Ajax 2 in de Ardennen
Ajax 2 betaald voetbal
Naast alle sportieve inspanningen is er bij Ajax ook plaats voor
passende ontspanning. Ajax 2 deed daar in het voorjaar enige
ervaring mee op. In het weekeinde van 22 april j.l. waren de
spelers van het tweede elftal een lang weekeinde in de Ardennen.
De dagen werden, anders dan met voetbal, aktief en sportief
doorgebracht. Leider Herman Bosschieter bericht vanuit België.
Het was in één woord fantastisch. Zowel
spelers als begeleiders hebben bijzonder
veel gelachen (zij het soms ten koste van
een ander) en genoten van alle gezamenlijk
ondernomen activiteiten.
Maar alvorens we de grens overtrokken
naar Malmedy in België, speelde het elftal
bij PSV voor de beloftencompetitie. In
deze wedstrijd maakte Wim Jonk na zijn
lange achillespeesblessure zijn rentree. Al
vrij snel kwamen we op 1-0 door Robin
Fokke. Meteen na rust maakte PSV gelijk
en vlak voor tijd lukte het Dries Bussatta
niet de winnende goal te maken. Na afloop
had PSV gezorgd voor een smakelijke
broodmaaltijd en vervolgens reisden wij
door naar België. Moe van de wedstrijd
wilde iedereen bijtijds naar bed, omdat de
volgende ochtend om half acht de wekker
zou gaan en er een zwaar programma
wachtte.
Fietsen
Het ochtend-onderdeel bestond uit een
fietstocht op een mountainbike. Het
enthousiasme van Toon, onze
buschauffeur, won het van zijn geduld,
want bij de eerste de beste steile afdaling
vloog hij over de kop. Dat hinderde hem
overigens niet om enige minuten later weer
op volle snelheid een aantal spelers te
passeren, waarbij we allemaal dachten: O,
zal dat wel goed gaan?" Het ging helaas niet
goed, omdat Toon voor de tweede keer de
Ardennen ondersteboven wilde bekijken.
Dit was tevens het einde van zijn
wielercarrière. De rest van de ploeg
vervolgde onder leiding van twee
sportinstructeurs zijn weg. Afgezien van
het feit, dat Dries Bussatta de verkeerde
weg insloeg en Stefan Teeken een boskat
op zijn weg vond (wat een valpartij met
een gebroken ketting tot gevolg had), was
het een bijzonder geslaagde rit, waarbij tot
onze verbazing velen in staat bleken de
steile hellingen zonder af te stappen te
nemen.
Vervolgens ging het naar Coo voor een
kanotocht. Wat we hier hebben afgelachen,
valt met geen pen te beschrijven. Reeds bij
de start wisten Donnie Huysen en Remco
Verbruggen, ten overstaan van een aantal
toeschouwers, al bij het instappen uit de
kano te vallen. Gedurende de hele tocht
waren zij echter niet de enigen; met de
regelmaat van de klok sloegen er een paar
om. Omdat Dries Bussatta toch enige last
van zijn geopereerde schouder kreeg,
besloot hij zich met de stroom te laten
meevoeren en de ogen te sluiten. Dit had
tot gevolg, dat hij tussen twee bomen klem
kwam te zitten en niet meer voor- of
achteruit kon. Hij vroeg de trainer, die als
één van de laatsten voorbij kwam, om
hulp, maar helaas had deze zelf genoeg
problemen en kon Dries niet bijstaan, wat
hem later deed opmerken: "Trainer, is dit
nu de teambuilding, waar je het al die tijd
over hebt gehad?"
survival
De volgende ochtend, na een
"teleurstellend avondje stappen, werd er
een survivaltocht gehouden. Veel
hindernissen waren voor onze getrainde
jongens een peuleschil, wat tot gevolg had,
dat de baldadigheid hoogtij vierde. Bij het
oversteken van de rivier met een touw en
touwbruggen was er maar een doel: hoe
kan ik mijn maatje in het water doen
vallen. Het enige onderdeel, waarbij het
muisstil werd, was bij het langs een diepe
afgrond klimmen met behulp van een
touw.
Eén van de laatste hindernissen, was het
bereiken van de andere kant van de
snelweg door een buizenstelsel,
waardoorheen het bergwater naar beneden
stroomde.
We zullen geen namen noemen, maar vier
spelers durfden toch de spanning niet aan
om zich in de buizen te begeven, terwijl de
begeleiders (nou ja, bijna allen) er met het
grootste gemak doorheen waadden. De
vier hebben dat nog lange tijd moeten
horen.
Dankzij Toon verliep de terugreis
voorspoedig en binnen de tijd, die hij voor
zichzelf had gesteld, arriveerden wij weer
in Amsterdam.
Mede namens de spelers, trainer Gerard
van der Lem, fysiotherapeut Leo Echteld
en ondergetekende als elftalleider, willen
wij al degenen, die deze reis hebben
mogelijk gemaakt hartelijk bedanken,
alsmede ook Jan Buskermolen, die dit
weekend namens de Evenementen
commissie heeft bijgewoond.
Dit verhaal hebben wij helaas door ruimtegebrek
enigszins moeten inkorten. Excuses hiervoor aan
de schrijver. (Red.)
AJAX MAC. A7INF JUNI 1993
51
