"De vergelijking met Frank Rijkaard werd snel
getrokken. Misschien begrijpelijk, maar met de
status van Frank durf ik mij nog niet te meten".
om wat ik heb gepresteerd, maar aan de
status van Rijkaard en Gullit durf ik me
niet te meten. Daarvoor moet ik nog wel
effe wat meer presteren. Of dat erin zit, valt
niet te zeggen. Voetballen is zo vreemd, zo
zwart - wit. De ene week word je de grond
ingeschreven, de andere week word je weer
opgehemeld".
Nuances tellen niet in Italië. Hij heeft het
inmiddels aan den lijve ondervonden.
"Voetbal is net een schommel. Je gaat op
en neer. Na mijn doelpunt tijdens
Sampdoria - Genoa wilde ik eeuwig in
Genua blijven. Ik peinsde er niet over om
weg te gaan. Zo'n wedstrijd, zo'n sfeer. Dat
kan alleen in Italië. Ik had het voor geen
goud willen missen. Mooie momenten
houden mij in de greep".
"Ondanks de toezegging van trainer
Scoglio dat ik dit seizoen bij Genoa op een
basisplaats kon rekenen, heb ik toch voor
PSV gekozen. Ik wil weer prijzen winnen
en bij Genoa kan dat niet. Genoa speelt
dan wel in de Italiaanse Serie A, maar de
mogelijkheid om een prijsje te winnen is er
niet. Vorig seizoen heeft Genoa zich niet
kunnen kwalificeren voor Europees voetbal
en dit seizoen zal dat ook weer moeilijk
worden. PSV speelt altijd Europees voetbal.
Het is een club met stijl en uitstraling. De
club heeft mij altijd wat geleken. En dat zeg
ik echt niet omdat ik er nu speel. PSV is de
enige andere topclub van Nederland".
Hij waagde te vroeg de stap naar het
buitenland? Hij had misschien beter naar
Ajax-penningmeester Van Os moeten
luisteren? Marciano Vink: "Met Ajax
waren er problemen tijdens de
onderhandelingen over een nieuw
contract. Daarom ben ik vertrokken. Een
andere reden was er niet. Toch blijf ik
zeggen dat ik het jaar Italië voor geen goud
had willen missen. Natuurlijk had ik via
Genoa graag bij Milan of Juventus terecht
willen komen. Maar dat kan altijd nog".
Hij zegt 't, en kan een lach niet
onderdrukken.
AJAX MAGAZINE SEPTEMBER 1994
