Simon
Tahamata
"Ik vind Belgen
op Molukkers
lijken"
Ajax Old stars
Gijsbert Spierenburg
Foto: Louis van de Vuurst
jongens van me laten me niet met rust.
Zodra ik thuis ben moet er worden
gevoetbald, op straat of in de tuin. Jean-
Michel is tien, Didier acht. Ze spelen in
Elderen bij de Duiveltjes en ik train ze. En
ja, soms moet ik dan licht blozen, als ik zie
dat ze inderdaad wat van mij hebben".
Even klein, licht en snel als papa?
"Misschien", zegt Simon verlegen. "Maar
nu al hebben ze problemen met hun
huidskleur. Pap, vragen ze me vaak,
waarom roepen ze toch steeds zwarte tegen
mij? Ik zeg dan maar dat die mensen
misschien nog denken dat alle donkere
kinderen uit een arm land komen en arm
zijn. Tja, wat moet ik anders zeggen".
De Molukse kwestie
Simon Melkianus Tahamata is een
Molukker. Wie goed kijkt kan dat zien. Hij
was halverwege de jaren zeventig bij Ajax
een attractie als linksbuiten en één van de
eerste donkere voetballers op de
Nederlandse velden. In Amsterdam
noemden ze hem aanvankelijk een
Surinamer. Je had Jopie Titaley van
Fortuna Sittard, je had Hannes Lalpua van
Heracles, je had Ton Pattinama natuurlijk
bij Excelsior en je had Simon Tahamata
van Ajax. Als voetballer ben ik bij Ajax
doorgebroken in een periode tussen de
twee treinkapingen in Wijster en Beilen in.
Alleen de spelersgroep wist dat ik
Ambonnees was, de rest van Nederland
niet. Maar na mijn doorbraak heb ik
meteen kleur bekend. Dat was niet
makkelijk. Toch deed ik het. Vooral met
Pimmetje van Dord heb ik veel over de
Molukse kwestie gesproken. Ik ben met
teksten naar buiten getreden. Als bekende
Molukker ontkwam je daar niet aan".
"Ik ben een echte Ihamahuees, mijn
echtgenote ook. Net als mijn ouders en
mijn schoonouders. We vormen één grote
familie. Nog steeds. In onze cultuur
beloven dorpelingen elkaar trouw tot in de
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1993
