen wordt,
mist de club het Europa Cup-toernooi der
landskampioenen 1990-1991. Na dat jaar
schorsing moeten de eerstvolgende drie
Europese wedstrijden ook nog eens ver van
Amsterdam verwijderd gespeeld worden.
In Düsseldorf, waarnaar Ajax voor het
spelen van die UEFA-Cupwedstrijden
uitwijkt, begint Ajax zijn naam
onmiddellijk weer op te poetsen. Wanneer
Ajax de eerste drie ronden van het UEFA
Cup-toernooi in het gastvrije
verbanningsoord heeft overleefd, wordt het
Olympisch Stadion de thuishaven. Geen
Europa Cup-voetbal in De Meer, luidt
vastbesloten het standpunt van het Ajax-
bestuur dat geen enkel risico meer wenst te
lopen en uitgebreide voorzorgsmaatregelen
treft.
Zonder noemenswaardig incident wint
Ajax uiteindelijk het Europese toernooi.
Ajax is terug, met mooi voetbal en een
positief imago, maar er is een harde les
geleerd. Een les die steeds opnieuw door
het hoofd speelt wanneer Ajax een
belangrijke internationale wedstrijd speelt,
want de "Avond van de Staaf' is, hoe graag
uit de gedachten gebannen ook, een
onvergetelijk dieptepunt uit de Ajax-
historie.
Het pleit voor de veerkracht van de club
dat de klap, die zo ongenadig hard
aankwam, met elan werd overwonnen.
Toch is het goed om af en toe stil te sD-m
bij hoe het had künnen gaan. Denkt u eens
in: geen Europa Cup-voetbal, halfvolle
stadions, voetbal in de marge, de hoon van
Europa. Dat was het vuur waar Ajax,
ongewild, mee speelde op die 28e
september 1989...
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1994
