Amerika 280 miljoen zielen telt is het al de moeite waard de belangstelling voor het voetbal op te wekken. Ze hebben nu het WK en over twee jaar het Olympisch voetbal, wat in Amerika meer leeft dan het wereldkampioenschap. Men is gevoeliger voor de Olympische gedachte. Het is nu een gunstig moment om een goeie sfeer rond dat voetbal te krijgen en al zou het maar populair worden in een paar staten, dan praat je al gauw over gebieden die veel groter zijn dan Nederland. Je moet de illusie loslaten dat heel Amerika voetbalminded wordt. Alleen in bepaalde delen van het land kan dat lukken en daar moet je een infrastructuur maken die de ontwikkeling van het topvoetbal stimuleert. Of het lukt weet niemand. Het blijft slechts speculeren." Na twee seizoenen met tevredenstemmende prestaties keerde Michels de Verenigde Staten de rug toe en keerde terug naar Europa. Bij FC Köln ging hij aan de slag. Geen makkelijke opgave, zo bleek. Een Nederlander in een Duitse cultuur. Aanvankelijk was de club succesvol, ondanks een teveel aan vedetten en een slechte instelling en mentaliteit. Het liep uiteindelijk verkeerd af. Breekpunt was een verschil van mening over het te voeren beleid. Het opende de deur naar de KNVB, waar Rinus Michels in 1984 als technisch directeur in dienst trad. "Ook daar waren problemen", glimlacht de man die Nederland naar een eerste internationale titel voerde, "hoe het komt weet ik niet, maar ik kom altijd ergens waar moeilijkheden liggen die eerst opgelost moeten worden voordat het echte werk kan beginnen. Men denkt waarschijnlijk dat ik daar goed mee overweg kan of zo. Die problemen ontstaan vaak wanneer mensen met een bestuursfunctie menen, dat ze het werk van de professionals moeten beïnvloeden. Maar zo werkt dat natuurlijk niet. Zij moeten de professionals aanstellen die mede dankzij een optimale bestuurlijke ondersteuning zo goed mogelijk hun werk moeten doen. En als er niet naar tevredenheid gepresteerd wordt moet je ze wegsturen. Dat gebeurt dus vaak niet en daardoor ontstaan altijd in sportbonden grote problemen" Michels kreeg bij de KNVB een coördinerende functie, met als doel alle partijen weer in het spoor te krijgen. Dat leidde tot enige conflicten, het vertrek van Rijvers en de komst van Leo Beenhakker als bondscoach en Dick Advocaat als assistent. Die constructie bleef in tact tot het moment kwam dat Beenhakker in discrediet werd gebracht door leden van het bestuur betaald voetbal en hij koos voor Real Madrid. Michels, inmiddels weer teruggekeerd na een jaar afwezigheid vanwege een by-pass operatie, nam de taak van bondscoach over. Het mondde uit in de euforische triomf tijdens het EK 1988 in Duitsland. Nooit eerder was Nederland zo Oranje gezind. Het Europees Kampioenschap 1992 in Zweden was Michels' laatste toernooi. Naar een hoger gemiddelde "Natuurlijk heb ik een fantastische trainerscarrière gehad, beschouwt Michels, "ten eerste omdat ik het geluk had bij Ajax vanaf niks te beginnen. Althans op voetbalgebied. Het potentieel was wel behoorlijk. Als team was het knudde. En dan in vijf of zes jaar tijd naar de top. Welke trainer kan dat zeggen? Ik gelukkig wel. Dan over naar Barcelona met een kampioenschap na veertien jaar, dat geeft je een aureool, een enorme goodwill. Ik denk ook aan 1974 in West Duitsland waar wij niet alleen in prestatie geweldige dingen deden maar waar vooral het spel internationaal veel indruk maakte. Het geeft je een status die je niet meer kwijt raakt. Het geeft je ook een genoegdoening waar je alleen maar verschrikkelijk blij mee mag zijn. Natuurlijk betaal je ook tol. De spanningen, de stress, is enorm. Maar dat weet je nu eenmaal en voor een deel zoek je dat. Dat is één van dingen die trainers nu eenmaal hebben. Als je een vak hebt waar hobby en werk samengaan, betekent dat met hart en ziel je werk doen en je totaal geven. Dat kost verschrikkelijk veel energie. Ik heb nog het geluk gehad dat het "thuisfront" mee wil, maar dat betaalt ook tol. Terugkijkend is alles zeker de moeite waard geweest en dat is iets wat niet iedereen kan zeggen" Over het voetbalspel kan Michels lang uitwijden. De wijze waarop hij tijdens het wereldkampioenschap in 1974 Nederland totaalvoetbal liet spelen was revolutionair en sprak internationaal zeer aan. Nu is het normaal, maar toen vonden bijvoorbeeld buitenspelers het niet nodig om mee te verdedigen. Daar waren anderen voor, vond men. Michels denkt er met enige weemoed aan terug: "Wat ik met Piet Keizer niet in de clinch heb gelegen, maar ook met andere aanvallers en middenvelders. Het leek allemaal zo simpel AJAX MAGAZINE JUNI 1994

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 87