Het is op z'n minst interessant om zo'n
interview-sessie van nabij mee te maken. Te
luisteren naar de, vaak gekleurde, vragen, te
kijken naar de reacties van Dennis en te
voelen hoe er al dan niet een bepaald
onderling begrip ontstaat tussen
interviewer en geïnterviewde.
Balans, dat is de algemene indruk die het
duidelijkst blijft hangen. Dennis is ook aan
de tafel met de krassende pennen en
zoemende recorders in perfecte balans. Hij
laat de vragen even op zich inwerken,
overdenkt zijn antwoorden en geeft die
goed geformuleerd. Soms priemen zijn
heldere ogen in die van de ondervrager. De
kaken strak, een spiertje bij de slaap spant
zich. Precies zoals hij in het veld soms een
agressieve belager kan aankijken. Het
schept afstand en respect, er spreekt
persoonlijkheid en kracht uit, niet zelden
nodig om de man aan de andere kant van de
tafel er op te attenderen dat het hellende
vlak bijna bereikt is.
En soms is er de ontspanning. Wijkt zijn
mond tot een zachte glimlach en krijgen
zijn ogen een milde fonkeling bij het begrip
of plezier om een vraag die een mooie
herinnering oproept.
Factor geld
Interviews. Dennis Bergkamp is zich er van
bewust dat het zijn beroep niet teveel mag
beïnvloeden maar dat het er wél bij hoort.
Gelukkig vormt de milde glimlach de entree
voor -eindelijk- een gesprek met het Ajax
Magazine. Daaruit blijkt de genegenheid
jegens de club, zijn club. De club waar
Dennis Bergkamp groot werd, die hij mede
groot maakte. De club waar hij moeilijke
momenten kende maar nog veel meer
vreugdevolle ogenblikken. De club die hij
gedoemd lijkt te verlaten, want "het
buitenland" lokt en lonkt. Maar er is hoop...
We vallen maar meteen met de deur in huis
want de Ajax-familie is uitermate
nieuwsgierig. Hoe zien de toekomstplannen
van Dennis Bergkamp eruit?
"Ik weet het, vooral in het buitenland willen
de mensen het maar niet geloven, maar het
is inderdaad zo dat ik mijn beslissing om
wel of niet te vertrekken bij Ajax nog niet
heb genomen," reageert Dennis op het
heikele onderwerp, en de ogen staan op
scherp. Om te benadrukken dat er over deze
materie geen misverstand mag bestaan.
"Het is juist", gaat Dennis verder, "dat er
een paar aanbiedingen van over de grens
liggen. Goede aanbiedingen, waar veel geld
mee gemoeid is. Maar het geld is niet de
belangrijkste factor in mijn beslissing. De
omgeving, de stijl, het leefklimaat, de
voetbalopvattingen bij die "andere" club
zijn voor mij belangrijker dan het financiële
aspect. Op de eerste plaats komt, dat ik
gelukkig moet zijn in mijn omgeving.
Familieband
"Daarbij komt dat de club perspectief moet
hebben, het moet een club zijn die aan de
top staat en waarbij de zekerheid er is dat
die club ook aan de top blijft staan. Maar de
factoren buiten het voetbal zijn nóg
belangrijker bij het nemen van een
beslissing. Ik ben bovendien gehecht aan
mijn familie. En aan mijn vriendin, Henrita.
Zij zijn in mijn leven heel belangrijk. Als ik
uit Amsterdam vertrek, gaat Henrita met
mij mee. De familieband speelt bij mij een
grote rol. Mijn familie staat altijd voor mij
klaar, in goede en in slechte tijden. Ik kon en
kan altijd op ze rekenen en voor raad bij ze
terecht. Niet alleen bij mijn ouders maar
ook bij mijn broers, die heel dicht bij mij
staan. Als ik iets te bepraten heb, dan doe ik
dat met mijn ouders en mijn broers. Het is
een voordeel dat zij niet middenin de
voetbalwereld zitten en daarin geen
belangen hebben. Daardoor kunnen zij
beter relativeren. Zij kunnen beoordelen of
ik nog steeds dezelfde Dennis ben van een
paar jaar geleden of dat ik veranderd ben.
Bij hen kan ik er van op aan dat zij het beste
met mij voor hebben. Henrita is ook
iemand bij wie ik die genegenheid en dat
vertrouwen vind, bij wie ik mijzelf kan zijn.
Het klinkt wat ouderwets en dat is het
misschien ook wel, maar ik voel mij daar
gelukkig bij en waarom zou ik dat dan gaan
veranderen? De waarden die mij door mijn
ouders zijn bijgebracht vind ik heel
belangrijk. Ik ben nu 23 en ik voel me klaar
voor een andere ervaring. Maar ik kan ook
nog wachten."
Fascinatie
"Er is gesuggereerd dat, wanneer Ajax
kampioen zou worden, ik hier blijf. Dat is
een misverstand. Het ligt wat
genuanceerder. Pakken we de titel, dan kan
dat een extra overweging zijn om te blijven.
Het zou prachtig zijn om met deze ploeg,
deze groep die ik zo goed ken en waarin ik
voel dat ik waardevol ben, in de Europa Cup
1 te spelen. De mogelijkheid om met Ajax in
die Europa Cup 1 te spelen is iets dat van
positieve invloed kan zijn op die beslissing.
Spelen in de Europa Cup 1 fascineert mij. Er
is er maar één die kan winnen maar om erbij
te zijn is al een uitdaging. Toen we de
Europa Cup voor Bekerwinnaars wonnen
in 1987 had ik nog niet het gevoel écht er bij
te horen. Dat was vorig seizoen anders. Ik
wist dat ik belangrijk was en dat is een mooi
gevoel, ik voelde dat het mijn Cup was. De
volgende stap zou kunnen zijn om juist met
Ajax, mijn Ajax, in het belangrijkste Europa
Cup-toernooi te spelen. Bij Ajax sta ik
ergens, ik bén iemand. In het buitenland
kan dat anders zijn, daar is Dennis
Bergkamp nieuw, één van de elf, of
misschien zelfs één van de zestien. Ik weet
niet waar mijn top ligt, of ik mijn grens al
bereikt heb of dat nog verder kan. Ik wil
spelen in een elftal waar ik weet dat ik
belangrijk ben, verantwoordelijkheid draag.
Die zekerheid heb ik bij Ajax, elders nog
niet."
In alle eerlijkheid, de mogelijkheid dat ik bij
Ajax weg ga is aanwezig. Alleen het moment
waarop dat gebeurt, dat weet ik zelf niet. Ik
speel vanaf mijn twaalfde jaar bij de club.
Dat betekent dat ik het grootste deel van
mijn voetballeven bij Ajax heb gespeeld en
het is onwaarschijnlijk dat ik ergens anders
net zo lang zal voetballen. Bij Ajax ben ik
gevormd, ben ik geworden wie ik ben en
met die club heb ik een band. Een band die
ik nergens anders meer zal krijgen.
Er wordt vreselijk veel gespeculeerd over
mijn "volgende" club. Daar ontkom je nu
eenmaal niet aan. De Spaanse kranten
maken een interview maar buigen de
tendens toch weer zo'n kant op, alsof het
zeker is dat je in Spanje gaat voetballen. Met
de Italiaanse pers is dat net zo. Ik voel ook
dat ze me niet helemaal geloven, wanneer ik
zeg dat ik niet per sé voor het hoogste
aanbod kies. Nou, jammer dan, maar zo fs
het wel."
Voetbal op de paplepel
Zo, dat is duidelijk. We mógen dus hopen
dat Dennis ook het volgend seizoen in het
AJAX MAGAZINE
