Avenhorn zou willen contracteren. Van
Gaal zelfheeft niet de minste behoefte de
geruchten te bevestigen.
"Ik wil hierna natuurlijk graag bij een
buitenlandse topclub werken, en dat zal er
uiteindelijk waarschijnlijk ook nog wel van
komen, maar het is op dit moment totaal
niet aan de orde. Het heeft ook geen zin op
die wilde verhalen te reageren. Als ik een
club noem, maak ik het alleen maar
moeilijk voor degene die er wel als trainer
komt te werken. Het lijkt me geen
verrassing dat ik de ambitie heb. Zoals ik
ook als voetballer destijds naar het
buitenland ben gegaan. Met FC Antwerp
heb ik zo'n vijftien Europese wedstrijden
gespeeld. Als trainer wil ik behalve bij een
Nederlandse club ook elders presteren."
Van Gaal is ervan overtuigd dat hij ook in
het buitenland zal kunnen slagen. In zijn
ogen is het voor een trainer makkelijker
om buiten de landsgrenzen succesvol te
zijn dan voor een speler.
"Ik denk niet dat ik als trainer evenveel
problemen zou hebben als bijvoorbeeld
Bergkamp en Jonk op dit moment bij Inter
ondervinden. Voor een speler is het toch
moeilijker, denk ik. Of dat met een verschil
in macht te maken heeft? Ik wil het geen
macht noemen. Natuurlijk heb ik macht,
maar als ik daar gebruik van maak, ben ik
verkeerd bezig. Ik wil mensen overtuigen
van mijn gelijk, dat wel. Maar op zich is
het wel zo dat je als trainer iets meer vat
hebt op je eigen werk. Als speler word je
opgesteld en moet je je schikken naar het
heersende systeem. Als je verkeerd wordt
gebruikt, ben je vrij machteloos. Dat zie je
bij Bergkamp en Jonk gebeuren. Als trainer
heb je meer bewegingsvrijheid. Daar staat
tegenover dat je alleen maar indirect kunt
presteren. Bergkamp, Jonk en die andere
jongens hebben het moeilijk. Met wat ik
van de Italiaanse competitie zie, kom ik tot
de conclusie dat er daar niet collectief
wordt gevoetbald. Je ziet daar alleen maar
individuele bv'tjes over het veld bewegen.
Dat is juist hetgeen waar ik als trainer
tegen heb gevochten. Hier wordt
collectiviteit geëist."
De kwetsbare stijl
Van Gaal wist al in november dat hij bij
Ajax zou blijven. Reeds toen waren er
andere potentiële werkgevers, maar hij wist
dat hij en Ajax met elkaar verder wilden. In
dezelfde tijd was het rendement van de
nieuwe nummer 10 Jari Litmanen ook
aanleiding tot spectaculaire verhalen over
buitenlandse belangstelling.
"Ik heb inderdaad al in een vroeg stadium
tegen Jari gezegd dat ik zou blijven. Ik
hoopte dat het voor hem een overweging
zou zijn bij het nemen van een beslissing.
Jari zal het waar dan ook redden als speler.
Hij is leergierig en coachbaar; een
fantastische prof... Ik hoop dat de groep
zoals die nu is bij elkaar blijft. Maar ik weet
dat het een utopie is te denken dat dat lukt.
Ik weet dat sommige spelers de verleiding,
als die er komt, niet zullen kunnen
weerstaan. We krijgen van de zomer het
WK. Als Nederland het daar goed doet kan
dat Ajax zo drie a vier spelers gaan kosten.
Zo werkt het nu eenmaal. Of ik hoop dat
het Nederlands elftal niet goed presteert?
Nee, want dan krijg ik hier teleurgestelde
spelers terug. Ik wil dat het Nederlands
elftal goed presteert, dat de Ajacieden goed
spelen en dat ze gewoon bij Ajax willen
blijven. Misschien dat mijn eigen
aanblijven in sommige gevallen een rol kan
spelen, maar ik ben realistisch genoeg om
daar niet te veel van te verwachten. Als het
buitenland lonkt; als het geld lonkt, krijgen
veel spelers het moeilijk. Om de sportieve
uitdaging en om het geld. Maar ik weet bij
voorbaat voor welke spelers de verleiding
te groot zal zijn. Het enige wat ik kan doen
is duidelijk zijn tegen spelers. Ik laat ze
weten of ik ze graag wil behouden of niet.
Maar de keuze maken ze altijd zelf. Er zijn
spelers vertrokken van wie ik het niet erg
vond dat ze gingen. Dat was dan voor alle
partijen de beste oplossing. Maar er zijn
ook spelers weggegaan die ik liever had
gehouden. Als ze die keuze maakten, dan
lag ik er nooit van wakker. Het waren voor
mij voldongen feiten en ik moest met de
beschikbare groep verder. Er zijn altijd
alternatieven te vinden. Dat is ook wel
gebleken, dacht ik. En dat moet ook, want
ook als een speler uit vorm raakt, moet er
een oplossing worden gevonden. Dat werd
ook weer zichtbaar toen ik, na PSV, moest
beslissen dat het doek even voor Van den
Brom was gevallen. Hij kon zijn gebrek aan
snelheid niet met tactisch inzicht
compenseren. Hij heeft nu nog te veel
moeite met het systeem van vooruit-
verdedigen om daarin zijn eigen spel te
spelen. Zijn individuele tactiek mag niet
ten koste gaan van de collectieve tactiek.
Dat gebeurde wel en dus moest ik na PSV
besluiten dat hij ernaast kwam te staan. Nu
kon ik dat ook beslissen, want sinds januari
was Tarik Oulida weer fit, met Seedorf de
andere kandidaat voor 4. Maar ik vind dat
Van den Brom nog steeds een goede
aankoop is geweest. Ik heb hem direct
gezegd wie zijn concurrenten waren en dat
ik hem geen basisplaats garandeerde. Ik
garandeer niemand een basisplaats. Ik
moet de besten opstellen, dat is de enige
regel die geldt. Hij had de eerste kans. Nu
krijgt Oulida zijn kans. Maar we hebben
met Van den Brom wel goed gepresteerd
als collectief. En John heeft zoveel
persoonlijkheid dat hij deze klap erg goed
kan verwerken. Dit is de situatie die we zo
graag wilden bereiken. Dat je een zodanige
selectie hebt, dat je op iedere plek
concurrentie hebt. We wilden niet meer in
de situatie komen waarin we vorig jaar
zaten toen we Roy, Van Loen en Willems
tussentijds verkochten en Edje Davids in
een Europese wedstrijd linkerspits moest
spelen. Dat Van den Brom nu gepasseerd
