Leidseplein"
veiligheid en communicatie.
"En toen is de kogel door de kerk gegaan",
zegt ex burgemeester Van Thijn. "Het zou
oorspronkelijk een stadion moeten worden
met alles er op en er aan. Letterlijk. Dus
met een atletiekbaan. Op het moment dat
de Olympische Spelen voor Amsterdam
helaas in het water vielen hebben we de
plannen voor een nieuw stadion eigenlijk
niet meer losgelaten"
Als het stadion in 1996 klaar is heeft
het al met al zo'n tien jaar geduurd.
Wat zijn volgens U de grootste
knelpunten geweest?
"Om te beginnen moet U een paar jaar
vergeten, want toen de Olympische
kandidatuur voorbij was, bleek ook het
enthousiasme voor een nieuw stadion even
voorbij te zijn. We moesten in feite weer
van voren af aan beginnen. In de tweede
plaats moest de overheid, in dit geval de
gemeentelijke overheid, zich wel driemaal
bedenken voordat men zoiets aan zou
durven. We leven in een tijd van grote
bezuinigingen. In ieder geval stond vast dat
de overheid het niet alleen zou aankunnen
en dat we op zoek moesten naar partners.
En ten derde moesten er nogal wat
politieke aarzelingen overwonnen worden..
En dan praat ik alleen nog maar over de
eerste twee jaar.
Het vereist natuurlijk een hele zorgvuldige
afweging waarbij wij uiteindelijk hebben
beslist om zestig miljoen gulden
beschikbaar te stellen in een tijd dat de
dubbeltjes niet voor het oprapen liggen.
Dat ook allerlei voorzieningen worden
gesloten, van buurthuizen tot bibliotheken,
en in zo'n situatie vereist het nogal wat
moed en visie om dan toch te zeggen: wij
rukken uit voor een nieuw stadion"
Wanneer kwam Ajax in beeld?
"Dat was bij het aantreden van het huidige
bestuur. Het vorige wilde er eigenlijk niet
bij betrokken worden. Dat liet men althans
blijken. Men had een houding vam we
zien wel wat er gebeurt, wij zijn niet
verantwoordelijk voor die Olympisch
kandidatuur, we kijken de kat wel even uit
de boom. Het nieuwe bestuur werd onze
tweede partner. Met de beleggers kwam de
derde partij in beeld en gingen we kijken of
er een tripartite avontuur van te maken
was.
Helaas hebben we eerst een tijdje met de
verkeerde beleggers aan tafel gezeten. Die
waren niet vooruit te branden. Het
Ajaxbestuur heeft toen gezegd: hoor 's
even, zo kan het niet verder. Ajax kwam
toen met nieuwe partners aandraven en
uiteindelijk vonden we elkaar vrij snel.
Vervolgens konden we aan de verdere
obstakels beginnen."
Wat waren die?
"Kijk, het was op zich al een huzarenstukje
dat de drie partijen (overheid, financiers en
voetballerij), afkomstig uit hele
verschillende werelden, toch vrij snel tot
elkaar kwamen. Daarna moesten wij ons
buigen over de planologische aspecten.
Waar zet je zo'n stadion neer? Vijf lokaties
moesten worden afgewogen. Dan de
milieu-eisen in een moderne samenleving
als vandaag, het hele spel van
berekeningen. Je moet op een gegeven
moment met een bouwcombinatie in zee
die een plan moet leveren waarvan je zeker
weet dat je, al bouwende, niet wordt
geconfronteerd met een
kostenoverschrijding. Het is een eindeloos
passen en meten geweest om binnen die
202 miljoen gulden te blijven. Dat bedrag
zal ook niet overschreden wordem Er zijn
alle mogelijke garanties ingebouwd om
daar binnen te blijven. Niemand wil nog
eens een Stopera affaire"
"Toen kwam nog het moeilijkste van het
hele verhaal: kunnen we het exploiteren?
Daarvoor zijn allerlei deskundigen van
buiten aan te pas gekomen. De RAI werd
nog eens ingeschakeld met hun expertise,
want het kan niet alleen een voetbalstadion
zijn. Er moeten grote evenementen in
kunnen plaatsvinden en dat was niet het
vak van de mensen die om de tafel zaten.
En dan de problemen met de
nabuurgemeenten en niet te vergeten de
verdedigers van het oude stadion. Dat
waren twee harde gevechten die we
gevoerd hebben"
