Dennis Bergkamp produceert een lob in de UEFA
Cup-wedstrijd van vorig seizoen tegen Örebro..."lk
ben in de eerste plaats een instinctieve voetballer.
belangrijk. Tegen Feyenoord speelde ik
goed en we wonnen. Dus was ik gelukkig.
Toch mankeerde er iets om de dag volmaakt
te maken. Juist, dat doelpunt. Dat doelpunt
is de bevestiging. En omdat je daarop
beoordeeld wordt, door de mensen, door de
pers, zien ze minder snel datje goed hebt
gespeeld wanneer je de bal niet in het netje
hebt gelegd. Vervelend, het kan je aan het
twijfelen brengen, al zeggen de mensen in je
directe nabijheid dat je wèl goed hebt
gespeeld. Scoren staat op zichzelf, het gevoel
is ook moeilijk te omschrijven. Het verschilt
ook of je een doelpunt maakt tegen
Feyenoord bij 0-0 of dat je de zevende
maakt tegen VW. Niet alle doelpunten zijn
hetzelfde, al blijft een doelpunt een
doelpunt en telt een goal nooit voor twee,
zoals Marco van Basten zegt. Je hebt gewone
en hele mooie, zoals het tweede doelpunt
tegen Real Madrid!"
Nooit trainer
Dat de nabije toekomst hem bezighoudt is
logisch. Het is misschien een beetje vroeg
op zijn 23e, maar houdt de Ajax-schutter
zich eigenlijk al bezig met wat er na zijn
carrière kan gebeuren?
"Ach, je denkt er soms wel eens aan. Ik denk
alleen niet dat ik trainer zal worden. Dat
trekt mij niet aan. Het spel zie ik wel en
tegen die tijd zie ik het ongetwijfeld nog
meer. Maar ik ben geen type om dat op
ander over te brengen. Dat is heel moeilijk.
Er zijn maar weinigen die dat beheersen. Je
moet ook hard kunnen zijn en ook dat valt
mij moeilijk. Als speler wil ik de beste zijn,
de top halen en ik ken mijzelf goed genoeg
om te weten dat het als trainer niet anders
zal zijn. Ik zie niet dat ik als trainer alleen
maar met voetbal bezig ben, terwijl dat van
een goede trainer wel verlangd wordt. Ja,
meer nog dan als voetballer ben je als
trainer vierentwintig uur per dag met
voetbal bezig. Ik heb dat niet zo in mij, maar
dat denk ik nu. Wie weet."
Marco van Basten
Terug naar negentien-nu. Marco van
Basten vertrok naar Milan op het moment
dat jij uitzicht kreeg op een plaats in het
Ajax-elftal. Jij debuteerde in 1986 zelfs
mede dankzij een blessure van Marco,
opgelopen tegen FC Groningen. Jullie
hebben bij Ajax relatief weinig met elkaar
samengespeeld. Zou nog een paar jaar met
hem jouw spel niet ten goede zijn gekomen?
"In de tijd dat ik kansen kreeg in het eerste
elftal, was ik rechtsbuiten. Ik keek meer
naar Johnny van 't Schip en Rob Witschge,
om daar van te leren, dan naar Marco. Ik
had er toen geen idee van dat ik centraal zou
komen te spelen. Natuurlijk keek ik wel
naar hoe hij voetbalde. Wat hij deed en hoe.
In Oranje leer ik veel van hem en het zou
ongetwijfeld voordelig zijn geweest
wanneer ik ook bij Ajax met hem had
kunnen samenspelen. We staan nu naast
elkaar in het Nederlands Elftal en daar
profiteer ik op een andere manier van zijn
aanwezigheid. Marco is een ster, alle
aandacht gaat naar hem uit, ook van de
verdedigers. Die zien het als een eer om Van
Basten uit te schakelen en dat geeft mij de
gelegenheid om te scoren. Hoewel, dat
verandert ook. Ik merk dat ze Bergkamp nu
ook kennen. De samenwerking verloopt
steeds beter, het is fijn om met hem samen
te spelen en de combinaties verlopen steeds
makkelijker, natuurlijker. Nee, van enige
rivaliteit is geen sprake. Er is wederzijds
respect en we proberen elkaar te vinden en
in stelling te brengen."
Gouden Bal
Aan het eind van ieder jaar wordt door het
Franse voetbalblad France Football de prijs
voor de beste voetballer van Europa
uitgereikt. Een prijs die in het verleden al
eens werd gewonnen door Johan Cruijff en
Marco van Basten. En natuurlijk Denis Law,
om een klein bruggetje te slaan. Je bent
bescheiden maar even zo goed erg
ambitieus. Je naam is inmiddels bekend bij
de internationale pers en je hebt een goed
jaar achter de rug: topscorer van Nederland,
de winst van de UEFA Cup en, zeker in
persoonlijk opzicht, een goed EK, gesteund
door veel Oranje-goals. Heb jij wel eens
gedacht aan de Gouden Bal, de verkiezing
als Europa's beste voetballer?
Dennis: "Het is meestal zo dat de verkiezing
van de Europees Voetballer van het Jaar
gaat naar een speler die op een WK of een
EK heeft geschitterd. Of die met zijn club
een Europa Cup heeft gewonnen, en dan
meestal de Europa Cup 1Ik denk dat
Hristo Stoichkov de grote favoriet is.
Michael Laudrup en Ronald Koeman
maken ook een kans. Of Brian Laudrup, al
heeft die geen Europa Cup gewonnen. Het
EK maakt veel goed voor hem. Persoonlijk
zou ik kiezen voor Andy Möller, een fijne
speler die ik graag zie voetballen. Dennis
Bergkamp? Nee, mijn eerste doel is met
Ajax kampioen worden van Nederland.
Maar Europees Voetballer van het Jaar...?"
Dennis lacht en schudt zijn hoofd, een
beetje maar. Net genoeg om de journalist te
laten voelen dat hij het prachtig zou vinden
wanneer hij ooit ook in die voetsporen van
Johan Cruijff en Marco van Basten zou
kunnen treden. En in die van Denis Law.
18
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1992
