gesprekken aangaat met de KNVB, met de
bondscoaches uit Zeist, met de artsen en
hoe hij dat allemaal organiseert, ja, dat zijn
dingen, die leer je niet als je bij NEC zit.
Dan hóef je dat allemaal niet te weten maar
ik wil dat wel weten. Hoe de jeugddagen
van Ajax georganiseerd worden, de instuif,
de scouting, hoe alle gegevens van de
spelers vanaf de BI in de computer
verdwijnen. Zien hoe alle spelers in de
jeugd vanaf de BI worden getest. Dat
wordt gedaan in samenwerking met de
Universiteit in Nijmegen en dat doen we
om een norm te bepalen hoe ongeveer een
Ajax-speler er uit moet zien, aan welke
voorwaarden hij moet voldoen.
Of neem de professionele jeugdopleiding.
Onze jeugd traint overdag. Soms twee keer,
omdat we ze langer op het stadion willen
hebben. De stad Amsterdam is een grote
verlokking. Dus houden we ze binnen,
trainen, studeren en eten bij ons, ze zijn
dan lekker moe en gaan dan naar huis.
Zoiets kom je toch nergens tegen. Bij geen
enkele club."
Hoe ben je op "de bank"?
"Heel erg gefixeerd op het spel. Oplettend
hoe spelers zich gedragen. Je maakt de
jongens een hele week mee in de
voorbereiding naar een wedstrijd. We
kijken goed tijdens de trainingen. Dat is
iedereen scherp. En dan zie je dat
bijvoorbeeld een speler die eerst goed
presteerde minder wordt. Daar ziet het
publiek niet meteen maar wij volgen hem
scherper dan normaal. Nu is Louis niet zo
van: hij is effe minder, ik haal hem er na 20
minuten uit. Zo'n speler krijgt vertrouwen.
Meen, je zit anders naar zo'n speler te
kijken dan het publiek. Wij zitten altijd te
kijken met de gedachte: hoe kan het elftal
nu het beste functioneren? Als we een
wissel toepassen, wie moet dat dan zijn
zodat het beter gaat lopen? Dat zijn geen
moeilijke beslissingen. Het gaat om het
resultaat. Daar werken we de hele week
voor. Als wij het idee hebben dat een speler
niet goed functioneert en ook in het
collectief niet meer voldoet, dan volgt er
een wissel. Daar zitten we dan, Bobby,
Louis en ik op de bank met elkaar over te
praten. Vooraf weten we wel zo ongeveer
wat er in de wedstrijd zal gaan gebeuren.
Omdat je de hele week de groep analyseert.
Dus je weet al een klein beetje wat je te
wachten staat."
Nog even terug naar "je lastige tijd".
Op een gegeven moment werd je zelf
jeugdtrainer. Hoe lastig waren de
spelers toen tegenover jou?
"Als jeugdtrainer had ik ook te maken met
lastige jongens en dat vond ik heel leuk.
Het was zelfs zo dat ik juist de lastigste
spelers kreeg. Ik kon daar prima mee
omgaan. Jongens die anders reageren dan
normaal, die niet lekker in hun vel zitten,
daar werk ik heel graag mee. Dat heeft
natuurlijk met m'n verleden te maken
want ik begrijp heel goed hoe lastig ik ben
geweest. Daar heb ik al die tijd niet voor
nodig gehad want toen ik een jaar of
twintig was en bij FC Amsterdam zat was
dat eigenlijk al over. In die tijd vroeg ik mij
al af: wat heb ik die mensen aangedaan?
Hoe hebben ze dat ervaren? En dat heb ik
daarna aan al die mensen gevraagd want ik
kwam ze altijd tegen: de mensen van Ajax,
m'n vader en ik zijn nog naar m'n ouwe
school geweest.
Nu hebben spelers inspraak. Ik praat ook
met mijn spelers van het tweede elftal. Of
het nu betere tijden zijn, weet ik niet. Ik
denk dat alle tijden hun voor- en nadelen
hebben. Nee, ik zou nu niet anders geweest
zijn als toen omdat het nu eenmaal in mijn
karakter zat. Alles valt of staat met het feit
of je respect voor elkaar kan opbrengen en
of je goed met elkaar kan samenwerken.
Daarbij hoef je het heus niet altijd met
elkaar eens te zijn."
Hoe ben je na een verloren wedstrijd?
In het begin was dat vreselijk. We hebben
in dat eerste jaar een aantal wedstrijden
ongelukkig verloren. Ik herinner mij nog
goed die wedstrijd tegen PSV in Eindhoven
waar wij zo vreselijk goed speelden en toch
met 3-2 verloren. Dan zaten we met z'n
drieën nog uren na de wedstrijd steeds
maar weer alles te analyseren, werd het
bord erbij gehaald, meningen gegeven en
conclusies getrokken. Waar ging het fout?
Waren het individuele fouten en hoe kan
dat dan?
Nu gaat het wat anders. En we verliezen
een stuk minder. Nu proberen we de
wedstrijd na afloop al zo goed mogelijk te
analyseren. Ook met een soort acceptatie
want verlies is inherent aan de sport.
Het is een proces geweest. Je kunt er vaak
beter eerst een nachtje over slapen en dan
Gererad van der Lem: "Ik was vroeger een lastig
mannetje".
