Naar het
Leidseplein
Kroniek
door Tijn Middendorp
foto's Louis van de Vuurst
De grootste optimisten droomden van een
drieklapper maar in korte tijd werd die droom
verstoord. In snel tempo kwam een einde aan
al het bekervoetbal door nederlagen tegen
Parma en NEC. Het gebeurde in een periode dat
er sprake was van een vormcrisis bij een aantal
van onze spelers. Ook het aantal geblesseerden
en de afwezigheid van Fïnidi George werkten
niet in ons voordeel. Dus bleef de landstitel als
enige haalbare prijs over.
Vroeger in het jaar dan normaal (vanwege
het WK), kon worden verwacht dat vrijwel
alle beslissingen in maart zouden vallen.
Op drie fronten streed Ajax tot begin van
die maand volop mee, met de landstitel als
hoogste prioriteit. Vooral het spelen in de
Champions League is zowel sportief als
financieel zeer aanlokkelijk. Temeer daar
Ajax op voorhand is gekwalificeerd, moest
alles wijken voor het kampioenschap.
Alle prijzen halen, dus ook langdurig in de
race blijven in het Europese voetbal en de
nationale beker leek een utopie. Hoewel
stilletjes toch wel op de landstitel èn de
KNVB beker werd gerekend. Voor het
doorgaan in het Europese voetbal moest
Parma worden overwonnen. Niet
onmogelijk maar wel moeilijk. De halve
finale voor de KNVB beker tegen NEC leek
wat eenvoudiger en aan het behalen van de
landstitel twijfelde niemand meer.
Tot Ajax niet alleen te maken kreeg met
een behoorlijk aantal geblesseerden en de
afwezigheid van Finidi George, maar ook
met spelers die de vorm niet konden
behouden. Dat had tot gevolg dat Louis
van Gaal nogal wat mutaties in het elftal
moest aanbrengen. Het gevolg van de
vormloosheid was merkbaar.
Drie nederlagen op rij is voor Ajax uniek
en voor de aanhang een ramp, maar spelers
en technische staf hielden het hoofd
redelijk koel in de wetenschap dat een
terugval in een voetbalseizoen op zich geen
vreemde zaak is en de vorm natuurlijk
weer zou terugkeren. Een team behoudt
uiteraard z'n waarde ook, al gaat het
plotseling wat minder. De totaalprestatie
aan het einde van de rit als de balans wordt
opgemaakt, daar gaat het om.
Alflen
Dat einde haalde Robbie Alflen helaas niet.
De Utrechtenaar zal best even geslikt
hebben op het moment dat hij van de
doktoren te horen kreeg dat hij voor
topvoetbal moest worden afgeschreven
vanwege een hardnekkige hernia. Alleen
een nieuwe operatie zou hem misschien
nog kunnen redden maar enige mate van
zekerheid bestond hier niet voor.
Alflen, bezig aan zijn derde seizoen bij
Ajax, heeft helaas nogal te maken gehad
met blessures, waardoor hij relatief weinig
voor Ajax heeft kunnen spelen. Toch kan
hij terugkijken op een aantal prima
wedstrijden. Het is alleen uitermate triest
dat hij het topvoetbal vaarwel moest
zeggen.
