Omschakelen en knokken Bogarde zal in Amsterdam niet alleen tactisch moeten omschakelen. Ook op het persoonlijke vlak werd hij in De Meer wakker in een vreemde wereld. De bewierookte vedette van Sparta is bij Ajax één van de vele schakels in een zorgvuldig uitgekookt systeem. "Ja, bij Sparta was ik de laatste tijd de gevierde jongen, nu mag ik blij zijn als ik bij de groep van zestien zit. Ik kan moeilijk verwachten dat ik uit het niets in de basis start, zeker niet na een blessure. Maakt niet uit, daar ga ik keihard voor knokken. De grootste omschakeling zal toch het spelsysteem zijn. Bij Ajax zitten de linies veel compacter op elkaar. De ruimtes zijn kleiner, doordat het spel zich voornamelijk op de helft van de tegenstander afspeelt. Dat vergt positionele discipline. Bij Sparta rende ik vaak van hot naar her om gaten te dichten en aanvallen op te zetten. Hier zit veel meer overleg in het spel, er zit een veel duidelijker gedachte achter. Op alle details wordt gelet. Iedereen moet zijn taak perfect uitvoeren om het systeem te laten functioneren. Bij Ajax moet je niet alleen heel goed kunnen voetballen, maar ook heel snel kunnen denken. Voordat je in balbezit komt moet je allang weten wat je gaat doen. De typerende manier van spelen, dat moet een automatisme voor me worden. Daar moet ik hard aan werken. Want hoe frivool het er dan ook uit mag zien, we spelen een verschrikkelijk moeilijk systeem. Dat vind ik ook het mooie aan Ajax. Het systeem is superstrak, maar door al die individuele kwaliteiten is de uitvoering prachtig om te zien." Hij heeft zijn voorkeur voor dartel voetbal nooit onder stoelen of banken gestoken, Winston Bogarde. In zijn jeugdjaren al niet. In Rotterdam, stad van de gestampte pot, predikte Bogarde zonder schroom het Ajax- geloof. "Niet omdat ik een superfan was, maar ik hield en houd van mooi verzorgd voetbal en dan kom je al snel bij Ajax terecht. Veel van mijn vriendjes waren voor Feyenoord. Zelf heb ik het nooit zo op die club gehad. Det spreekt me niet aan en in de jeugd van Sparta verloren we altijd op knullige wijze van ze. Kom die jongens af en toe tegen in de stad, nu hebben ze tenminste niets meer om me mee te dollen. De rollen zijn omgedraaid. Nee, Feyenoord heeft, hoewel ik bij alle betaalde clubs in de buurt heb gespeeld, nooit naar me geïnformeerd. Ik denk dat ik zeker iets aan hun spel zou kunnen toevoegen, maar mijn keuze zou toch altijd op Ajax zijn gevallen. Omdat ik hier veel meer op mijn plaats ben." Gezonde hardheid "Rotterdammers hebben het vaak over de vermeende arrogantie van mensen uit Amsterdam. Daar ben ik het nooit mee eens geweest en toen ik hier voor het eerst kwam haalde ik mijn gelijk. Op mijn eerste dag, ik moest komen voor een medische keuring, zat de selectie van Ajax op Tenerife. Frank de Boer en Frank Rijkaard waren geblesseerd achtergebleven en waren licht aan het trainen toen ik aankwam. Die hebben me heel aardig onthaald, vooral met Rijkaard heb ik leuk zitten praten. Die eerste momenten zijn belangrijk voor me. Ik voelde me welkom. Toen de rest van de spelers terugkwam ben ik heel snel in de groep opgenomen. Iedereen gaat hier heel relaxd met elkaar om, dat mag ik wel. Qua leeftijd hang ik een beetje tussen de jonkies en de geroutineerde jongens in, maar met de jongere spelers ga ik het meest om. Seedorf, Oulida, Reiziger, Kluivert, dat soort gasten. Hun interesses komen meer met die van mij overeen. Maar nogmaals, in principe gaat iedereen hier goed met elkaar om. Als je geblesseerd bent toont iedereen veel belangstelling, dat zijn kleine dingetjes die ik heel belangrijk vind. En op de training is het hard tegen hard. Prachtig. Dan hebben ze aan mij een kwaaie. Ik heb mijn hele leven al zoveel schoppen gehad, dat ik er niet meer voor terugdeins om iemand een keekie terug te geven. Ik ben niet bepaald een zacht ei, klets graag een persoonlijk duel in. Met mij heeft Ajax een gezond stuk Rotterdamse hardheid in huis gehaald." En verder? "Dat zal de tijd moeten leren. Bij Ajax merk ik pas hoe dom en ondoordacht er bij andere clubs wordt gespeeld. Hier voel ik mezelf elke dag verder groeien. Toch zie ik mijn eerste seizoen niet als een leerjaar in de zin, dat ik eerst eens rustig om me heen ga kijken. Ik wil zo snel mogelijk een basisplaats. We spelen een loodzwaar seizoen, dus mijn kans komt heus wel. Op welke positie maakt me geen donder uit. Als het moet, ga ik zelfs op goal staan. Bij Ajax heb ik nog niks te willen, dat ben ik me heel goed bewust. Kijk, een eigenwijs kereltje zal ik altijd wel blijven en als ik het ergens echt niet mee eens ben zal ik dat niet verzwijgen. Maar zo'n grote bek als bij SW en Sparta zal ik hier nooit opzetten. Bij Ajax lopen mensen rond van wie ik een hoop kan leren, daar moet ik mijn voordeel mee doen. De trainer heeft vertrouwen in me, anders koopt-ie me niet. De rest zal ik zelf moeten doen, door heel hard te knokken. Ik heb mijn hele leven nooit anders gedaan, daarom ben ik er van overtuigd dat ik hier zal slagen. Zeker weten."

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 22