manoeuvreren. De meeste spelers van de
E2 - geboren na 1 augustus 1984 -
verzuipen in hun broekje en shirtje. De
kleding past niet perfect, maar afgezien
daarvan zien ze er onberispelijk uit.
"Dat is geen toeval," zegt de directeur
opleidingen Co Adriaanse. "Vanaf het
begin hechten we veel belang aan
discipline. Daartoe rekenen wij ook: het
goed gekleed gaan. De kousen moeten
omhoog met scheenbeschermers
daaronder en het shirt moet netjes in de
broek."
Behalve de uiterlijke discipline is er ook
reeds bij de E2 vanaf het begin een
speldiscipline. Trainer Patrick Ladru
probeert de jongens spelenderwijs
plaatsgebonden te laten voetballen. "In het
begin is bijna alle aandacht gericht op de
techniek. Maar daarbij leren ze al direct op
welke plek ze moeten voetballen en welke
taken daar bij horen. Niet dat ze in een
strak keurslijf worden gedwongen, maar als
Nog geen tien jaar oud maar de Ajax-stijl is reeds
onmiskenbaar.
Patrick Ladru gebruikt voor de tactische
scholing tijdens de drie wekelijkse
trainingen bijvoorbeeld een lijn in de
lengterichting van het veld. De spelers
moeten dan of links of rechts blijven
terwijl ze wel met elkaar mogen en moeten
overspelen.
Het verwijt wordt wel eens geuit dat het
zonde is om voetballertjes al op zo'n
jeugdige leeftijd lastig te vallen met
tactische beperkingen. De lol zou
verdwijnen bij spelers van 8 jaar als ze niet
onbeperkt mogen dartelen. Co Adriaanse
is zich van dat gevaar bewust, maar
ontkent dat de Ajax-jeugd minder plezier
aan het voetbal beleeft dan hun
leeftijdgenootjes bij andere clubs. "Er is
een verschil tussen volkomen vrij
aanrommelen en goed voetballen. Wij
willen dat onze talentjes zo snel mogelijk
leren hoe ze moeten voetballen. Spelers,
zeker op die leeftijd, leren graag en
makkelijk. Ze zijn gretig en vinden het
prachtig als ze merken dat ze beter worden.
Maar het is wel waar dat plezier in het
ze zien dat het beter gaat wanneer ze als
elftal spelen in plaats van als elf individuele
spelers willen ze niet anders. En Ajax is
natuurlijk iets professioneler dan een
amateurclub waar kinderen van die leeftijd
door een goedwillende vader worden
getraind."
voetbal voorop staat. Het is de taak van de
trainers om het leuk te houden. En dat is
zeker moeilijk."
"Als ze 8 of 9 zijn," zegt Ladru, "moet je
voortdurend nieuwe dingen bedenken om
de aandacht vast te houden. Ze zijn heel
erg snel afgeleid. Ze staan snel te dromen,
of ze steken hun vinger op om te vragen of
ze mogen plassen. Vandaar dat je veel
spelletjes moet geven. Maar ik probeer ze
te laten leren met als beloning zo'n
spelletje. Soms weten ze echter het verschil
niet tussen straf en beloning. Als ik een
pass-oefening geef en ik laat degene die
fout passt een rondje lopen om de groep,
dan gaan ze soms expres verkeerd plaatsen
omdat ze het zo leuk vinden om dat rondje
te lopen. Je moet ze werkelijk alles nog
uitleggen. Dus ook wat straf is en wat
beloning. Maar ze leren onwaarschijnlijk
snel. Je ziet de vorderingen bijna per week.
Iedere wedstrijd gaat het beter."
Weerstand
De wedstrijden worden door zowel de El
als de E2 over het algemeen met groot
gemak gewonnen. In de competitie vliegen
de doelpunten er als witjes in, hoewel het
leeftijdsverschil minimaal één, maar vaak
ook twee jaar bedraagt. In
vriendschappelijke wedstrijden, die
regelmatig op woensdag worden gespeeld,
wordt soms een zware tegenstander
gezocht. Zoals ook op de zaterdag dat de
E2 vrij was en tegen KBV D4 moest
worden aangetreden.
Op een bijveld van KBV, op Sportpark
Riekerhaven, verliest de E2. De zestig
toeschouwers die vanaf 10.00 uur op het
veld staan en door de onophoudelijke
herfstregen steeds verder de moeras
achtige grond inzakken, zien een technisch
superieur Ajax, maar de fysieke kracht van
de oudere KBV-ertjes weegt hier
ruimschoots tegenop. De Ajacieden die
met een 2-0 achterstand de kleedkamer
opzoeken, staat het huilen nader dan het
lachen. Dit zijn ze absoluut niet gewend.
Het kost trainer Ladru en leider Edwin
Kortlevers heel wat inspanning om de
groep weer een beetje tot rust te laten
komen. Met hele milde aanwijzingen
proberen ze de strijdwijze na rust
effectiever te krijgen. In volwassen taal gaat
het om "snellere balcirculatie". Het wordt
ondanks de goede bedoelingen uiteindelijk
een 6-1 nederlaag. De groep leert op deze
manier wel te verliezen. KBV is sterker,
maar bij Ajax lopen de betere voetballers.
Op linksback speelt zo ongeveer de kleinste
man van het veld: Paultje Quasten. Zijn
shirt is duidelijk te groot en zijn broekje
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1993
