hebben een heel goede ploeg en ze spelen oogstrelend voetbal. Hun enige nadeel is, dat ze het meestal maar 45 minuten volhouden. Hun wedstrijd tegen Duitsland, tijdens het Amerikaanse vierlandentoernooi, was wat dat betreft een goed voorbeeld. De eerste helft speelden ze onwaarschijnlijk goed, dat was echt niet meer van deze aarde. En in de tweede helft waren ze opeens geen schim meer van de ploeg voor rust. Geven ze de 3-0 voorsprong volledig uit handen en verliezen ze ook nog bijna. Toch maken ze, samen met Duitsland, een heel goede kans in Amerika. Over de rol van Nederland moeten anderen maar oordelen. Elke voorspelling die je doet, wordt tegen je gebruikt. Daar waag ik me dus maar niet aan." Tegen de immense druk zeggen ze, na jarenlange internationale ervaring, geharnast te zijn. Honderden miljoenen televisiekijkers, een naar succes hunkerend thuisfroht, het grootste medialeger ooit, de gebroeders zijn inmiddels gepokt en gemazeld genoeg om de pressie te weerstaan. Bij Ronald behoren de van stress verkrampte spieren tot de voltooid verleden tijd, voor Frank geen concentratie-lekkage meer. Ze zijn de pubertijd ver voorbij. Maar wat te denken van de horden voetbalmakelaars en clubbonzen, die komende zomer met spiedende ogen en rammelende geldbuidels langs de WK-etalages paraderen? Frank: "Het is een feit dat bij de grote toernooien de geruchtenstromen over transfers heviger zijn dan ooit. Tijdens het toernooi zelfben je veel te geconcentreerd op de wedstrijden om je hoofd daardoor op hol te laten brengen. Maar ik moet bekennen, dat ik af en toe wel eens aan een buitenlands avontuur zit te denken. Niet dat ik het bij Ajax niet naar mijn zin heb, hou me ten goede! Het is een fantastische club en het wordt er hier de komende jaren alleen maar mooier op. Dus ik zou heus niet voor een paar procent meer naar een andere club overstappen. Maar als ik een mooi aanbod krijg, ga ik dat heel goed overwegen. We bellen regelmatig met Bryan Roy en Aron Winter en we spreken ze bij het Nederlands elftal. Als je dan hoort hoe vooral Aron het naar zijn zin heeft... Als ik een sterk WK speel zou ik best wel eens vertrokken kunnen zijn. Althans, dat zeg ik nu. Aan de andere kant heeft Ajax ook een hoop te bieden. Kortom, ik weet het allemaal nog niet. Lekker duidelijk, hè?" Ronald: "Ik heb heel veel landen gezien en ben tot de conclusie gekomen dat Nederland me het fijnste land lijkt om in te wonen. En voetballend gezien ga je er meestal op achteruit als je bij Ajax weggaat, dat hoor je constant van jongens die hier zijn weggegaan. Maar ik zou ook heel graag een andere cultuur en een andere taal willen leren kennen. Da's ook weer die tweestrijd. Dan hoor ik Leo Beenhakker vloeiend Spaans spreken, of Frank Rijkaard Italiaans. Dat vind ik stijl, dat wil ik ook Engeland - Nederland. Frank de Boer troeft David Platt af. Over de favorietenrol van Oranje laat Frank zich niet uit maar: "De Brazilianen hebben een heel goede ploeg, ze zouden alleen nog constanter moeten zijn." kunnen. Zoals ik nog een heleboel andere dingen wil leren. Weet je wat me bij voorbeeld prachtig lijkt? Om goed piano te kunnen spelen. Dat je ergens binnen komt lopen waar een piano staat, gaat zitten en een riedeltje weggeeft. Prachtig lijkt me dat. Maar dat heeft ook weer een keerzijde, want ik heb absoluut geen geduld voor dat soort dingen. Frank is precies zo, die wil ook alles in één uur kunnen, anders hoeft het niet. We hebben één uitzondering op die regel en dat is golf. Daarin kan zoveel misgaan, dat het juist weer een uitdaging is om het goed te kunnen. De ene dag denk je dat je Ballesteros bent en de volgende dag is het weer helemaal niets. Een grandioos tijdverdrijf. Voor je het weet sta je vier uur op de baan. De vrijheid, de rust, heerlijk is dat." De Champions League De golf-court is voor Ronald en Frank de Boer uitgegroeid tot een rustpunt in hun hectische bestaan. Eén met de natuur, lichtjaren verwijderd van tactisch gewauwel, sponsorverplichtingen en hitsige journalisten. Een weldadige oase, waar ze zich laven aan de geneugten van het privé-leven. Onmisbaar in een beroepsveld, waar (inter)nationale toernooien en competities naadloos in elkaar overlopen. Als het WK-virus eind juli is uitgewoed dient de volgende uitdaging zich alweer aan. Ronald de Boer over de Champions League, door Louis van Gaal tot commercieel gedrocht gedegradeerd: "Je weet dat je in de top constant op je tenen moet lopen. De Champions League vreet energie, maar het lijkt me fantastisch om ons te meten aan de beste ploegen van Europa. Ik las laatst dat Ajax te groot voor Nederland en te klein voor Europa zou zijn. Om twee redenen grote onzin. Als we te groot voor Nederland waren zouden we non-stop kampioen moeten worden en in Europees verband horen we zeker bij de top 10. En dan druk ik me nog heel voorzichtig uit. Als het nieuwe stadion er staat, zijn we rijp voor een Europese competitie. Dat lijkt me de ultieme uitdaging. Van mij mogen ze daarmee gaan experimenteren." Opeens spert Frank zijn ogen wijd open. Europese competitie? Hij schudt zijn hoofd. Voor het eerst tijdens het twee uur durende gesprek zijn de broers het oneens. "Voor mij hoeft zo'n Europese competitie niet. De nationale competitie blijft iets heel speciaals en voor internationale krachtmetingen hebben we de Europa Cup. Tel daar het bekertoernooi bij op en je hebt drie prachtige prijzen om je met je club op te richten. Om over de wedstrijden met het Nederlands elftal nog maar te zwijgen. Als Ajax-international heb je iedere dag weer een andere uitdaging. Schitterend, toch? Dan bestaat het niet dat je nors door het leven stapt en dat doen we dus ook niet. We genieten van elke dag. Met volle teugen."

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 40