En dan was er, met geen mogelijkheid te vergeten, Johnny van't Schip. Tijdens de wedstrijd, door de in het Ajax-systeem vaak naar binnen knijpende rechtermiddenvelder, zes jaar lang een direct aanspeelpunt. In het dagelijks leven een vriend. "Ik heb in al die jaren heel wat spelers meegemaakt en een beter voorbeeld van een typische Ajax-speler kan ik niet noemen. Zijn spel is zo sierlijk, zo elegant. Ik kan me tot op de dag van vandaag enorm opwinden over de hopen stront die Van 't Schip in de pers over zich heen heeft gekregen. Hij heeft hier een tijdje in een dal gezeten, maar toen hij daar al lang weer uit was werd hij nog steeds volledig subjectief beoordeeld. De hetze begon in de media, waarna het publiek het over nam. Dan merk je weer hoe groot de invloed van de pers kan zijn. Dat is uiteraard altijd heel vervelend, maar met John had ik ook nog eens een persoonlijke band. Samen met Marco van Basten, Frank Rijkaard en Sonny Silooy vormden we een vrij hecht groepje. We gingen vaak met z'n allen uit, samen op vakantie, dat soort dingen." Onmiddellijk tijdens zijn eerste seizoen bij Ajax, op 13 mei 1987 om precies te zijn, klauterde Blind op het internationale erepodium. Met vrijwel al zijn nieuwe voetbalvrienden in de hoofdrol. Sonny Silooy leverde die warme lente-avond in Athene de beslissende assist af, Marco van Basten promoveerde de afgemeten voorzet met zijn hoofd tot doelpunt. Terwijl de 15.000 meegereisde supporters de eerste Nederlandse Europa Cup in veertien jaar tijd bejubelden, pinkte Danny Blind een Tegenwoordig de leider in het veld, vroeger te bescheiden en kiezend voor de risicoloze oplossing. traantje weg. Hij was daags voor de Europa Cup 2-finale tegen Lokomotive Leipzig tijdens de strandtraining tegen Frank Rijkaard opgeknald en moest geblesseerd langs de kant toekijken. Een jaar later, bij de verloren finale tegen KV Mechelen in Straatsburg, versjteerde scheidsrechter Pauly zijn herkansing. Na een kwartier spelen lichtte Blind Mare Emmers pootje, de Duitse arbiter kende geen genade en duwde de verbijsterde verdediger een rode prent onder zijn neus. Blind kreeg uiteindelijk vier wedstrijden schorsing aan zijn voetbalbroek. En juist de avond dat hij zijn straf definitief zou uitzitten, thuis tegen Austria Wien, werd Amsterdam opgeschrikt door het 'staaf-incident'. Waarop heel Ajax een Europees jaartje moest brommen. Hij doet zijn persoonlijke perikelen tijdens de Europa Cup-finales af als "vervelende ervaringen". Gelijk de EK in Zweden, waar hij tegen alle verwachtingen in zijn plaats moest afstaan aan Berry van Aerle. Relativerend: "Ik ben heel nuchter in die dingen. Mensen om me heen hebben er dramatischer over gedaan dan ikzelf. Het vervelende van dat EK was alleen, dat je dan lange tijd je werk met tegenzin doet. Tuurlijk, je moet scherp blijven voor de eventuele momenten dat de trainer je nodig heeft, maar het plezier was er totaal vanaf. Ik heb die EK puur als mijn werk gezien, een vreemde gewaarwording." WK-vooruitzichten Aan het begin van dit seizoen kwam dat gevoel, in mindere mate weliswaar, weer even bij hem opborrelen. Omdat de opbouw aan de rechterflank bij Ajax stagneerde moest Blind zijn aanvallende kwaliteiten weer aan de zijlijn gaan etaleren, de leidende libero-positie ging over in handen van Frank de Boer. "Toen ik dat hoorde heb ik een paar dagen in een dipje gezeten, was de lol er even vanaf. Het spookte een week lang door mijn hoofd en toen was het weer weg. De argumenten van Louis van Gaal klopten voor mijn gevoel en dan kan ik er mee leven." Zoals hij in zijn algemeenheid prima kan leven met de werkwijze van Van Gaal. Sterker nog, het respect is groot. Blind: "Ik zie heel veel paralellen tussen hem en Johan Cruijff, meer nog dan verschillen. De

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 21