En dan was er, met geen mogelijkheid te
vergeten, Johnny van't Schip. Tijdens de
wedstrijd, door de in het Ajax-systeem vaak
naar binnen knijpende
rechtermiddenvelder, zes jaar lang een
direct aanspeelpunt. In het dagelijks leven
een vriend. "Ik heb in al die jaren heel wat
spelers meegemaakt en een beter voorbeeld
van een typische Ajax-speler kan ik niet
noemen. Zijn spel is zo sierlijk, zo elegant.
Ik kan me tot op de dag van vandaag enorm
opwinden over de hopen stront die Van 't
Schip in de pers over zich heen heeft
gekregen. Hij heeft hier een tijdje in een dal
gezeten, maar toen hij daar al lang weer uit
was werd hij nog steeds volledig subjectief
beoordeeld. De hetze begon in de media,
waarna het publiek het over nam. Dan merk
je weer hoe groot de invloed van de pers kan
zijn. Dat is uiteraard altijd heel vervelend,
maar met John had ik ook nog eens een
persoonlijke band. Samen met Marco van
Basten, Frank Rijkaard en Sonny Silooy
vormden we een vrij hecht groepje. We
gingen vaak met z'n allen uit, samen op
vakantie, dat soort dingen."
Onmiddellijk tijdens zijn eerste seizoen bij
Ajax, op 13 mei 1987 om precies te zijn,
klauterde Blind op het internationale
erepodium. Met vrijwel al zijn nieuwe
voetbalvrienden in de hoofdrol. Sonny
Silooy leverde die warme lente-avond in
Athene de beslissende assist af, Marco van
Basten promoveerde de afgemeten voorzet
met zijn hoofd tot doelpunt. Terwijl de
15.000 meegereisde supporters de eerste
Nederlandse Europa Cup in veertien jaar
tijd bejubelden, pinkte Danny Blind een
Tegenwoordig de
leider in het veld,
vroeger te bescheiden
en kiezend voor de
risicoloze oplossing.
traantje weg. Hij was daags voor de Europa
Cup 2-finale tegen Lokomotive Leipzig
tijdens de strandtraining tegen Frank
Rijkaard opgeknald en moest geblesseerd
langs de kant toekijken. Een jaar later, bij de
verloren finale tegen KV Mechelen in
Straatsburg, versjteerde scheidsrechter
Pauly zijn herkansing. Na een kwartier
spelen lichtte Blind Mare Emmers pootje,
de Duitse arbiter kende geen genade en
duwde de verbijsterde verdediger een rode
prent onder zijn neus. Blind kreeg
uiteindelijk vier wedstrijden schorsing aan
zijn voetbalbroek. En juist de avond dat hij
zijn straf definitief zou uitzitten, thuis tegen
Austria Wien, werd Amsterdam
opgeschrikt door het 'staaf-incident'.
Waarop heel Ajax een Europees jaartje
moest brommen.
Hij doet zijn persoonlijke perikelen tijdens
de Europa Cup-finales af als "vervelende
ervaringen". Gelijk de EK in Zweden, waar
hij tegen alle verwachtingen in zijn plaats
moest afstaan aan Berry van Aerle.
Relativerend: "Ik ben heel nuchter in die
dingen. Mensen om me heen hebben er
dramatischer over gedaan dan ikzelf. Het
vervelende van dat EK was alleen, dat je dan
lange tijd je werk met tegenzin doet.
Tuurlijk, je moet scherp blijven voor de
eventuele momenten dat de trainer je nodig
heeft, maar het plezier was er totaal vanaf.
Ik heb die EK puur als mijn werk gezien, een
vreemde gewaarwording."
WK-vooruitzichten
Aan het begin van dit seizoen kwam dat
gevoel, in mindere mate weliswaar, weer
even bij hem opborrelen. Omdat de
opbouw aan de rechterflank bij Ajax
stagneerde moest Blind zijn aanvallende
kwaliteiten weer aan de zijlijn gaan etaleren,
de leidende libero-positie ging over in
handen van Frank de Boer. "Toen ik dat
hoorde heb ik een paar dagen in een dipje
gezeten, was de lol er even vanaf. Het
spookte een week lang door mijn hoofd en
toen was het weer weg. De argumenten van
Louis van Gaal klopten voor mijn gevoel en
dan kan ik er mee leven."
Zoals hij in zijn algemeenheid prima kan
leven met de werkwijze van Van Gaal.
Sterker nog, het respect is groot. Blind: "Ik
zie heel veel paralellen tussen hem en Johan
Cruijff, meer nog dan verschillen. De
