Simon Tahamata heeft heel lang meer gepast bij een fiets dan bij een auto. "Ik hang meer aan geluk dan aan geld". De tranen om het vertrek destijds bij Ajax blijken nog niet opgedroogd. "Ik voelde me Ajacied en een Ajacied wil niet weg. Het deed pijn dat het zo moest lopen". Zevenendertig en nog altijd geen spatje spek op het ranke lichaam. Klein, licht en snel lijkt Simon Tahamata geboetseerd voor de eeuwigheid. "Ik ben nog altijd dankbaar en blij dat ik mee mag doen. Ik doe het nog graag, ik denk niet aan stoppen. Elke ochtend moet ik 115 kilometer rijden om vanuit Tongeren bij het stadion van Germinal in Ekeren te geraken. Dan moet er toch iets zijn hè. Anders doe je het niet". De liefde voor voetbal zit diep bij de vitale veteraan. In het tuintje achter zijn mooie villa in Tongeren staan geen coniferen, ook geen groenten. Wel groeit er gras, ligt er een bal en staat er een goaltje. "Die twee an A I AV y A r A 7IMC KIAX/CA/IDCD 1QQO

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1993 | | pagina 30