Het prille begin van het seizoen 1993 - 1994.
Onder leiding van trainer Louis van gaal maakt de
Ajax-selectie zich op voor de eerste training in het
Amsterdamse Bos.
voorschrijven. Al menen sommigen die
pretenties wel te hebben. "Laat Ajax blij
zijn, dat we ze op tijd hebben wakker
geschud", meende een kennelijk zichzelf
nauwelijks meer serieus nemend weekblad
te moeten opmerken. Grotere onzin is niet
denkbaar. Ajax heeft niemand nodig om
het eigen te voeren beleid te volgen. In
ieder opzicht. De club heeft, zowel
organisatorisch, commercieel, financieel
als sportief, uiterst capabele mensen die
weten wat er gedaan moet worden en
welke weg het beste kan worden
bewandeld. Dat is de afgelopen jaren
bewezen door ieder seizoen weer nieuwe
successen te boeken.
Zuigkracht buitenland
Een jammerlijke streep door de rekening
was het vertrek van Marciano Vink naar
Genoa, de zesde speler op rij die naar Italië
vertrok. Op zeer jonge leeftijd besloot onze
rechter middenvelder de grote stap naar
het Eldorado van het voetbal te nemen. Of
het allemaal even verstandig is geweest zal
de tijd leren. Natuurlijk spelen de
financiën, waartegen Ajax niet tegenop kan
en wil boksen, een belangrijke rol. Italië en
Spanje blijven voorlopig onbereikbaar al
zijn er geluiden die er op wijzen dat het
allemaal in de toekomst minder zal worden
waardoor die zuigkracht naar het
buitenland af zal nemen. Al zullen de
verschillen aanzienlijk blijven. Daarbij
komt wel dat Ajax in 1996 in het nieuwe
stadion veel meer mogelijkheden krijgt om
de begroting flink op te voeren. Meer dan
de sprong van dit jaar van zestien naar
zeventien miljoen gulden, waardoor spelers
langer kunnen worden behouden en
hopelijk minder snel voor het buitenland
zullen kiezen. Daarnaast is de verwachting
gerechtvaardigd is dat het ook in Italië met
die krankzinnige bedragen op termijn over
zal zijn. In zijn "Van de voorzitter" laat
Michael van Praag daar zijn licht over
schijnen.
Nu is het voor een club als Ajax nog
onhaalbaar een speler te behouden als de
zuidelijke landen zich gaan roeren. Jonk,
Bergkamp, Vink en Winter zijn daar de
recentste voorbeelden van. Nauwlettend
worden alle talenten in onze club al vanaf
jonge leeftijd door het buitenland (Spanje,
Italië) gevolgd. Het zij zo, voorlopig!
Frank terug, Peter's pech
Als op 5 juli Louis van Gaal de
voorbereidingen begint voor het nieuwe
seizoen is de selectie nog niet "in balans".
Peter Dubovski had weinig of niets meer
van zich laten horen terwijl er gerede hoop
bestond dat Frank Rijkaard terug zou
keren naar onze club maar eerst vakantie
wilde houden. Volgens afspraak zou hij
daarna kontakt opnemen met de club.
Hetgeen op 27 juli geschiedde. Rijkaard liet
Ajax weten graag z'n laatste twee jaren van
topvoetbal op het hoogste niveau bij zijn
"oude" club te willen slijten. De club
omarmde hem als de verloren zoon en was
trots op de terugkeer van een groot talent
uit de Ajax-school. Een gouden aankoop
die met heel veel ervaring in zijn bagage uit
vijf pittige Italiaanse jaren de Ajax-
kleedkamer binnestapte. De "jonkies"
moeten aan z'n lippen liggen als hij eens de
tijd neemt iets over zijn ervaringen te
vertellen.
Ook de komst van Peter van Vossen deed
iedereen plotseling van mening veranderen
omtrent het aankoopbeleid van Ajax. Waar
Ajax eerst als de "Grote Verliezer" werd
gekenmerkt was het plotseling de "Grote
Winnaar" geworden. De sterke aanvaller
van Anderlecht en het Nederlands Elftal
aarzelde geen moment toen Ajax weer een
poging deed de Zeeuw in te lijven. Op zoek
naar meer kracht in het elftal is hij
natuurlijk de aangewezen speler die
bovendien al lang op het verlanglijstje van
Louis van Gaal stond. Het goede moment
kwam plotseling om de hoek kijken en
binnen 24 uur was de zaak rond. Helaas
had hij last van een lichte blessure maar in
Lissabon tegen Sporting was hij er al even
AJAX MAGAZINE SEPTEMBER 1993
9
