schaamrood op de kaken terug naar
Amsterdam. Een absolute afgang in deze
fase van de competitie, waar het al zoveel
punten had laten liggen. In de eindfase,
kon het elftal niet de kracht opbrengen om
in ieder geval de indruk te wekken er alles
aan te doen om zo lang mogelijk in de
buurt van PSV en Feyenoord te blijven. De
vraag blijft hoe het toch mogelijk is dat een
elftal zo ver weg kan wegzakken, dat zelfs
een speler als Dennis Bergkamp in
aanmerking kwam om gewisseld te worden
en dat in negentig minuten vrijwel geen
enkele kans kon worden gecreëerd om tot
scoren te komen. Wim Jonk, terug van een
langdurige blessure, kon daar ook weinig
aan veranderen. Ajax en iedereen die de
club een warm hart toedraagt slikte een
bittere pil.
De titel zou dus gaan naar PSV of
Feyenoord, daar zou het bezoek van
Feyenoord aan het Olympisch Stadion, een
week later, niets aan kunnen veranderen.
Herstel
Ajax - Feyenoord. Misschien een
gelegenheid om "dat schaamrood op de
kaken" weg te werken. Dat bij winst van
Ajax PSV de lachende derde zou kunnen
worden speelde even geen rol van
betekenis. Onze ploeg had op z'n minst de
sportieve plicht een goed resultaat te
behalen en Feyenoord moest maar laten
zien waartoe het in staat zou zijn om de
titelskansen in tact te houden. Een wat
vreemd en beladen duel, mede omdat Ajax
al eerder tegen Feyenoord, nota bene in
Rotterdam, twee keer (0-3 competitie en 0-
5 beker) had laten zien hoe goed het tegen
die ploeg kan voetballen. Een derde keer in
hetzelfde seizoen zou toch eigenlijk niet
mogelijk zijn?
De wisselvalligheid in de prestatiecurve van
onze ploeg kwam nu weer eens in gunstige
zin naar voren. Weer kwam het tot een
hoge score in Ajax' voordeel. Voor de rust
al drie treffers (Ronald de Boer in
combinatie met Dennis Bergkamp en
Stefan Pettersson, Marciano Vink op een
voorzet van Tarik Oulida en vervolgens
Wim Jonk op aangeven van Mare
Overmars). Moeiteloos walste Ajax over
Feyenoord heen dat na rust de score tot 4-
0 zag oplopen door een goal van Wim
Jonk. Ajax verloor vervolgens scherpte en
dat had onmiddellijk twee tegentreffers tot
gevolg. Het nam wat van de glans weg,
maar het verschil in voetbal in de ruimste
zin van het woord werd vlak voor tijd
benadrukt door Stefan Pettersson op
aangeven van Dan Petersen.
De 5-2 winst gaf reden tot tevredenheid,
maar de wrange bijsmaak dat-het -
allemaal-eigenlijk-weinig-uitmaakte bleef
hangen. Dat een ploeg, die zo goed kan
voetballen en een kampioenskandidaat tot
driemaal toe alle hoeken van het veld laat
zien, over het hele seizoen genomen toch
teveel tekorten heeft om tot het einde toe
serieus om de titel te blijven meedraaien is
voor velen een gedachte die wanhopig
maakt.
PSV was de lachende derde hetgeen de
Eindhovense voorzitter Ruts de uitspraak
ontlokte dat voor de eerste keer in de
geschiedenis een wedstrijd tussen Ajax en
Feyenoord door PSV was gewonnen.
Diezelfde Ruts kon niet weten dat zijn PSV
een paar dagen later met 2-0 op de broek
zou krijgen bij Roda JC, waardoor er voor
Feyenoord weer enig perspectief ontstond
en ook Ajax tenminste wat dichterbij kon
komen.
De spanning was terug, zij het niet voor
Ajax. Want onze ploeg kon zich nog maar
één prijs richten: de KNVB beker.
Teveel verlies
Voor het zover was moesten de onzen naar
Enschede om FC Twente te bestrijden en,
:olang het nog niet officieel was
uitgeschakeld voor de titel, moest de ploeg
winnen om van eventuele misstappen van
de concurrentie te kunnen profiteren. Deze
gedachte speelde helaas te weinig in de
hoofden van de spelers want na het eerdere
verlies tegen FC Twente in Amsterdam
werd in Het Diekman een meer dan
teleurstellende 2-0 nederlaag geleden. De
opleving tegen Feyenoord kende helaas
geen vervolg.
Het was het beeld dat Ajax in feite de hele
competitie heeft achtervolgd. Te weinig
"ups" en teveel "downs" en daar kom je,
als het om de titel gaat, niet ver mee. De
technische staf onder aanvoering van Louis
van Gaal zal als eerste de problemen
onderkennen en naar verwachting de
nodige maatregelen nemen om Ajax in het
Ajax heeft de Cup! Marc Overmars, die met twee
doelpunten tegen Heerenveen een groot aandeel
had in de 6-2 zege, torst de bokaal die voor de
twaalfde keer weer een plaats krijgt in de
prijzen kast.
volgende seizoen op z'n minst minder
wisselvallig te laten presteren. Maar dat is
makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker met
het oog op de manier zoals Ajax wil
voetballen: aantrekkelijk, attractief,
aanvallend, technische perfect en dan ook
nog bijna alles winnen.
KNVB-Beker
Ajax kon zich nu volledig gaan
concentreren op de Bekerfinale tegen
Heerenveen op 20 mei in de Rotterdamse
Kuip. Dat mocht absoluut niet mis gaan,
wilde het seizoen niet volledig verloren
gaan. Geen UEFA Cup, geen landstitel,
maar dan toch wel de KNVB beker.
Het werd een geweldige happening in
Rotterdam. Vooraf was er veel publiciteit
omtrent de volksverhuizing vanuit
Friesland. Ruim 22 duizend Friese fans
maakten per boot, trein en bus de tocht
naar het Westen. Eenzelfde aantal Ajax-
supporters vond ook een plaatsje in De
Kuip om onze ploeg aan te moedigen. Een
uitverkocht stadion, lekker weer, geen
narigheden, kortom, alle ingrediënten voor
een lekkere voetbalwedstrijd. Met daarbij
natuurlijk de nodige spanning want in
finalewedstrijden weet je het nooit, ook al
komt een finalist, zoals Heerenveen, uit de
Eerste divisie. Men bereikt natuurlijk niet
zo maar de finale. En had Heerenveen PSV
niet opzij gezet?.
AJAX MAGAZINE JUNI 1993
9
