;r Winter in Dallas. In de kwartfinale tegen Brazilië hoorde Aron tot de betere spelers van Nederland. Hier vecht de ex-Ajacied een duel uit met Branco. gestaalde conditie, weet ook Winter, en het resultaat is er naar. Lazio Roma speelt onder het ijzeren regime van de voormalige volleybaltrainer aantrekkelijk up-tempo voetbal, puur op de aanval en rijk aan spektakel. Op Winters lijf geschreven. "Dank zij Zeman spelen we nu lekker opportunistisch, dat mag ik wel. Hij doet me vaak aan Louis van Gaal denken, er zijn veel overeenkomsten. Ze zijn allebei tactisch ijzersterk, totaal voetbalminded en kunnen dat perfect overbrengen op de spelers. Het belangrijkste verschil? Dat Van Gaal tijdens het seizoen meer rustperiodes inbouwt. Na die loodzware voorbereiding trainen we hier continu keihard door, dat zou wat mij betreft best wat minder kunnen. In een overladen programma is rust juist heel belangrijk." Maar ach, wat zou hij eigenlijk klagen. We zitten, enkele uren voor de eerder gememoreerde training, op het balkon van zijn luxueuze appartement, randje Rome. Op enkele tientallen meters van het bewaakte complex, waar ook Thomas Doll en Giorgio Venturin een stulpje hebben betrokken, jakkert het verkeer in vier rijen dik richting centrum. Maar hier, pal boven het zwembad, met uitzicht op het betoverende heuvellandschap, regeert de stilte. De zon schijnt, ega Yvonne bereidt een copieuze Italiaanse maaltijd en dochtertje Tess kruipt kraaiend over de vloer. Hier heeft hij, Aron Winter uit Lelystad, het allemaal voor gedaan. De heimwee van de eerste maanden is vergeten, de aanvankelijke plek op de reservebank vergeven. De voormalige Ajacied heeft zijn draai in Italië gevonden. Tussen de traditionele trainingskampen door heeft Winter zich het luie leventje moeiteloos eigen gemaakt, 's Middags een pastaatje eten, dan een uurtje soezen, vervolgens trainen. Na afloop met zijn boezemvrienden Roberto di Matteo en Thomas Doll even een milkshake of een biertje in zijn stamkroeg halen. En in de avonduren lonkt het luxe-probleem; de rust van het gezinsleven of de verlokkelijke hectiek van Rome bij nacht. "Zeker na de geboorte van die kleine" zegt Winter met een schuine blik op zijn acht maanden jonge oogappeltje "ben ik zoveel mogelijk thuis. Sinds het WK heb ik mijn dochtertje amper gezien. Vanaf de aanvang van de verschillende competities zit ik drie, vier dagen per week in trainingskamp. Daar tussendoor probeer ik zo veel mogelijk van Tess te genieten." Hij zegt zich een veel completer mens te voelen, sinds de geboorte van zijn dochtertje. "En buiten dat, ik ben so wie so op persoonlijk gebied gegroeid hier. In Italië leer je je wapenen tegen de druk van buitenaf. Het verwachtingspatroon is superhoog en iedereen wil wat van je. Mensen willen iedere seconde van de dag met je over voetbal praten, dat houdt natuurlijk een keer op. Zeker wat de pers aangaat. In het begin stond ik ze keurig te woord, maar daar kom je vanzelf van terug. Wat je ook zegt, je leest het meestal in de vorm van klinkklare onzin weer terug. Ze weten alles van je en gebruiken dat ook allemaal. Als je bij voorbeeld op trainingskamp toevallig een keer met iemand anders dan je vaste slapie een kamer deelt, worden daar gelijk conclusies aan verbonden. Of die keer, dat Gascoigne voor de gein mijn autobanden leeg had laten lopen. Dat werd de volgende dag breed uitgemeten in de kranten, alsof we slaande ruzie hadden. Wat koop ik voor die onzin. Door dat soort dingen creëer je vanzelf een soort pantser om je heen. Ik heb geleerd om niet meer over me heen te laten lopen. Tegenover vrienden en familie ben ik nog steeds dezelfde Aron Winter, maar ten opzichte van de buitenwereld ben ik harder geworden." AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1994 27

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 29