kreeg je toch een situatie met die jongens die daar al gespeeld hadden en dan weer terug gingen naar de Al van: ach..., die Al... want dat tweede elftal was toch dat stappie hoger. Dat was in die tijd dat het tweede elftal voor de beker Sparta en FC Groningen uitschakelde. Johan zette de jongens echter gewoon terug naar de Al omdat hij vond dat ze daar dan maar de kar moesten trekken als ze echt zo goed waren. Ik vond het op zich een heel goed standpunt, alleen het resultaat kwam er niet altijd uit". Gedrag "Kijk", gaat Harms verder, "spelers van Ajax worden vaak vereerd door veel mensen en dat maakt het heel moeilijk om met beide benen op de grond te blijven staan. Ze meten zich wel eens een houding van kapsones aan. Ze komen ook in een hele andere wereld terecht. Je moet je dan soms ook een beetje kunnen verdedigen. Op gedrag wordt bij Ajax erg gelet. Als we bijvoorbeeld op een toernooi zijn, gaan we pas eten als iedereen zover is. Niet dat de eerste die zijn koppie soep al heeft begint. Nee, wachten tot ook nummer zestien zover is. De reis die de A-junioren onlangs naar Japan hebben gemaakt was ook een goede gelegenheid om de spelers in hun gedrag te observeren. Ver van huis, op jonge leeftijd in een vreemde omgeving en toch goed presteren, het zijn allemaal zaken die bij de opleiding horen." "Ja, de mentaliteit van de jongeren is in de loop der jaren veranderd en dus moet je wat scherper zijn wat betreft de gedragscontrole. Maar je moet zelf méé veranderen. Vroeger zei iedereen: meneer Harms. Als er nu thuis gebeld wordt vragen ze "of Cas thuis is". Ik vind het wel leuk om midden in die groep te staan en met hen over voetbal te praten want dan blijkt dat ze daar over hebben nagedacht" Investeren "Ik vind dat de spelers het erg zwaar hebben", zegt Cas duidelijk. "Natuurlijk komen ze allemaal uit vrije wil. Niemand dwingt ze. Maar als een speler eenmaal bij ons is wacht hem een zware taak. Schoolgaan en veel trainen. Want niemand van ons kan iemand garanderen dat ze ooit een kontract krijgen. En als ze achttien jaar zijn, en Adriaanse moet tegen ze zeggen: 'ja, jongen, sorry, maar je krijgt geen contract' en zo'n jongen heeft geen diploma's, dan hebben ze het toch moeilijk. Het blijft bij Ajax investeren in je toekomst maar je moet het wel jaren doen. En je hebt geen enkele garantie dat je er ooit komt. Het kan zo over zijn. Maar als je het haalt heb je en fantastische tijd. En de jaren dat je bij Ajax bent kunnen niet beter want ik denk dat er geen jongen op die leeftijd zoveel meemaakt als bij ons. Ze gaan overal heen, ze maken prachtige reizen. Het is zwaar maar het is zeker de moeite waard om vooral de kwaliteiten die je hebt volop benutten waardoor je later nooit hoeft te zeggen: goh, wat ben ik stom geweest, ik kon wel lekker voetballen maar ik heb er te weinig mee gedaan" Ajax gevoel "Het is de Ajaxcultuur, het Ajaxgevoel. Iets onverklaarbaars. Weet je, mensen, waarvan hun zonen vroeger bij ons hebben gespeeld en nu nog regelmatig terugkomen, zeggen wel eens: het Ajaxgevoel krijg je als je op Voorland bent waar altijd en eeuwig over voetbal gesproken wordt. Er is een bepaalde voetbalsfeer. En of het nu ouders onder elkaar zijn, of leiders of trainers, er wordt altijd over het spelletje gesproken. En dat horen we ook van mensen die bij ons weg zijn en bij een andere club komen, waar het toch anders is. Niet dat we nu een gezelligheids club zijn. We zijn een opleidingsclub en gezelligheid, tja, dat moeten we zelf maken. Ik denk dat het bij de amateurclubs rondom Voorland gezelliger is. Maar Ajax is absoluut een bijzondere club. Weet je, we spelen het PSV toernooi en daar verliezen we van PSV maar de laatste dag spelen we gewoon heel goed. FC Twente verslaan we met 4-0, we winnen met 7-1 van Anderlecht, het gaat niet eens om de uitslag maar om de manier waarop. En dan reageren de mensen: het is toch niet te geloven hoe goed ze weer voetballen. Of we spelen tegen Leverkusen en die Duitse trainer vraagt aan Co Adriaanse: wil je mij het geheim van Ajax vertellen? Zegt Co: dat kan ik je niet vertellen want er is geen geheim! En dan zou je zeggen: waarom doen ze dit nu niet even na? Waarom gaat PSV ook niet zo spelen als ze het mooi vinden? Waarom zeggen ze niet: vanaf nu gaan we het zo doen en over vijf jaar staat er iets. Maar het gebeurt niet. Het is gewoon niet op te brengen. Ik denk ook dat onze manier van spelen het moeilijkste is. Die speelstijl gaat door de hele vereniging heen, als een rood-witte draad. Dat is niet de verdienste van één persoon. Het is de verdienste van iedereen die bij Ajax werkt. Dat ze allemaal naar dat ene doel toewerken. Dat is toch bijzonder?" Middenweg Bij Ajax is eigenlijk geen plaats voor pure aanvallers of pure verdedigers. Ajax zoekt verdedigers met opbouwende kwaliteiten, voetballende verdedigers met als nadeel dat die meestal niet meedogenloos genoeg zijn. Er worden spelers opgeleid die niet leren verliezen en weinig weerstand ervaren. Wat zou je daar aan kunnen doen? Cas: Dat is heel moeilijk. In de jeugd zetten we de jongens al zoveel mogelijk onder druk door ze in een hogere categorie in te delen. Dan voetballen ze tegen jongens van twee en soms zelfs drie jaar ouder. Die fysiek veel sterker zijn. Daarbij moet je natuurlijk weer oppassen dat de tegenstander fysiek niet zo sterk is dat onze spelers gewoon ondersteboven worden gelopen en niet meer aan voetballen toekomen. Want dan schiet je je doel voorbij. Maar om iedere week met 16-0 te winnen heeft ook geen zin. Dus zoeken we een middenweg. Heel moeilijk. Met de Dl

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1993 | | pagina 37