FC Twente voorlopig zonder Europese beker op zijn verder gelijkwaardige erelijstje doen. En nu, in de zomer van 1994, lonkt Amerika en wenkt de Champions League. Wie had het ook alweer over de patatgeneratie? Samen naar Amerika! Ruim anderhalve maand geleden plukten Frank en Ronald de Boer in nog geen week tijd twee glans volle vruchten van een decennium lang keihard werken. Op de dag van de arbeid de landstitel, vijf dagen later bezegelde bondscoach Dick Advocaat hun aanstaande debuut op een WK- toernooi. Desondanks kijkt Ronald met gemengde gevoelens terug op het voorbije het elftal nou eenmaal weinig doelpunten met zich mee. Ik sta vaak met m'n rug naar het doel, in dienst van de opkomende middenvelders. Gelukkig schatten mijn medespelers en de technische staf me op de juiste waarde, om die mensen draait het uiteindelijk. Ja, ik heb ook gelezen dat de trainer op zoek is naar een scorende spits. Van dat soort uitspraken lig ik allang niet wakker meer. Het is niet de eerste keer dat zoiets wordt geroepen. In dat kader heb ik al heel wat spitsen zien komen en gaan. Nee, ik ben overtuigd genoeg van mijn eigen kwaliteiten om me daar druk over te maken. Van kritiek van buitenaf trek ik me weinig aan. Mensen hebben een haat liefde-verhouding met mijn spel, daar ben Frank zelf kan terugkijken op een uiterst constant seizoen. Althans, wat zijn prestaties aangaat. Positioneel kende zijn afgelopen voetbaljaargang twee gezichten. Gestart in het hart van de defensie werd de elegante verdediger medio december weer teruggeschoven naar de hem vertrouwde linksback-positie. Waarmee de gesmeerde tandem Frank de Boer/Marc Overmars in ere werd hersteld, terwijl Danny Blind op 3 de gelegenheid kreeg het beste seizoen uit zijn rijke loopbaan neer te zetten. "Die wisselingen in de verdediging zijn goed uitgepakt, dus daar zul je mij niet over horen. Uiteindelijk streef ik naar een plek in het centrum van de verdediging, maar daar zit geen haast achter. Bij Ajax doet Captain Frank de Boer: "Ik hoef niet weg, Ajax heeft een hoop te bieden." seizoen. "Voor de winterstop heb ik heel sterk gespeeld, zowel bij Ajax als Oranje. Daarna heb ik een beetje lopen kwakkelen met een liesblessure, dat kwam mijn spel in de tweede helft van de competitie zeker niet ten goede. Al met al mag ik redelijk tevreden zijn. En dat is als je naar het hoogste en het beste streeft, zoals ik, natuurlijk niet genoeg. Puur voetballend gezien ben ik tevreden, maar ik verwijt mezelf wèl dat ik in bepaalde wedstrijden niet heb gescoord. Al brengt mijn taak in ik inmiddels wel achtergekomen. Je bent er gek van of je haat het, er lijkt geen tussenweg te zijn. Maakt niet uit, ik weet van mezelf dat ik gewoon heel goed kan voetballen." Frank springt zijn eeneïge tweelingbroer bij en zegt, licht geïrriteerd: "Zolang Ajax wint en goed speelt, moet de pers en het publiek niet zeuren. Bovendien kun je je afvragen of we een scorende spits nodig hebben. Bij Ajax scoort de nummer 10 de doelpunten, en niet de nummer 9. Het één is het gevolg van het ander, dat is al jaren zo." AIAY AA AT. A 71 MP MIMI 1 QQA Ronald de Boer: "Dat Ajax-shirt... daar kregen wij een onoverwinnelijk gevoel van." Danny Blind het uitstekend en bij Oranje valt aan de positie van Ronald Koeman terecht niet te tornen. Ik moet nog even geduld hebben tot die twee zijn uitgeraasd. Mijn tijd op die positie komt nog wel." Vermeende arrogantie Het moge duidelijk zijn dat de gebroeders niet gehinderd worden door een minderwaardigheidscomplex. Wars van valse bescheidenheid drijven Frank en Ronald de Boer op een massief vertrouwen

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 37