soms bijzonder weinig.
Aan de andere kant moest Edwin van der
Sar zeer attent blijven bij de counters van
Parma. Onze defensie was evenwel prima
op dreef en gaf nauwelijks echte kansen
weg. "Gevaar" Asprilla werd door Frank de
Boer grotendeels aan banden gelegd. De
0-0 eindstand was weliswaar niet ongunstig
als uitgangspositie voor een uitwedstrijd,
men was het er over eens dat er meer in
zat. Nu zou Ajax in Parma een prima dag
moeten hebben om de Italianen te kunnen
weerstaan.
Zaterdag 1
Ook de prestaties van dat andere eerste
elftal, Ajax zaterdag 1, verdiende onze
belangstelling in de strijd om behoud van
het eerste klasserschap. Het elftal ging
langzamerhand toch steeds beter spelen
hetgeen resulteerde in ehige winstpunten.
Omdat de onderlinge verschillen in die
klasse niet zo bijster groot zijn, behaalde
ook de concurrentie op de meest
onverwachte momenten de volle of halve
winst. Of ons elftal het al dan niet zal
redden (of heeft gered) is op het moment
dat deze Kroniek wordt opgetekend nog
een vraag.
Slecht nieuws kwam er
uit de ziekenboeg. Rob
Alflen diende zijn
prfessionele loopbaan
te beëindigen
vanwege. De
mededeling kwam niet
geheel onverwacht
maar was toch een
zware klap voor zowel
de speler als de club.
Of Ajax 1 het zou redden tegen Cambuur
Leeuwarden was voor niemand een vraag.
Maar hoe kwetsbaar Ajax in die fase van de
competitie was, werd duidelijk uit het
verloop van de wedstrijd. Na de goede
ontmoeting tegen Parma mocht verwacht
worden dat tegen de Friezen de punten wat
eenvoudiger zouden worden gepakt dan
daadwerkelijk gebeurde.
De verrassing leek compleet toen Cambuur
notabene op een 2-0 voorsprong kwam en,
nog erger, dat bepaald niet tegen de
verhouding in was. Ajax speelde
ogenschijnlijk met een flinke dosis
onderschatting, of speelde de
vermoeidheid van het Europa Cup-duel de
jongens nog parten? Cambuur had de
juiste manier gevonden om Ajax te
bestrijden maar kwam in de tweede helft
uiteindelijk te kort. Nog net op tijd
hervonden de Ajacieden zich, vooral door
de inspirerende inbreng van Peter van
Vossen, die de geest in het elftal
terugbracht. Jari Litmanen, Stefan
Pettersson en -als kroon op zijn werk-
Peter Van Vossen brachten Ajax de volle
winst (3-2). Achteraf bleek deze
overwinning uiterst belangrijk te zijn
omdat de concurrentie punten liet liggen
en kende Ajax de weelde van vijf punten
voorsprong op "de rest" en een veel beter
doelsaldo.
Door die voorsprong kwam, met nog tien
wedstrijden te spelen, de landstitel aardig
in zicht. Door de overvloed aan
wedstrijden in een korte periode was het
begrijpelijk dat de halve finale tegen NEC
werd verplaatst naar een latere datum (20
maart). Die "lucht" kon Ajax goed
gebruiken om voldoende te herstellen van
alle inspanningen.
Parma-uit
Vóór de Europa Cup ontmoeting in en
tegen Parma ging Ajax reeds op
vrijdagavond 11 maart richting Venlo, naar
VW.
Met Tarik Oulida op de plaats van de
geblesseerde Edgar Davids en Dan Petersen
op "10" vanwege de tijdens de training
gekwetst geraakte Jari Litmanen, zorgde
John van der Brom al heel snel voor de
openingstreffer die achteraf de winnende
goal bleek te zijn.
De winstpunten zorgden ervoor dat de
voorsprong op Feyenoord steeds groter
werd (6 punten) en dat PSV helemaal in
geen velden of wegen meer was te
bekennen. Een geruststellende gedachte in
de voorbereiding naar het tweede duel
tegen Parma op woensdag 16 maart.
Bij het vertrek naar Italië bleken Jari
Litmanen en Tarik Oulida helaas nog
steeds niet speelklaar. De Ajax-ploeg kende
daarnaast nog meer licht gekwetsten, maar
die reisden op 14 maart wel mee naar
Parma. De verwachting was dat iedereen
op de speeldag voldoende fit zou zijn voor
de wedstrijd.
Ook al denderde Parma de zondag
daarvoor met 4-1 over Inter, voor de ogen
van een geïmponeerde Gerard van der
Lem, Louis van Gaal bleef optimistisch
O
