geleden kwam Auxerre nog uit in de vierde divisie. Onder leiding van Guy Roux, onze trainer, is het binnen de kortste keren opgeklommen naar de subtop. Ik vind dat knap voor een stadje met niet meer dan 50.000 inwoners. Het opleidingsinstituut van de club heeft inmiddels een grote naam verworven. Voor Franse begrippen is het uniek. Onder anderen Eric Cantona en Basile Boli zijn in Auxerre opgeleid. Het zijn niet de eersten de besten natuurlijk". Topvoetbal in Frankrijk "Het voetbal in Frankrijk is in Nederland heel lang onderschat. In de ogen van de Nederlanders waren de Franse voetballers hoofdzakelijk een stelletje flierefluiters die men maar niet serieus moest nemen. Die houding is op niets gebaseerd, ondanks de uitschakeling van Frankrijk voor het WK in Amerika. Het Franse nationale elftal heeft zich in 1992 ongeslagen geplaatst voor het EK in Zweden, Olympique Marseille heeft vorig jaar de Europa Cup 1 gewonnen en met Auxerre hebben wij vorig jaar de halve finales van de Europa Cup 2 bereikt door onder meer Ajax uit te schakelen. We verloren ten slotte van Borussia Dortmund, na het nemen van strafschoppen. Anders zouden we met dat kleine clubje zelfs nog de finale hebben gehaald". "Er zijn maar weinig Nederlandse voetballers die het in Frankrijk hebben gered. John Rep is één van de uitzonderingen. Iedereen kent hem hier nog. Laatst heeft hij bij ons nog een weekje stage gelopen. Het viel mij op hoe ongelooflijk veel respect men hier nog altijd voor hem heeft". Laten zien tegen Ajax "Als je na Ajax in het buitenland bij een kleinere club terechtkomt, valt het niet mee in Nederland de aandacht te blijven trekken. Ga je naar een buitenlandse topclub, zoals Van Basten, Rijkaard, Gullit en Koeman hebben gedaan, dan word je niet uit het oog verloren. Dan sta je voortdurend in de belangstelling. Maar ga je naar een kleine club, dan ben je snel vergeten. Ik merk dat. In het begin werd ik nog wel eens gebeld, daarna verwaterden de contacten snel. Dat is het probleem. Dat geldt voor mij, maar bij voorbeeld ook voor Henk Vos die nu bij Sochaux speelt. Ik heb dan nog de mazzel gehad dat ik me vorig seizoen heb kunnen laten zien in die twee Europa Cup-wedstrijden tegen Ajax". "Van mijn keuze om in juli 1989 naar het buitenland te verkassen heb ik desondanks geen spijt gehad. Ik stond destijds voor honderd procent achter die beslissing en dat doe ik nu nog. De drie jaren bij Lausanne en de anderhalf jaar nu bij Auxerre zijn mijn ontwikkeling als voetballer ten goede gekomen. Ik speel nu heel het seizoen, mijn levensritme is volledig afgestemd op de wedstrijden op woensdag en zaterdag. Bij Ajax was daar nooit sprake van. Af en toe speelde ik in het tweede, soms was ik reserve bij het eerste. Ik wist nooit waar ik aan toe was. Nu wel. Per wedstrijd doe ik meer ervaring op, per week word ik wijzer van de automatismen in het spel". "Bij Ajax kwam ik veel te weinig aan voetballen toe. Cruijff vond me voor de Europa Cup-wedstrijden goed genoeg, voor de competitie-wedstrijden niet. Dat was heel frappant. Ik was net negentien jaar, toen ik in het eerste elftal debuteerde Frank en Cassandra op hun huwelijksdag. Cassandra is de dochter van Thijs Lindeman, lid van de evenementencommissie van Ajax. Foto: Louis van de Vuurst AIAX MACA7IMF APRII 1494 tegen FC Utrecht. Drie dagen later stelde Cruijff mij plotseling op in de Europa Cup 2-finale in Athene tegen Lokomotiv Leipzig. Spelbos was geblesseerd. Voor een jonge voetballer als ik was dat fantastisch. Anderen beweren nu weer dat het misschien te vroeg is geweest. Ik ben het daarmee niet eens. Die finale was een enorme ervaring voor me. Ik zou het voor geen goud hebben willen missen. Bovendien was het goed voor mijn naambekendheid. Maar ja, daarna moet je weer verder, daarna moet je je vorm en je positie weer zien te behouden. Elke dag is weer een nieuwe dag. Wat geweest is, is geweest". Naar Lausanne "Het seizoen erna kwam ik in de competitie nauwelijks meer in actie. Ajax had zes a zeven anderen voor de vier posities in de verdediging: Blind, Scholten, Verkuyl, Ophof, Boeve, Rijkaard. Ik wilde ook spelen, het liefst heel het seizoen. Ik wilde het niet meer meemaken dat ik met de invalbeurten meegerekend niet verder dan vijftien, zestien wedstrijdjes kwam. Ik was 21. Twee jaar in het tweede vond ik the limit. Als je langer reserve bent, is dat een teken aan de wand". "Als 21-jarige ben ik toen door Lausanne aangetrokken, nadat de beroemde Italiaan Antognoni daar was vertrokken. Hij had het in Zwitserland niet kunnen maken. Hij was een verschrikkelijk goede voetballer, maar hij moest wel iemand naast zich hebben. Bovendien was hij te duur. Economisch moest de club het roer omgooien. De dure jongens moesten eruit, de jonge talenten erin. Ik had dan wel twee keer een Europa Cup-finale gespeeld, tegen Lokomotiv Leipzig en KV Mechelen, bovendien kwam ik van Ajax, maar ik was natuurlijk nog geen vedette". "Ik vond het een grote eer om onder Cruijff te mogen trainen, ook al was het dan niet langer dan zes maanden. Het was toch bijzonder. Het was immers Cruijff. Onbewust nam ik veel van hem aan. Tijdens de trainingen werd er heel wat afgepraat. De positiespelletjes werden steeds door hem stilgelegd. Telkens moest hij weer zijn aanwijzingen geven. Vooral zijn rondo'tjes vond ik fameus. Vijf tegen twee. In het buitenland doen ze het ook, 87

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1994 | | pagina 89