Het wordt menens
De C-junioren van Ajax
MIIP «li I
III 33HBELJRH t t
Op Voorland
door Raymond Bouwman
foto's Louis van de Vuurst
Uit alles blijkt dat het nu
menens is. Bij de C-junioren
weet iedereen dat het grote
werk eraan zit te komen, als
het al niet begonnen is. In de
categorie tussen 12 en 14
beginnen de lichamen zich te
rekken. Bij sommige spelers
echter heftiger dan bij
anderen, zodat het onderlinge
verschil in lengte en kracht
aanzienlijk is. De kerels en de
jongetjes lopen door elkaar,
maar natuurlijk wel allen
volgens de bekende Ajax-
patronen.
Op de dag van Ajax - PSV, staat op
Voorland om 10 uur de C2 klaar om tegen
Zeeburgia Cl te spelen. Het is fijn rustig
weer en op het veld is zand gestrooid als
wapen tegen de overvloedige regenval van
de afgelopen maanden. Als de spelers het
veld betreden staan de gezichten strak. Bij
Zeeburgia omdat ze tegen Ajax moeten; bij
Ajax omdat ze tegen Zeeburgia moeten.
Zeeburgia is zo'n beetje het achterland van
Voorland. Wie het (net) niet haalt bij Ajax
gaat naar Zeeburgia. Dat betekent dat de
club van oudsher over goede voetballers
beschikt. Het tenue is ook nog bijna
hetzelfde als dat van Ajax, alleen de rode
baan ontbreekt, haast symbolisch. De
Zeeburgianen zijn over het algemeen één
jaar ouder dan hun tegenstanders. Ajax
speelt namelijk met eerstejaars C-junioren.
Je kunt het een beetje zien, maar eigenlijk
lopen in beide teams de grote en kleine
jongens door elkaar. De groeispurt heeft
niet bij iedere speler gelijk ingezet. Het spel
wordt van beide kanten uitgevoerd door
jochies en slungels, en alles daartussen.
Ajax heeft het niet gemakkelijk. Zeeburgia
A De selectie van Ajax C1. Staand van links naar
rechts: leider Jan van Eijden, Michael van 't Kruis,
Bob Gehring, Wouter van Heerik, Raymond van
Emmerik, Serge de Groot, Guido Landzaat, Andy
van de Meyde, Jeryl Tong en Fa en trainer Günther
de Haan.
Gehurkt: Derryl Douglas, Mark Stuut, Andrew van
Rhee, Mikey Lamey, Sander Keller, Jaimy
Heezemans, Nicky Eelhardt en Pascal Heye.
heeft zo nu en dan zelfs een optisch
overwicht. Doelpunten levert het echter
niet op. Het Zeeburgia-publiek staat zich te
verbijten. In vergelijking met de D-
junioren zijn ook de ouders met een
serieuzere zaak bezig. Er valt weinig
vertedering meer waar te nemen langs de
lijn. Iedereen is zich op een of andere
manier bewust dat het hier om de winst
gaat. Ook de ouders worden volwassen.
Het gejuich bij doelpunten is redelijk
fanatiek. En het is het Ajax-publiek dat kan
juichen, want terwijl Ajax niet echt veel
sterker is, staat het toch al vrij snel met 2-0
voor. De opvallendste figuur op het veld is
echter de scheidsrechter. Hij volgt het spel
letterlijk op de voet en heeft ondanks die
krachtsinspanning telkens nog zo veel
Ji W AA A A 7 I KI C AODII A O O A
Q1
