Roemenië met 3-0 geklopt en ook tegen Monaco boekten we een zege (2-1). De kruisfinale tegen Alaves (Spanje) ging echter met 1-0 verloren. Op de officiële receptie in het stadhuis lukte het Floris Thoolen ten overstaan van "hoog gezelschap" in vloeiend Frans de handen op elkaar te krijgen. Hij scheen het over een perfecte organisatie te hebben, maar vooral over Ajax. Matige prestaties De laatste dag van het toernooi bracht ons regen, regen en nog eens regen. Gelukkig hadden we onze rijdende cantine bij ons met Toon en Evert als obers. Gespeeld werd er tenslotte nog om de zevende en achtste plaats tegen Red Star, waartegen het 1-0 in ons voordeel werd. Paul Wesseling werd tot beste keeper van het toernooi uitgeroepen doch over de hele linie bezien, werd er door ons matig gepresteerd. Vooral bij de wedstrijdmentaliteit en fysieke gesteldheid zetten we de nodige vraagtekens. De volgende morgen werd reeds om half zeven 's morgens afgereisd naar huis, waar we twaalf uur later aankwamen. Dank aan Spitz Kohn, Floris Thoolen en Patrick Koekenbier voor de goede samenwerking Junioren A 2 naar de Verenigde Emiraten Op zondag 17 april begon voor de A2 de trip naar Abu Dhabi in de Verenigde Emiraten. Vanaf Schiphol vloog de ploeg eerst naar Rome, waar ook de meeste andere ploegen (o.a. Leeds United, Bayer Leverkusen, Nantes, Parma en Sao Paolo) zich hadden verzameld. Met z'n allen ging het verder naar Dubai, waar we om twee uur 's nachts aankwamen. Na de nodige visum formaliteiten te hebben vervuld, gingen we weer twee uur later met de bus naar Abu Dhabi, een afstand van ongeveer 180 kilometer. Halverwege werd er gestopt om "in de woestijn" wat te drinken. Hans Bijvank en Spitz Kohn waren als VIPs reeds per limousine naar ons onderkomen vooruitgereisd en dachten intussen dat we in de woestijn verdwaald waren. Snurkgebed Na de nodige stops voor "drempels op de snelweg" kwamen we om circa zeven uur 's morgens bij het stadion aan. Slapen dus. De begeleiding, gedrieën op een kamer, dacht na "twee uur slapen", dat via een luidspreker een moskee al iets te vertellen had, maar dat was 'Spitz' in snurkgebed. De volgende dag liep iedereen in korte broek. Alleen chef d'equipe Hans Bijvank gedroeg zich nog als heer met (Ajax-) stropdas. De eerste indrukken waren overrompelend. Het was een unieke ervaring om in een geheel andere cultuur terecht te komen. De opening van het toernooi, in aanwezigheid van de voornaamste sjeiks en rechtstreeks op de televisie, een prachtig stadion met een schitterende grasmat en... warm. De organisatie van het toernooi verliep vlekkeloos, aan alles was gedacht, maar dat mag dan ook wel met een begroting van een miljoen gulden. Maatje te groot Jammer was alleen, dat het toernooi voor onze Al een maatje te groot was. De tegenstanders waren over het algemeen wat De Ajax-jeugd bijeen tijdens de prijsuitreiking van het Hans Kok-toernooi. Foto: Louis van de Vuurst IMF II IMI 1QCIA

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 71