alle blikken verwachtingsvol omhoog gericht. Bij de oefeningen blijkt soms dat de coördinatie nog zeer moeizaam gaat. "Ja, als ze tegelijkertijd iets met hun armen en iets met hun benen moeten doen gaat het nog wel eens mis. Maar je moet ze zien als ik ze voor de eerste keer krijg. Dan kunnen ze echt niets. Maar na een paar maanden zie je al duidelijke resultaten. gehad, komt hij om 7 uur thuis. Wij hebben dan al gegeten. Zijn bord gaat de magnetron in." Leerschool voor trainers Dennis' leider Henk van Teunenbroek heeft de jeugdopleiding in de laatste jaren een steeds volwaardiger plaats in zien nemen binnen de club. Bioscoop, zwembad en...Ajax Behalve Ladru en Jambor is ook keeperstrainer Frans Hoek met de groep bezig. Op dinsdag neemt hij de E- keepers onder handen. In ruil daarvoor mogen die keepers een andere training - de maandagse - overslaan. Dennis van der Kraan van de El vindt die trainingen van Hoek fantastisch. "Hij leert er veel van," zegt zijn moeder. "Het gaat beter met Dennis dan ik gedacht had. Toen hij met het idee kwam om bij Ajax te gaan voetballen probeerde ik hem tot bezinning te laten komen. Maar hij was niet te houden. We wonen nu in Huis ter Heide, maar ik kom oorspronkelijk uit Amsterdam. Dennis had mij, voordat hij bij Ajax zat, wel eens gevraagd of ik niet weer naar Amsterdam terug wilde. Daar was tenslotte de bioscoop, het zwembad en Ajax waar hij van plan was te gaan voetballen. Ik zei nog dat het heel moeilijk was om bij die club te komen, maar op een gegeven moment schreef hij zichzelf toch in voor de instuif. Hij redde het ook nog. Ik heb nooit geweten dat hij zo goed was. Tja, en nu zit hij, als alles goed gaat, de komende jaren bij Ajax. Wij vinden het fantastisch voor hem. Maar het legt wel een belasting op het gezin. Vier keer per week heen en weer tussen Huis ter Heide en Amsterdam, dat is best een opgave. Eén van ons brengt hem. Een gezamenlijke maaltijd zit er niet meer echt in. Als hij op dinsdag keeperstrainen heeft Patrick Ladru, de trainer van de Ajax E-junioren. "Het is allemaal begonnen met Johan Cruijff, de trainer," zegt Van Teunenbroek. "Hij was de eerste die het belang inzag van de doorgetrokken lijn van het eerste naar de jongste jeugd. Voor die tijd hing het er toch maar een beetje bij. Nu is het heel goed geregeld. Van Gaal kent iedere speler. Dat weet ik uit eigen ervaring omdat ik iedere thuiswedstrijd de mascotte in de vorm van een jong-junior aflever. Van Gaal weet altijd direct om welke speler het gaat. Het voordeel is natuurlijk ook dat hij zelf met de jeugd heeft gewerkt. Dat merk je aan heel veel dingen. Het is voor trainers ook een goede en misschien wel onmisbare leerschool. Patrick Ladru zal ook niet voor eeuwig bij de E blijven. Hij is bezig voor zijn oefenmeester 1 en loopt stage bij het tweede van Gerard van der Lem. Ach, trainers komen, trainers gaan, alleen de leiders blijven staan. Dat roep ik dan altijd. Maar zoals het nu gestructureerd is, krijgen we voldoende waardering van bovenaf. Voor de leiders is de periode na maart altijd erg leuk. Dan volgen namelijk de buitenlandse toernooien. Ik vind het een feest om met die hele groep op stap te gaan. Mijn favoriete toernooi is bij Meudon in Parijs. Dan spelen die jongens tegen clubs als Real Madrid, Benfica en Bordeaux. Wat is er nou mooier dan zo'n hele kluit jochies van 8,9 jaar zien genieten van Parijs. Ik wil ook altijd graag dat we bij die buitenlandse toernooien in één grote ruimte slapen, met z'n allen bij elkaar. Een school of een klooster, alles beter dan verdeeld te worden bij pleeggezinnen. Bij het toernooi in Parijs zitten we in een internaat. Prachtig. Van zo'n trip leren die jongens ook weer veel. Hoe vaker we ze zo bij elkaar hebben, hoe meer Ajacied ze worden. Gelukkig hoef ik niet zo veel jongetjes aan het eind van het seizoen te vertellen dat ze bij Ajax weg moeten. In deze leeftijdscategorie valt slechts twintig of dertig procent af. Misschien dat ik mede daardoor wel een voorkeur heb voor het begeleiden van deze groep, dat zou kunnen... Maar als de rapporten beneden de maat zijn, dan moet je ook hard kunnen zijn. Hoe erg ik het ook vind als er iemand weg moet, ik kan het ze toch redelijk gemakkelijk vertellen. Meestal voelden ze het zelf wel aankomen. Dat neemt niet weg dat er zo nu en dan wat tranen vloeien. Het is niet anders. Alleen de allerbesten blijven over. Het is ook de enige manier om aan de top te blijven. Met mooi en technisch verzorgd voetbal natuurlijk, want zo is de stijl nu eenmaal van Ajax. Er is veel veranderd bij de club, maar dat niet. En het moet ook nooit veranderen." AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1993

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1993 | | pagina 99