Alles wordt met elkaar besproken. We
evalueren iedere training en ook iedere
wedstrijd, samen met de spelers.
Ik maak ook wedstrijdanalyses hoewel
Tonny Pronk het overgrote deel doet.
Verder train en coach ik het tweede elftal
waar veel tijd in gaat zitten. Die jongens
trainen op maandag, donderdag, vrijdag,
twee keer zaterdag en hebben
dinsdagavond een wedstrijd of een
training.
Wij zien het tweede elftal als een
opleidingselftal. Waar het omgaat is het
eerste. Daar zijn we allemaal voor aan het
werk. Het is de bedoeling om toch ieder
jaar een of twee spelers door te laten
stromen. De prestatie staat niet voorop. De
opleiding, de speler op zich is het
belangrijkste en daarna de prestatie.
Er is geen verschil in oefenstof tussen het
eerste en het tweede. We trainen in de
geest van het eerste elftal. Dat doen we om
ze te laten wennen aan waarmee ze in het
eerste elftal te maken krijgen. Als er spelers
door blessures vanuit het tweede elftal bij
het eerste team gevoegd moeten worden is
het hun bekend wat er gedaan moet
worden. Andersom krijg ik wel eens spelers
van het eerste elftal en dan overleg ik met
Louis op welke positie ze spelen want dat is
belangrijk.
Uiteindelijk is het wel zo dat we met dat
tweede elftal altijd bovenin meespelen
omdat we natuurlijk goeie spelers hebben.
Kampioen worden is echter niet de
hoofddoelstelling.
Ik doe dat elftal nu voor het tweede jaar en
het zou naar buiten uit natuurlijk heel leuk
zijn als je kampioen van Nederland zou
worden. Maar als je aan het eind van het
seizoen moet constateren dat niet één
speler in staat is het niveau van het eerste
elftal te halen, dan heb je daar uiteindelijk
weinig aan."
Hoe ervaar je je functie als assistent
trainer?
"Bij Ajax leer je ontzettend veel. Het is een
prima opleiding voor iemand die straks
misschien toch een keer op eigen benen wil
staan. Maar die drang heb ik nog helemaal
niet omdat ik nog heel veel plezier in m'n
werk heb. Ik zit bij een fantastische club,
voor mijn gevoel bij het beste clubteam ter
wereld. Toen ik vier jaar bij Haarlem
gewerkt had dacht ik: nu ga ik het zelf
doen. Dat laatste half jaar als hoofdtrainer
was mij prima bevallen. Dan komen er een
aantal clubs en dan komt Ajax. Bij Ajax
kan je jeugdtrainer worden. Dan moet je
kiezen. Werken bij een club waarvan je de
sportieve beperkingen weet of Ajax,
weliswaar als jeugdtrainer maar met het
idee dat je kan doorstromen omdat je alle
papieren hebt en uit de Ajax-school komt.
Het is als assistent-trainer belangrijk dat je
over heel veel dingen dezelfde ideeën hebt
als de hoofdtrainer. Anders krijg je
problemen. Louis is eerste man en ik schik
mij gewoon daarin. Natuurlijk ben ik wel
aanspreekbaar voor de resultaten van het
eerste elftal maar Louis is
eindverantwoordelijk. Om het een beetje
negatief te zeggen: ten aanzien van het
eerste elftal krijgt Louis alle klappen terwijl
hij juist een heleboel in overleg doet. En
daar leer je heel veel van.
Een club als Ajax is veel complexer dan
welke club in Nederland ook. PSV kan je
Een hoogtepunt in de trainersloopbaan van Gerard
van der Lem was de winst van de UEFA-Cup in
1992. Zijn aandeel in de Ajax-triomf werd
geïllustreerd door de wijze waarop Louis van Gaal
zijn assistent in de feestvreugde betrok.
daar misschien bijnemen maar meer ook
niet. Ook niet Feyenoord. Er komen zoveel
dingen op je af. Zaken waarbij je eigenlijk
nooit bij hebt stilgestaan. Nu is het zo dat
Louis een hoop van die dingen met mij
deelt. Dus ik doe die ervaringen op
waarvan je denkt...
Ja?
"Nou, als Ajax een speler wil kopen praat
je niet meer over bedragen van een paar
duizend gulden. Daar zijn miljoenen mee
gemoeid. Je moet dus beslissen over grote
bedragen. En je gaat praten met spelers die
over een grote persoonlijkheid moeten
beschikken, buiten de voetbalkwaliteiten,
en als ik dan zie hoe Louis dat doet, dan
leer ik daar heel veel van. Hoe hij de
