beproeven. Zo konden we constateren, dat
onze trainer een gelukkige avond had en
"bakken" geld uit de diverse
fruitautomaten sleepte. In de late uurtjes
werd wederom een bezoek gebracht aan
het stadscentrum, waar de trainer met de
grote groep zijn gewonnen fortuin weer
snel zag slinken.
De zondag werd doorgebracht met
ondermeer een lichte strandtraining,
zwemmen en tennis terwijl een maaltijd
voor een fantastisch slot aan dit
minitrainingskamp zorgde. Het viel bij de
jongens bijzonder in de smaak en een
woord van hulde is zeker op zijn plaats
voor onze selectie, die de naam van Ajax
zeer hoog heeft gehouden. Dit geeft hoop
voor de rest van de loodzware competitie,
want saamhorigheid is een belangrijke
basis voor goede resultaten.
Tot slot een woord van dank aan de
Evenementencommissie, met name Jan
Buskermolen, die er alles aan had gedaan
om het ieder naar de zin te maken en daar
uitstekend in is geslaagd.
Dolf van Zoest
Ajax 2
In Purmerend kon Purmersteyn, dat enkele
flink uit de kluiten gewassen spelers in de
gelederen had, met "kick and rush" voetbal
tot medio de eerste helft de ongelijke strijd
volhouden.
Toen begon de conditie te spreken walste
een opmerkelijk goed spelend Ajax zijn
tegenstander plat. Via treffers van Ron de
Vries, Nuno Fereira en Ricardo Broks
(allen 2x), Marcel Menzo, Matsumitsu
Takoh en Richard Louwers werd het zeer
verdiend 9-1.
Helaas konden wij dat goede spel een week
later tegen CS W niet opnieuw
aanschouwen. Mede debet hieraan is wel
de (voor ons) steeds moeilijke tegenstander
CSW, dat ons een lesje gaf in het honderd
procent voor elkaar willen werken, met een
niet aflatende inzet van begin tot het eind.
Wij kwamen hierdoor niet in ons spel en
gelet op onze slechte organisatie in de
tweede helft waren we zelfs rijp voor de
"slachtbank". Gelukkig stak onze doelman
Rudolf Hollaender in grote vorm en
kwamen we met een gelijk spel nog goed
weg, daarbij geholpen door de CSW-
voorwaartsen, die enkele goede
mogelijkheden op een treffer om zeep
brachten. Eindstand 1-1, waarbij de Ajax-
goal van het hoofd van Ricardo Broks
kwam.
Rob Been Sr
Ajax 3
Ajax 3 kwam in de afgelopen weken slechts
enkele keren binnen de lijnen.
Tegen Geinoord begonnen we zeer goed,
kregen enkele droomkansen, maar
benutten er slechts één. Geinoord proefde
mogelijkheden, kwam langszij en zag zelfs
een goal afgekeurd. In de tweede helft werd
het allemaal minder, maar pas toen Ajax
2-1 scoorde, bleek de tegenstander
opgebrand en konden we zelfs met een
ruime 4-1 van het veld stappen. Vos
(slechts 2x), De Vos en Spaargaren waren
succesvol.
Over de uitwedstrijd tegen Zeeburgia valt
niet veel te vertellen. Een zeer slechte
tegenstander en ondanks de monsterscore
van 15-0 speelde Ajax niet best. Het liet
zich af en toe verleiden even dom te spelen
als zijn opponent. Janssen (4x), Bragonje,
De Ronde, Van Leuven en Spaargaren
(allen 2x), Ayou, De Vos en Been zorgden
voor de Ajax-produktie. Cees Vos scoorde
ditmaal niet, maar zat dan ook op de bank.
Frans Grootenboer
Ajax 4
Hoewel gelardeerd met voetbalsterren,
weten niet zoveel mensen buiten Ajax dat
er ook nog zoiets bestaat als het fenomeen
"Ajax 4". De reden voor die betrekkelijke
onbekendheid is gelegen in het feit dat er
tot op heden geen verslagen van de
wedstrijden van deze vriendenploeg
werden gevonden in de kopij-bak. Jammer,
want er valt genoeg te beleven in en rond
dit door Jan Buskermolen geleide team van
dertig-, veertig- en in een enkel geval zelfs
vijftig-plussers. De competitiestart, die
mijlenver achter ons ligt, begon in de
allerlaagste afdeling. Zo hoort dat, wanneer
je als nieuw elftal begint: onder aan de trap
opstappen en zien hoever je komt. De
gigantische uitslagen van de eerste
wedstrijden bedorven het werkelijke
voetbalplezier en lichte aandrang bij de
bond zorgde ervoor dat Ajax 4 al na een
paar duels een paar treden omhoog mocht.
De nieuwe afdeling bleek wat meer
tegenstand (en dus spelvreugde) te
herbergen maar de resultaten bleven, een
uitzonderlijke nederlaag daargelaten,
positief. Het gevolg is dat Ajax 4 aan kop
van zijn afdeling gaat. Een cruciale
ontmoeting was die tegen buurman
WVHEDW. Een snijdende oostenwind kon
de Ajacieden niet verhinderen met volle
overgave aan het karwei te beginnen. De
belangen waren daar ook te groot voor. Bij
winst zou WVHEDW namelijk één
verliespunt minder hebben dan Ajax. In de
kleedkamer viel te proeven dat zulks niet
mocht gebeuren. Een bijzondere geest nam
bezit van het vierde elftal, oude tijden
herleefden. Het publiek, zich
schuilhoudend achter alles wat maar enige
beschutting kon geven tegen de wind, zag
een prachtwedstrijd, met aanvankelijk
Ajax-doelman Tinus van Teunenbroek in
een hoofdrol. Zijn Grote Moment werd
genoteerd halverwege de eerste helft toen
hij met een magistrale snoekduik een
strafschop van WVHEDW (nadat Ruud
Haarms op slimme wijze de bal met de
hand uit het doel had gehouden)
onschadelijk maakte. Ron Oudendijk
rondde kort daarop een vloeiende aanval,
ingeleid door Joop van Nielen, af. Dat
betekende dat Ajax met een 1-0
voorsprong de rust kon benutten om op
adem te komen. Die adem had men in het
tweede bedrijf hard nodig. Het vermetele
WVHEDW bestookte het Ajax-doel en
wist langszij te komen. Wie verwachtte dat
Ajax ineen zou storten, was slecht op de
hoogte van het karakter in de ploeg. Ron
Oudendijk wachtte op het psychologisch
ideale moment om Wilhelmina Vooruit
terug te wijzen. Van grote afstand liet hij
de bal achter de WVHEDW-goalie
fladderen en dompelde daarmee zijn elftal
in een wilde feestvreugde. De
voortreffelijke scheidsrechter (onder meer
géén rood voor Ruud Haarms na zijn
handsbal in de zestien meter) floot net op
tijd af, zodat het in de Ajax-4 kringen nog
lang gezellig onrustig kon blijven. Het
kampioenschap is in zicht.
Ben Tornato
AJAX MAGAZINE APRIL 1994
