Als je goed gespeeld hebt, krijg je een
compliment; als je slecht speelde, krijg je
kritiek. Dan zegt hij wat je fout gedaan
hebt. Ik vind dat prettig. Als ik beter wil
worden, moet ik eerst weten wat ik niet
goed heb gedaan. Soms heb ik het niet in
de gaten als ik iets fout doe."
Oefenen op traptechniek
Er lijkt dit seizoen weinig aanleiding voor
ontevredenheid over of kriti'ek op
Litmanen. En toch benadrukt de speler zelf
dat hij nog veel dingen verkeerd doet. De
bescheidenheid van de veelscorende speler
over zijn opvallende doelpuntenreeks valt
met zijn voorliefde voor het teamspel te
verklaren. Hij benadrukt bij herhaling dat
doelpunten niet door één persoon worden
gemaakt. Dat neemt niet weg dat de
koelbloedigheid van de Finse schaduwspits
een belangrijke factor is geworden voor het
Ajax van het seizoen '93-'94. Litmanens
traptechniek is bijzonder zuiver. "Op die
penalty tegen Volendam na dan,"
schampert hij over zijn eigen falen. Maar
hij antwoord bevestigend op de vraag of hij
veel op die traptechniek heeft geoefend.
"Ik heb altijd veel op techniek getraind.
Dat deed ik al in Finland. Ik had het geluk
dat in mijn geboorteplaats Lahti de
grootste sporthal van Scandinavië stond,
met een grasveld van 100 bij 65 meter.
Daar kon ik dus ook in de winter, met een
dikke laag ijs op de meren en een pak
sneeuw op straat, iedere dag aan mijn
voetbaltechniek werken."
Er wordt niet door veel jongens op straat
gevoetbald in Finland. Het klimaat nodigt
het grootste deel van het jaar ook eerder uit
tot andere sporten als skiën en ijshockey.
"En als we al voetbalden op een grasveld in
een park werden we regelmatig
weggestuurd. Maar bij die partijen ging het
denk ik net zo als hier. Je was een bekende
speler. Als we net naar Engels voetbal
hadden gekeken was je een Engelse speler,
en anders was ik Maradona. Ik kende hem
niet, maar de oudere jongens met wie ik
speelde noemden mij altijd Diego, omdat
ik klein was en donker haar had. Ik wist
niet wie Diego was. Voor het eerst hoorde
ik over hem toen hij niet voor het WK
1978 geselecteerd werd. Daar was toen veel
om te doen. Hij was op dat moment pas 16
of 17 en nog niet de wereldspeler die hij
later zou worden. Maar iedereen
verwachtte toen dat hij heel erg goed zou
worden. Ik ben gaan kijken naar de speler
met wie ze mij vergeleken. Maradona is wel
een beetje mijn voorbeeld geworden. Niet
dat ik net zo'n type speler ben, maar ik
genoot ervan om naar hem te kijken. Hij
deed mooie dingen. Nu heb ik geen
voorbeelden meer. Ik volg alle goede
spelers en kijk naar wat ik van ze kan leren.
Ik kijk ook nog altijd graag naar allerlei
voetbalvideo's; van individuele spelers, van
teams of van kampioenschappen. Die
verzamel ik."
Ajax en aan Amsterdam. Na die te lange
periode dat ik in een hotel moest wonen
omdat ik nog geen huis had, werd het
makkelijker om hier te zijn. Alleen in die
eerste maanden was het moeilijk. Nu voel
ik me hier thuis. Ik heb zelfs gemerkt dat ik
naar Ajax en Amsterdam terug verlang als
ik in Finland op vakantie ben. Dat zegt
genoeg, denk ik. Er zal ooit wel wéér een
tijd komen dat ik weer naar Finland terug
wil. Maar dat zal pas na mijn carrière zijn.
Als het goed is, duurt dat dus nog even.
Voorlopig voel ik me als Finse speler erg
bevoorrecht dat ik bij Ajax kan spelen. Het
IH
Voldoening
In Finland is een hoge werkloosheid. Zeker
ook in de metaalindustrie. Het zag er even
naar uit dat Jari's vader ook zonder werk
zou komen te zitten. De werknemers van
zijn bedrijf hadden eerst te horen gekregen
dat het binnen drie maanden afgelopen
zou zijn, maar kort daarna was er
plotseling weer volop werk. Anders was hij
wat vaker naar Nederland gekomen om
naar Ajax te komen kijken. Jari's moeder
werkt in de bejaardenzorg en heeft ook niet
veel mogelijkheden om naar Nederland te
komen. Nu blijft hun vakantieperiode
over. En Jari zelf gaat terug als hij lang
genoeg vrij is.
"Ik heb geen heimwee. Ik ben gewend aan
is fantastisch om iedere wedstrijd voor
zoveel mensen te spelen. In Finland zitten
maar een paar duizend man op de tribune,
als alles meezit. Als ik met Ajax in De Meer
speel zijn er altijd 20.000 toeschouwers. En
als we in het Olympisch Stadion spelen
zitten er zelfs twee keer zo veel. Als je dan
al die mensen jouw naam hoort zingen,
krijg je erg veel energie. Ik denk wel eens:
dat is toch niet slecht voor een Finse
voetballer. Ik heb me altijd als doel gesteld
om bij een topclub te spelen. Ik heb er heel
hard voor gewerkt, en daarom geeft het me
nu zoveel voldoening. Veel Finse
voetballers dromen van dit avontuur, maar
mij is het gelukt."
20
A IA V AA A r. A 71 MC HCrCAADCD 1000
