Blijdschap in de kleedkamer na het behaalde
kampioenschap van het vorig seizoen. Clarence
Seedorf en Sonny Silooy vieren feest.
"Trots en zelfvertrouwen wordt te vaak verward
met arrogantie en vervelende bluf". Clarence
Seedorf, hier duellerend met Feyenoorder Rob
Witschge houdt het op zelfbeustzijn en trots.
extra zenuwen had ik niet. Ik had het
vertrouwen van de trainer en geloofde in
mezelf, dat was voor mij genoeg om
zonder overdreven spanningen het veld in
te gaan. Op het moment dat je moet
invallen doe je dat gewoon, pas later
besefte ik dat ik in het eerste van Ajax had
gedebuteerd." Een week later volgde de
ontmaagding in Europees verband. "Dat
heb ik een stuk intensiever beleefd. Tegen
Vitoria Guimaraes, in een vol Olympisch
Stadion. Al die Ajax-supporters, de sfeer,
dat maakt heel wat meer indruk dan een
debuut in De Koel."
In de daaropvolgende maanden vergaapte
Nederland zich aan de veelzijdigheid van
het piepjonge talent. Aan zijn fysieke en
mentale kracht, het tactisch inzicht en de
natuurlijke balbeheersing. Maar bovenal
aan de kalmte en de overtuiging in zijn
spel. Als vrije verdediger, als middenvelder,
als schaduwspits. Tijdens de competitie en
in de Europa Cup, om het even tegen
welke opponent. Clarence Seedorf
presenteerde zich als een volwassen tiener,
een kerel van zestien.
Er kleeft echter een nadeel aan zijn
vroegtijdige doorbraak. Terwijl Seedorf
nog volop in ontwikkeling is, heeft het
publiek haar verwachtingspatroon tot
onevenredige hoogte opgekrikt. Een solide,
taakbewust optreden wordt voor
kennisgeving aangenomen, een slippertje
op het veld staat garant voor afkeurend
gemor en een enkel fluitconcertje. Zonder
aanzien des persoons en diens leeftijd.
"Het publiek heeft natuurlijk recht om het
allerbeste te eisen, daar komen ze voor
naar Ajax en daar betalen ze ook voor. En
dat het Amsterdamse publiek extra kritisch
is, tsja, dat hoort een beetje bij Ajax. Maar
toch, je hebt afbrekende en opbouwende
kritiek. En dat laatste ontbreekt er wel eens
aan. Juist in de moeilijke fase van een
wedstrijd zouden de fans wat meer achter
de ploeg kunnen staan. Af en toe is het
jammer dat het voetbalpubliek zo op
doelpunten is gefocust. Soms is het
noodzakelijk, bij voorbeeld als het heel
lang 0-0 blijft, om iets behoudender te
gaan spelen, minder risico te nemen. Om
op die manier te loeren op die ene kans.
Vaak heeft het publiek daar geen geduld
voor. Aan de andere kant, ik was vroeger
net zo als ik bij Ajax op de tribune zat. Het
is ondoenlijk om een soort gedragscode
voor het publiek op te stellen. En het Ajax-
publiek mag dan kritisch zijn, als het bij
ons begint te draaien, staat ook meteen de
hele tent op zijn kop. Iedere keer een vol
stadion, zodra dat begint te kolken
stimuleert dat enorm."
Tussen de Ajax-bedrijven door dient
Seedorf nog een andere heer, die van
Oranje. De geboren Surinamer doorliep
alle nationale jeugdselecties en is door
bondscoach Dick Advocaat als kapitein van
het UEFA-team aangesteld. De meest
gelouterde jeugdinternational weet precies
AJAX MAGAZINE SEPTEMBER 1994
