gesprekken aangaat met de KNVB, met de bondscoaches uit Zeist, met de artsen en hoe hij dat allemaal organiseert, ja, dat zijn dingen, die leer je niet als je bij NEC zit. Dan hóef je dat allemaal niet te weten maar ik wil dat wel weten. Hoe de jeugddagen van Ajax georganiseerd worden, de instuif, de scouting, hoe alle gegevens van de spelers vanaf de BI in de computer verdwijnen. Zien hoe alle spelers in de jeugd vanaf de BI worden getest. Dat wordt gedaan in samenwerking met de Universiteit in Nijmegen en dat doen we om een norm te bepalen hoe ongeveer een Ajax-speler er uit moet zien, aan welke voorwaarden hij moet voldoen. Of neem de professionele jeugdopleiding. Onze jeugd traint overdag. Soms twee keer, omdat we ze langer op het stadion willen hebben. De stad Amsterdam is een grote verlokking. Dus houden we ze binnen, trainen, studeren en eten bij ons, ze zijn dan lekker moe en gaan dan naar huis. Zoiets kom je toch nergens tegen. Bij geen enkele club." Hoe ben je op "de bank"? "Heel erg gefixeerd op het spel. Oplettend hoe spelers zich gedragen. Je maakt de jongens een hele week mee in de voorbereiding naar een wedstrijd. We kijken goed tijdens de trainingen. Dat is iedereen scherp. En dan zie je dat bijvoorbeeld een speler die eerst goed presteerde minder wordt. Daar ziet het publiek niet meteen maar wij volgen hem scherper dan normaal. Nu is Louis niet zo van: hij is effe minder, ik haal hem er na 20 minuten uit. Zo'n speler krijgt vertrouwen. Meen, je zit anders naar zo'n speler te kijken dan het publiek. Wij zitten altijd te kijken met de gedachte: hoe kan het elftal nu het beste functioneren? Als we een wissel toepassen, wie moet dat dan zijn zodat het beter gaat lopen? Dat zijn geen moeilijke beslissingen. Het gaat om het resultaat. Daar werken we de hele week voor. Als wij het idee hebben dat een speler niet goed functioneert en ook in het collectief niet meer voldoet, dan volgt er een wissel. Daar zitten we dan, Bobby, Louis en ik op de bank met elkaar over te praten. Vooraf weten we wel zo ongeveer wat er in de wedstrijd zal gaan gebeuren. Omdat je de hele week de groep analyseert. Dus je weet al een klein beetje wat je te wachten staat." Nog even terug naar "je lastige tijd". Op een gegeven moment werd je zelf jeugdtrainer. Hoe lastig waren de spelers toen tegenover jou? "Als jeugdtrainer had ik ook te maken met lastige jongens en dat vond ik heel leuk. Het was zelfs zo dat ik juist de lastigste spelers kreeg. Ik kon daar prima mee omgaan. Jongens die anders reageren dan normaal, die niet lekker in hun vel zitten, daar werk ik heel graag mee. Dat heeft natuurlijk met m'n verleden te maken want ik begrijp heel goed hoe lastig ik ben geweest. Daar heb ik al die tijd niet voor nodig gehad want toen ik een jaar of twintig was en bij FC Amsterdam zat was dat eigenlijk al over. In die tijd vroeg ik mij al af: wat heb ik die mensen aangedaan? Hoe hebben ze dat ervaren? En dat heb ik daarna aan al die mensen gevraagd want ik kwam ze altijd tegen: de mensen van Ajax, m'n vader en ik zijn nog naar m'n ouwe school geweest. Nu hebben spelers inspraak. Ik praat ook met mijn spelers van het tweede elftal. Of het nu betere tijden zijn, weet ik niet. Ik denk dat alle tijden hun voor- en nadelen hebben. Nee, ik zou nu niet anders geweest zijn als toen omdat het nu eenmaal in mijn karakter zat. Alles valt of staat met het feit of je respect voor elkaar kan opbrengen en of je goed met elkaar kan samenwerken. Daarbij hoef je het heus niet altijd met elkaar eens te zijn." Hoe ben je na een verloren wedstrijd? In het begin was dat vreselijk. We hebben in dat eerste jaar een aantal wedstrijden ongelukkig verloren. Ik herinner mij nog goed die wedstrijd tegen PSV in Eindhoven waar wij zo vreselijk goed speelden en toch met 3-2 verloren. Dan zaten we met z'n drieën nog uren na de wedstrijd steeds maar weer alles te analyseren, werd het bord erbij gehaald, meningen gegeven en conclusies getrokken. Waar ging het fout? Waren het individuele fouten en hoe kan dat dan? Nu gaat het wat anders. En we verliezen een stuk minder. Nu proberen we de wedstrijd na afloop al zo goed mogelijk te analyseren. Ook met een soort acceptatie want verlies is inherent aan de sport. Het is een proces geweest. Je kunt er vaak beter eerst een nachtje over slapen en dan Gererad van der Lem: "Ik was vroeger een lastig mannetje".

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 100