denk dat ze evenveel kracht kosten. Als
linkshalf moet je nog beter doseren. Met
mijn instelling is dat nog wel eens moeilijk,
maar je leert het vanzelf. Ik vind het geen
nadeel om op verschillende plaatsen te
worden ingezet. Hoe meer je kunt spelen,
hoe meer kans je maakt op een basisplaats.
In Jong Oranje speel ik over het algemeen
achter de spitsen. Dat is helemaal een
moeilijke plek. Maar ook een heel leuke.
Daar heb je echt heel veel verschillende
taken én mogelijkheden. Ik vind het prettig
om zowel verdedigend als opbouwend en
aanvallend bezig te zijn. Alleen, als het gaat
zoals in de laatste wedstrijd tegen Jong
Turkije, dan is er weinig leuks aan. Eén-nul
verloren... wat een drama! Het was bar en
boos; een dieptepunt voor de ploeg en
voor mij persoonlijk. Ik raakte geen bal.
Wat dacht je hoe dat voelde, toen ik een
half uur voor tijd door Israel werd
gewisseld? Dat was niet bepaald een
publiekswissel. Ik heb nog steeds geen idee
waarom het zo verschrikkelijk slecht liep...
Ik was er flink ziek van. De volgende dag
was ik dat gevoel wel weer kwijt want ik
ben geen type dat eindeloos blijft balen van
een mislukking. Zoals ik ook nooit
eindeloos blijf nagenieten als ik goed heb
gespeeld. Ik denk er na de wedstrijd over
na, en dan is het over. Het heeft weinig zin
om zo lang met een gespeelde wedstrijd
bezig te zijn. Maar van die wedstrijd tegen
Jong Turkije was ik echt beroerd. Het
Nederlands elftal is belangrijk voor me.
Dat is niet veranderd sinds mijn debuut
tegen Duitsland. Dat Oranjeshirt blijft
bijzonder. Voor die wedstrijd tegen
Duitsland stond ik zo het Wilhelmus aan te
horen en ik toen dacht: wat is dit
schitterend. Nee, ik zong niet mee, maar
onder de indruk was ik wel. Ik wist zeker
dat ik die dag niet zou falen. Dat gebeurde
dus ook niet. Ik gaf een assist waaruit Mare
Overmars scoorde. Prachtig! Ik heb, op die
wedstrijd tegen Turkije na, altijd lekker
gespeeld in Jong Oranje."
Voetzoeker
Bij Jong Oranje zijn geen prijzen meer te
verdienen, bij Ajax nog des te meer. Aan
het enthousiasme van Edgar Davids zal het
niet liggen. In het begin nam dat
enthousiame overdreven vormen aan.
Edgar vloog als een soort voetzoeker over
het veld. Het leverde hem zoveel kaarten
op dat Bobby Haarms de opdracht kreeg
het onstuimige talent middels zogenaamde
'irritatietraining' in het gareel te krijgen.
Het lijkt aardig gelukt. Maar Davids wordt
niet graag herinnerd aan die periode:
"Laten we het er maar op houden dat ik
gewoon te graag wilde. Ik vloog er veel te
onbesuisd in, was veel te wild. Ik wilde me
zo graag bewijzen dat ik te snel geïrriteerd
raakte als het niet allemaal lukte wat ik
wilde. Ach, je leert overal van. Ik ben heus
nog net zo fanatiek, alleen ga ik er
tegenwoordig iets slimmer mee om. Ik sta
nu op drie kaarten, maar als linkshalf heb
ik bijvoorbeeld nog geen kaart gehad. Ik
niveau terug zou komen," weet Davids
nog, "Eigenlijk had bijna iedereen me al
opgegeven. Op dat moment moest ik
karakter tonen. Ik wist zeker dat het me
wel zou lukken. Natuurlijk waren er
momenten waarop ik dacht dat ik toch
maar iets met de MEAO moest gaan
proberen, maar eigenlijk besefte ik steeds
meer dat ik het bij Ajax wilde redden. Het
is bekend dat je het op dergelijke
momenten allemaal zelf moet doen. Ik ben
daar ook wel achter gekomen. Maar ik ben
er sterker uitgekomen."
Ook in het spel is Edgar volwassener
geworden. Hij speelt vanuit zijn taak.
Davids: "Ik speel nu veel zuiniger. Eerst
vloog ik van voor naar achter, zonder me
weet ook wel dat het niet vaak voorkomt
dat een buitenspeler zo veel kaarten
oploopt, maar ja... ik ben nu volwassener."
Dansend met de bal in het strafschopgebied. De
tegenstanders zijn voor even figuranten, maar
Edgar Davids is er zich bewust van geworden dat
het bij de hoogstandjes niet om de actie, maar om
het rendement gaat.
Acties maken
Die weg naar volwassenheid zette in toen
Edgar in de Al speelde. Hij leerde anders
spelen en hij raakte vrij ernstig geblesseerd
Een scheurtje in het enkelgewricht wierp
hem aanvankelijk terug in zijn
ontwikkeling.
"Veel mensen dachten dat ik niet meer op
druk te maken over de vraag of ik het wel
vol zou houden. Als middenvelder speel je
ook veel controlerender. Maar als zich de
mogelijkheid voordoet om die actie eruit te
gooien, zal ik het niet laten. Tegenwoordig
denk ik wel na of de situatie geschikt is. Ik
schat de risico's in en alleen als het echt
kan, maak ik die actie. Vaak heb ik geen
AJAX MAGAZINE MAART 1993
