hebben een heel goede ploeg en ze spelen
oogstrelend voetbal. Hun enige nadeel is,
dat ze het meestal maar 45 minuten
volhouden. Hun wedstrijd tegen Duitsland,
tijdens het Amerikaanse
vierlandentoernooi, was wat dat betreft een
goed voorbeeld. De eerste helft speelden ze
onwaarschijnlijk goed, dat was echt niet
meer van deze aarde. En in de tweede helft
waren ze opeens geen schim meer van de
ploeg voor rust. Geven ze de 3-0 voorsprong
volledig uit handen en verliezen ze ook nog
bijna. Toch maken ze, samen met
Duitsland, een heel goede kans in Amerika.
Over de rol van Nederland moeten anderen
maar oordelen. Elke voorspelling die je
doet, wordt tegen je gebruikt. Daar waag ik
me dus maar niet aan."
Tegen de immense druk zeggen ze, na
jarenlange internationale ervaring,
geharnast te zijn. Honderden miljoenen
televisiekijkers, een naar succes hunkerend
thuisfroht, het grootste medialeger ooit, de
gebroeders zijn inmiddels gepokt en
gemazeld genoeg om de pressie te
weerstaan. Bij Ronald behoren de van
stress verkrampte spieren tot de voltooid
verleden tijd, voor Frank geen
concentratie-lekkage meer. Ze zijn de
pubertijd ver voorbij. Maar wat te denken
van de horden voetbalmakelaars en
clubbonzen, die komende zomer met
spiedende ogen en rammelende
geldbuidels langs de WK-etalages
paraderen? Frank: "Het is een feit dat bij de
grote toernooien de geruchtenstromen
over transfers heviger zijn dan ooit. Tijdens
het toernooi zelfben je veel te
geconcentreerd op de wedstrijden om je
hoofd daardoor op hol te laten brengen.
Maar ik moet bekennen, dat ik af en toe
wel eens aan een buitenlands avontuur zit
te denken. Niet dat ik het bij Ajax niet naar
mijn zin heb, hou me ten goede! Het is een
fantastische club en het wordt er hier de
komende jaren alleen maar mooier op.
Dus ik zou heus niet voor een paar procent
meer naar een andere club overstappen.
Maar als ik een mooi aanbod krijg, ga ik
dat heel goed overwegen. We bellen
regelmatig met Bryan Roy en Aron Winter
en we spreken ze bij het Nederlands elftal.
Als je dan hoort hoe vooral Aron het naar
zijn zin heeft... Als ik een sterk WK speel
zou ik best wel eens vertrokken kunnen
zijn. Althans, dat zeg ik nu. Aan de andere
kant heeft Ajax ook een hoop te bieden.
Kortom, ik weet het allemaal nog niet.
Lekker duidelijk, hè?"
Ronald: "Ik heb heel veel landen gezien en
ben tot de conclusie gekomen dat
Nederland me het fijnste land lijkt om in te
wonen. En voetballend gezien ga je er
meestal op achteruit als je bij Ajax weggaat,
dat hoor je constant van jongens die hier
zijn weggegaan. Maar ik zou ook heel graag
een andere cultuur en een andere taal
willen leren kennen. Da's ook weer die
tweestrijd. Dan hoor ik Leo Beenhakker
vloeiend Spaans spreken, of Frank Rijkaard
Italiaans. Dat vind ik stijl, dat wil ik ook
Engeland - Nederland. Frank de Boer troeft David
Platt af. Over de favorietenrol van Oranje laat
Frank zich niet uit maar: "De Brazilianen hebben
een heel goede ploeg, ze zouden alleen nog
constanter moeten zijn."
kunnen. Zoals ik nog een heleboel andere
dingen wil leren. Weet je wat me bij
voorbeeld prachtig lijkt? Om goed piano te
kunnen spelen. Dat je ergens binnen komt
lopen waar een piano staat, gaat zitten en
een riedeltje weggeeft. Prachtig lijkt me
dat. Maar dat heeft ook weer een keerzijde,
want ik heb absoluut geen geduld voor dat
soort dingen. Frank is precies zo, die wil
ook alles in één uur kunnen, anders hoeft
het niet. We hebben één uitzondering op
die regel en dat is golf. Daarin kan zoveel
misgaan, dat het juist weer een uitdaging is
om het goed te kunnen. De ene dag denk je
dat je Ballesteros bent en de volgende dag
is het weer helemaal niets. Een grandioos
tijdverdrijf. Voor je het weet sta je vier uur
op de baan. De vrijheid, de rust, heerlijk is
dat."
De Champions League
De golf-court is voor Ronald en Frank de
Boer uitgegroeid tot een rustpunt in hun
hectische bestaan. Eén met de natuur,
lichtjaren verwijderd van tactisch
gewauwel, sponsorverplichtingen en
hitsige journalisten. Een weldadige oase,
waar ze zich laven aan de geneugten van
het privé-leven. Onmisbaar in een
beroepsveld, waar (inter)nationale
toernooien en competities naadloos in
elkaar overlopen. Als het WK-virus eind
juli is uitgewoed dient de volgende
uitdaging zich alweer aan. Ronald de Boer
over de Champions League, door Louis
van Gaal tot commercieel gedrocht
gedegradeerd: "Je weet dat je in de top
constant op je tenen moet lopen. De
Champions League vreet energie, maar het
lijkt me fantastisch om ons te meten aan de
beste ploegen van Europa. Ik las laatst dat
Ajax te groot voor Nederland en te klein
voor Europa zou zijn. Om twee redenen
grote onzin. Als we te groot voor
Nederland waren zouden we non-stop
kampioen moeten worden en in Europees
verband horen we zeker bij de top 10. En
dan druk ik me nog heel voorzichtig uit.
Als het nieuwe stadion er staat, zijn we rijp
voor een Europese competitie. Dat lijkt me
de ultieme uitdaging. Van mij mogen ze
daarmee gaan experimenteren."
Opeens spert Frank zijn ogen wijd open.
Europese competitie? Hij schudt zijn
hoofd. Voor het eerst tijdens het twee uur
durende gesprek zijn de broers het oneens.
"Voor mij hoeft zo'n Europese competitie
niet. De nationale competitie blijft iets heel
speciaals en voor internationale
krachtmetingen hebben we de Europa
Cup. Tel daar het bekertoernooi bij op en
je hebt drie prachtige prijzen om je met je
club op te richten. Om over de wedstrijden
met het Nederlands elftal nog maar te
zwijgen. Als Ajax-international heb je
iedere dag weer een andere uitdaging.
Schitterend, toch? Dan bestaat het niet dat
je nors door het leven stapt en dat doen we
dus ook niet. We genieten van elke dag.
Met volle teugen."
