--ft ken met beleid club Kijk, als je de kwaliteiten van elkaar leert kennen en onderkennen dan ben je al aardig op weg naar teambuilding. Want teambuilding is niet hand in hand de bal naar elkaar overkoppen want die foto's kan ik je laten zien, dat ze daar geksche rend over deden. Dat is alleen maar voorwaarde scheppend. Zoals ook het spelershome dicht, op tijd zijn, een goe de lichaamsverzorging. Waar het om gaat is de speldiscipline in het veld. We ten wat je wel en wat je niet kan. Weten wat je medespeler kan en niet kan. Wat moet je dan doen om hem beter te laten voetballen? Dat is teambuilding. En het vervolg is de wedstrijd kunnen "lezen". Dat is rekening houden met je eigen kwaliteiten, individueel en collectief als team, dat je de kwaliteiten van de tegen stander tijdens de wedstrijd kan onder kennen waardoor je voor oplossingen kan zorgen dat het team in speelstijl maar ook in resultaat een hoger rende ment behaalt. Als de spelers daar toe in staat zijn kunnen onmiddellijk proble men worden opgelost. Maar dan moet je ze wel bewust maken van het feit dat ze het kunnen en de middeltjes aanreiken door te zeggen hoe wij spelen en hoe de tegenstander speelt en wat dan de op lossingen zouden kunnen zijn. En als zij dat in het veld onder de knie krijgen heb je eerder de oplossingen. Dan hoef ik niet tot de rust te wachten. De spelers moeten ook ontvankelijk zijn voor een mededeling van een me despeler. Ze moeten iets van elkaar aannemen en dat lezen van een wed strijd staat in relatie met teambuilding. En ik help ze er wel bij, via een spe ler in het veld, maar dat gaat vaak moeilijk of in de rust. Dan kan ik corrige ren. En dan moeten zij het in de tweede helft nog maar uitvoeren. Want de uitvoering is het belangrijkste van alles. En daarom zijn die spelers het belangrijk ste. Er moet eerst een communicatie zijn zonder ruis tussen de spelersgroep en de technische staf in z'n geheel, dus met Gerard van der Lem Bobby Haarms, Frans Hoek en Laszlo Jambor. Daar hoort ook de medische staf bij met Piet Bon en Pim van Dord. Dan moeten ze geloven in wat die trainer zegt want anders voeren ze het echt niet uit. Je moet dingen bespreekbaar maken. Dan hoeven de spelers het er niet mee eens te zijn. Dat gebeurt ook. Nou, dan moet ik ze overtuigen. Of zij overtuigen mij. Dat is ook gebeurd. En zo kom je tot teambuilding. En kom je tot bepaalde spelers die in het elftal staan vanwege de beste balans in het team, of zijn er andere spelers in het elftal gekomen om reden van kwaliteit, mentaliteit en dat komt alleen maar door die communica tie. En dan letten op de details. Want al leen maar tegen een bal aantrappen is voor mij niet voldoende. Dat is waar schijnlijk het verschil met andere trai ners. Ik let ook veel meer op andere dis ciplines. Hoe zijn ze in de groep? Hebben ze oog voor elkaar? Hoe gaan ze met elkaar om? Proberen ze de kwa liteiten van een andere speler in te schatten? Kunnen ze daar allemaal mee omgaan? Dat zijn dingen die belangrijk zijn. Want het is een teamsport. Geen in dividuele sport. Anders moet je gaan ping-pongen, dammen of schaken. Ik denk dat de meeste coaches uitgaan van de gedachte: dat is een goeie voet baller. Dit moet er in staan. Zo werkt dat bij mij niet. Er zijn spelers die door de pers en het publiek verheerlijkt wor den maar veel minder waarde hebben. Jeugdopleiding Bij Ajax is er bij de jeugd geen echte structuur, is er geen echt leerplan. Er zijn trainers die hier al tien jaar werken en op een heel goede manier trainingen geven uit ervaringen van zich zelf en op intuïtie maar ik denk dat het nog beter kan De hele opbouw van de E-tjes naar de A junioren kan niet meer gebaseerd zijn op ervaringen alleen, maar op evaluaties. Daarom moet je al les in kaart brengen, op papier zetten. Je moet weten wat de kenmerken en karaktereigenschappen zijn van iedere leeftijdscategorie. Want dan moet je zo trainen en moet je die oefenvormen ge bruiken die passen bij iedere afzonderlij ke leeftijd. En dat is dan ook de reden waarom de structuur binnen Ajax is ver anderd. Met als gevolg dat het betaalde voetbal en de jeugdopleiding worden gescheiden omdat het betaalde voetbal op korte termijn en de jeugdopleiding op 21 lange termijn werkt. Gezien de aandacht en de daarmee gepaard gaande tijd kan dat nooit in één persoon verenigd zijn. Ik heb het 3/4 jaar wel gedaan maar was geen dag thuis. Dat kan dus niet meer. Het volgend seizoen is dat gesplitst, Dat wil dus zeggen dat Co Adriaanse, Direk- teur Opleiding, verantwoordelijk is voor de E2 tot en met de A1 en ik de verant woordelijkheid draag voor het eerste en tweede elftal betaald voetbal. De enige bottleneck in deze structuur is de over gang van de A1 spelers naar het betaal de voetbal. Er moet dus een goede ver standhouding zijn tussen beide direkteuren. In principe is dat mogelijk omdat wij twee rationeel denkende mensen zijn. Verder heeft Tonnie Pronk de functie van Assistent Direkteur met als belangrijkste taak het scouten van zowel jeugdspelers als die voor het be taalde voetbal zodat er een natuurlijke overgang is gecreëerd van de jeugdop leiding naar het betaalde voetbal. Instituut Natuurlijk blijft de jeugd belangrijk bij ons. Gewoon omdat wij geen spelers van 20 miljoen gulden kunnen kopen. Ajax is door de jaren heen een voorbeeld geweest van een goede jeugdoplei ding. Wil je op dat zelfde niveau blijven zal je moeten zorgdragen voor een steeds betere opleiding. Want spelers worden steeds eerder weggekocht door het buitenland. Dat gebeurt al bij 19 of 20 jaar. Ze worden nu al weggekocht met 16 jaar zoals Raymond Victoria van Feyenoord door Bayern München of Schuiteman van FC Twente. En dat is een probleem. Een ander aspect is dat onze spelers zich sneller moeten ontwikkelen. Licha melijk en geestelijk blijven wij in rijpheid achter bij de Italianen en Spanjaarden. Die zijn vroeger voetbal-volwassen. Die tijd moeten wij inlopen. En dan hebben we nog ons gebrek aan sportcultuur. Dat hebben wij niet verge leken met Spanje en Italië. Daar kiezen spelers voor. En dat er dan veel meer geld verdiend kan worden is de conse quentie van dat feit. Spelers zijn arties ten. Willen spelen voor veel publiek. Dat is sportcultuur. De ambiance, de organi satie er omheen, er is meer publiek, er is financieel meer mogelijk. Dat heel veel talenten uit Ajax komen heeft te maken met het beleid van de club. Natuurlijk doen wij dingen anders

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1992 | | pagina 21