Roemenië met 3-0 geklopt en ook tegen
Monaco boekten we een zege (2-1). De
kruisfinale tegen Alaves (Spanje) ging
echter met 1-0 verloren.
Op de officiële receptie in het stadhuis
lukte het Floris Thoolen ten overstaan van
"hoog gezelschap" in vloeiend Frans de
handen op elkaar te krijgen. Hij scheen het
over een perfecte organisatie te hebben,
maar vooral over Ajax.
Matige prestaties
De laatste dag van het toernooi bracht ons
regen, regen en nog eens regen. Gelukkig
hadden we onze rijdende cantine bij ons
met Toon en Evert als obers.
Gespeeld werd er tenslotte nog om de
zevende en achtste plaats tegen Red Star,
waartegen het 1-0 in ons voordeel werd.
Paul Wesseling werd tot beste keeper van
het toernooi uitgeroepen doch over de hele
linie bezien, werd er door ons matig
gepresteerd. Vooral bij de
wedstrijdmentaliteit en fysieke gesteldheid
zetten we de nodige vraagtekens.
De volgende morgen werd reeds om half
zeven 's morgens afgereisd naar huis, waar
we twaalf uur later aankwamen. Dank aan
Spitz Kohn, Floris Thoolen en Patrick
Koekenbier voor de goede samenwerking
Junioren A 2 naar de
Verenigde Emiraten
Op zondag 17 april begon voor de A2 de
trip naar Abu Dhabi in de Verenigde
Emiraten. Vanaf Schiphol vloog de ploeg
eerst naar Rome, waar ook de meeste
andere ploegen (o.a. Leeds United, Bayer
Leverkusen, Nantes, Parma en Sao Paolo)
zich hadden verzameld.
Met z'n allen ging het verder naar Dubai,
waar we om twee uur 's nachts
aankwamen. Na de nodige visum
formaliteiten te hebben vervuld, gingen we
weer twee uur later met de bus naar Abu
Dhabi, een afstand van ongeveer 180
kilometer.
Halverwege werd er gestopt om "in de
woestijn" wat te drinken. Hans Bijvank en
Spitz Kohn waren als VIPs reeds per
limousine naar ons onderkomen
vooruitgereisd en dachten intussen dat we
in de woestijn verdwaald waren.
Snurkgebed
Na de nodige stops voor "drempels op de
snelweg" kwamen we om circa zeven uur
's morgens bij het stadion aan. Slapen dus.
De begeleiding, gedrieën op een kamer,
dacht na "twee uur slapen", dat via een
luidspreker een moskee al iets te vertellen
had, maar dat was 'Spitz' in snurkgebed.
De volgende dag liep iedereen in korte
broek. Alleen chef d'equipe Hans Bijvank
gedroeg zich nog als heer met (Ajax-)
stropdas.
De eerste indrukken waren
overrompelend. Het was een unieke
ervaring om in een geheel andere cultuur
terecht te komen.
De opening van het toernooi, in
aanwezigheid van de voornaamste sjeiks en
rechtstreeks op de televisie, een prachtig
stadion met een schitterende grasmat en...
warm. De organisatie van het toernooi
verliep vlekkeloos, aan alles was gedacht,
maar dat mag dan ook wel met een
begroting van een miljoen gulden.
Maatje te groot
Jammer was alleen, dat het toernooi voor
onze Al een maatje te groot was. De
tegenstanders waren over het algemeen wat
De Ajax-jeugd bijeen tijdens de prijsuitreiking van
het Hans Kok-toernooi.
Foto: Louis van de Vuurst
IMF II IMI 1QCIA
