manoeuvreren. De meeste spelers van de E2 - geboren na 1 augustus 1984 - verzuipen in hun broekje en shirtje. De kleding past niet perfect, maar afgezien daarvan zien ze er onberispelijk uit. "Dat is geen toeval," zegt de directeur opleidingen Co Adriaanse. "Vanaf het begin hechten we veel belang aan discipline. Daartoe rekenen wij ook: het goed gekleed gaan. De kousen moeten omhoog met scheenbeschermers daaronder en het shirt moet netjes in de broek." Behalve de uiterlijke discipline is er ook reeds bij de E2 vanaf het begin een speldiscipline. Trainer Patrick Ladru probeert de jongens spelenderwijs plaatsgebonden te laten voetballen. "In het begin is bijna alle aandacht gericht op de techniek. Maar daarbij leren ze al direct op welke plek ze moeten voetballen en welke taken daar bij horen. Niet dat ze in een strak keurslijf worden gedwongen, maar als Nog geen tien jaar oud maar de Ajax-stijl is reeds onmiskenbaar. Patrick Ladru gebruikt voor de tactische scholing tijdens de drie wekelijkse trainingen bijvoorbeeld een lijn in de lengterichting van het veld. De spelers moeten dan of links of rechts blijven terwijl ze wel met elkaar mogen en moeten overspelen. Het verwijt wordt wel eens geuit dat het zonde is om voetballertjes al op zo'n jeugdige leeftijd lastig te vallen met tactische beperkingen. De lol zou verdwijnen bij spelers van 8 jaar als ze niet onbeperkt mogen dartelen. Co Adriaanse is zich van dat gevaar bewust, maar ontkent dat de Ajax-jeugd minder plezier aan het voetbal beleeft dan hun leeftijdgenootjes bij andere clubs. "Er is een verschil tussen volkomen vrij aanrommelen en goed voetballen. Wij willen dat onze talentjes zo snel mogelijk leren hoe ze moeten voetballen. Spelers, zeker op die leeftijd, leren graag en makkelijk. Ze zijn gretig en vinden het prachtig als ze merken dat ze beter worden. Maar het is wel waar dat plezier in het ze zien dat het beter gaat wanneer ze als elftal spelen in plaats van als elf individuele spelers willen ze niet anders. En Ajax is natuurlijk iets professioneler dan een amateurclub waar kinderen van die leeftijd door een goedwillende vader worden getraind." voetbal voorop staat. Het is de taak van de trainers om het leuk te houden. En dat is zeker moeilijk." "Als ze 8 of 9 zijn," zegt Ladru, "moet je voortdurend nieuwe dingen bedenken om de aandacht vast te houden. Ze zijn heel erg snel afgeleid. Ze staan snel te dromen, of ze steken hun vinger op om te vragen of ze mogen plassen. Vandaar dat je veel spelletjes moet geven. Maar ik probeer ze te laten leren met als beloning zo'n spelletje. Soms weten ze echter het verschil niet tussen straf en beloning. Als ik een pass-oefening geef en ik laat degene die fout passt een rondje lopen om de groep, dan gaan ze soms expres verkeerd plaatsen omdat ze het zo leuk vinden om dat rondje te lopen. Je moet ze werkelijk alles nog uitleggen. Dus ook wat straf is en wat beloning. Maar ze leren onwaarschijnlijk snel. Je ziet de vorderingen bijna per week. Iedere wedstrijd gaat het beter." Weerstand De wedstrijden worden door zowel de El als de E2 over het algemeen met groot gemak gewonnen. In de competitie vliegen de doelpunten er als witjes in, hoewel het leeftijdsverschil minimaal één, maar vaak ook twee jaar bedraagt. In vriendschappelijke wedstrijden, die regelmatig op woensdag worden gespeeld, wordt soms een zware tegenstander gezocht. Zoals ook op de zaterdag dat de E2 vrij was en tegen KBV D4 moest worden aangetreden. Op een bijveld van KBV, op Sportpark Riekerhaven, verliest de E2. De zestig toeschouwers die vanaf 10.00 uur op het veld staan en door de onophoudelijke herfstregen steeds verder de moeras achtige grond inzakken, zien een technisch superieur Ajax, maar de fysieke kracht van de oudere KBV-ertjes weegt hier ruimschoots tegenop. De Ajacieden die met een 2-0 achterstand de kleedkamer opzoeken, staat het huilen nader dan het lachen. Dit zijn ze absoluut niet gewend. Het kost trainer Ladru en leider Edwin Kortlevers heel wat inspanning om de groep weer een beetje tot rust te laten komen. Met hele milde aanwijzingen proberen ze de strijdwijze na rust effectiever te krijgen. In volwassen taal gaat het om "snellere balcirculatie". Het wordt ondanks de goede bedoelingen uiteindelijk een 6-1 nederlaag. De groep leert op deze manier wel te verliezen. KBV is sterker, maar bij Ajax lopen de betere voetballers. Op linksback speelt zo ongeveer de kleinste man van het veld: Paultje Quasten. Zijn shirt is duidelijk te groot en zijn broekje AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1993

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1993 | | pagina 94