geleden kwam Auxerre nog uit in de vierde
divisie. Onder leiding van Guy Roux, onze
trainer, is het binnen de kortste keren
opgeklommen naar de subtop. Ik vind dat
knap voor een stadje met niet meer dan
50.000 inwoners. Het opleidingsinstituut
van de club heeft inmiddels een grote
naam verworven. Voor Franse begrippen is
het uniek. Onder anderen Eric Cantona en
Basile Boli zijn in Auxerre opgeleid. Het
zijn niet de eersten de besten natuurlijk".
Topvoetbal in Frankrijk
"Het voetbal in Frankrijk is in Nederland
heel lang onderschat. In de ogen van de
Nederlanders waren de Franse voetballers
hoofdzakelijk een stelletje flierefluiters die
men maar niet serieus moest nemen. Die
houding is op niets gebaseerd, ondanks de
uitschakeling van Frankrijk voor het WK
in Amerika. Het Franse nationale elftal
heeft zich in 1992 ongeslagen geplaatst
voor het EK in Zweden, Olympique
Marseille heeft vorig jaar de Europa Cup 1
gewonnen en met Auxerre hebben wij
vorig jaar de halve finales van de Europa
Cup 2 bereikt door onder meer Ajax uit te
schakelen. We verloren ten slotte van
Borussia Dortmund, na het nemen van
strafschoppen. Anders zouden we met dat
kleine clubje zelfs nog de finale hebben
gehaald".
"Er zijn maar weinig Nederlandse
voetballers die het in Frankrijk hebben
gered. John Rep is één van de
uitzonderingen. Iedereen kent hem hier
nog. Laatst heeft hij bij ons nog een weekje
stage gelopen. Het viel mij op hoe
ongelooflijk veel respect men hier nog
altijd voor hem heeft".
Laten zien tegen Ajax
"Als je na Ajax in het buitenland bij een
kleinere club terechtkomt, valt het niet
mee in Nederland de aandacht te blijven
trekken. Ga je naar een buitenlandse
topclub, zoals Van Basten, Rijkaard, Gullit
en Koeman hebben gedaan, dan word je
niet uit het oog verloren. Dan sta je
voortdurend in de belangstelling. Maar ga
je naar een kleine club, dan ben je snel
vergeten. Ik merk dat. In het begin werd ik
nog wel eens gebeld, daarna verwaterden
de contacten snel. Dat is het probleem. Dat
geldt voor mij, maar bij voorbeeld ook
voor Henk Vos die nu bij Sochaux speelt.
Ik heb dan nog de mazzel gehad dat ik me
vorig seizoen heb kunnen laten zien in die
twee Europa Cup-wedstrijden tegen Ajax".
"Van mijn keuze om in juli 1989 naar het
buitenland te verkassen heb ik desondanks
geen spijt gehad. Ik stond destijds voor
honderd procent achter die beslissing en
dat doe ik nu nog. De drie jaren bij
Lausanne en de anderhalf jaar nu bij
Auxerre zijn mijn ontwikkeling als
voetballer ten goede gekomen. Ik speel nu
heel het seizoen, mijn levensritme is
volledig afgestemd op de wedstrijden op
woensdag en zaterdag. Bij Ajax was daar
nooit sprake van. Af en toe speelde ik in
het tweede, soms was ik reserve bij het
eerste. Ik wist nooit waar ik aan toe was.
Nu wel. Per wedstrijd doe ik meer ervaring
op, per week word ik wijzer van de
automatismen in het spel".
"Bij Ajax kwam ik veel te weinig aan
voetballen toe. Cruijff vond me voor de
Europa Cup-wedstrijden goed genoeg,
voor de competitie-wedstrijden niet. Dat
was heel frappant. Ik was net negentien
jaar, toen ik in het eerste elftal debuteerde
Frank en Cassandra op hun huwelijksdag.
Cassandra is de dochter van Thijs Lindeman, lid
van de evenementencommissie van Ajax.
Foto: Louis van de Vuurst
AIAX MACA7IMF APRII 1494
tegen FC Utrecht. Drie dagen later stelde
Cruijff mij plotseling op in de Europa Cup
2-finale in Athene tegen Lokomotiv
Leipzig. Spelbos was geblesseerd. Voor een
jonge voetballer als ik was dat fantastisch.
Anderen beweren nu weer dat het
misschien te vroeg is geweest. Ik ben het
daarmee niet eens. Die finale was een
enorme ervaring voor me. Ik zou het voor
geen goud hebben willen missen.
Bovendien was het goed voor mijn
naambekendheid. Maar ja, daarna moet je
weer verder, daarna moet je je vorm en je
positie weer zien te behouden. Elke dag is
weer een nieuwe dag. Wat geweest is, is
geweest".
Naar Lausanne
"Het seizoen erna kwam ik in de
competitie nauwelijks meer in actie. Ajax
had zes a zeven anderen voor de vier
posities in de verdediging: Blind, Scholten,
Verkuyl, Ophof, Boeve, Rijkaard. Ik wilde
ook spelen, het liefst heel het seizoen. Ik
wilde het niet meer meemaken dat ik met
de invalbeurten meegerekend niet verder
dan vijftien, zestien wedstrijdjes kwam. Ik
was 21. Twee jaar in het tweede vond ik the
limit. Als je langer reserve bent, is dat een
teken aan de wand".
"Als 21-jarige ben ik toen door Lausanne
aangetrokken, nadat de beroemde Italiaan
Antognoni daar was vertrokken. Hij had
het in Zwitserland niet kunnen maken. Hij
was een verschrikkelijk goede voetballer,
maar hij moest wel iemand naast zich
hebben. Bovendien was hij te duur.
Economisch moest de club het roer
omgooien. De dure jongens moesten eruit,
de jonge talenten erin. Ik had dan wel twee
keer een Europa Cup-finale gespeeld, tegen
Lokomotiv Leipzig en KV Mechelen,
bovendien kwam ik van Ajax, maar ik was
natuurlijk nog geen vedette".
"Ik vond het een grote eer om onder
Cruijff te mogen trainen, ook al was het
dan niet langer dan zes maanden. Het was
toch bijzonder. Het was immers Cruijff.
Onbewust nam ik veel van hem aan.
Tijdens de trainingen werd er heel wat
afgepraat. De positiespelletjes werden
steeds door hem stilgelegd. Telkens moest
hij weer zijn aanwijzingen geven. Vooral
zijn rondo'tjes vond ik fameus. Vijf tegen
twee. In het buitenland doen ze het ook,
87
