Simon Tahamata "Ik vind Belgen op Molukkers lijken" Ajax Old stars Gijsbert Spierenburg Foto: Louis van de Vuurst jongens van me laten me niet met rust. Zodra ik thuis ben moet er worden gevoetbald, op straat of in de tuin. Jean- Michel is tien, Didier acht. Ze spelen in Elderen bij de Duiveltjes en ik train ze. En ja, soms moet ik dan licht blozen, als ik zie dat ze inderdaad wat van mij hebben". Even klein, licht en snel als papa? "Misschien", zegt Simon verlegen. "Maar nu al hebben ze problemen met hun huidskleur. Pap, vragen ze me vaak, waarom roepen ze toch steeds zwarte tegen mij? Ik zeg dan maar dat die mensen misschien nog denken dat alle donkere kinderen uit een arm land komen en arm zijn. Tja, wat moet ik anders zeggen". De Molukse kwestie Simon Melkianus Tahamata is een Molukker. Wie goed kijkt kan dat zien. Hij was halverwege de jaren zeventig bij Ajax een attractie als linksbuiten en één van de eerste donkere voetballers op de Nederlandse velden. In Amsterdam noemden ze hem aanvankelijk een Surinamer. Je had Jopie Titaley van Fortuna Sittard, je had Hannes Lalpua van Heracles, je had Ton Pattinama natuurlijk bij Excelsior en je had Simon Tahamata van Ajax. Als voetballer ben ik bij Ajax doorgebroken in een periode tussen de twee treinkapingen in Wijster en Beilen in. Alleen de spelersgroep wist dat ik Ambonnees was, de rest van Nederland niet. Maar na mijn doorbraak heb ik meteen kleur bekend. Dat was niet makkelijk. Toch deed ik het. Vooral met Pimmetje van Dord heb ik veel over de Molukse kwestie gesproken. Ik ben met teksten naar buiten getreden. Als bekende Molukker ontkwam je daar niet aan". "Ik ben een echte Ihamahuees, mijn echtgenote ook. Net als mijn ouders en mijn schoonouders. We vormen één grote familie. Nog steeds. In onze cultuur beloven dorpelingen elkaar trouw tot in de AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1993

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1993 | | pagina 31