VOOR U GELEZEN...
J°nn van i
A'a"'MGenTinN^C.na
"Een naar
Mchel Kreek in V.l.
IN MEMORIAM JAN WESTRIK
"Soms weten ze van gekkigheid niet wat
ze moeten doen om die blijdschap te to
nen. Je wordt niet alleen gezoend en op je
schouders geslagen, maar ook verder he
lemaal betast en aangeraakt. Dat is nu
eenmaal de manier van voetballers om hun
gevoelens te tonen. Italianen zijn er goed
in, maar de beste is Van 't Schip. Die pakte
me, naar ik meen in Zaragoza in het jaar
dat we met Ajax de Europa Cup II wonnen,
na een doelpunt bij mijn ballen, terwijl hij
me aflebberde en zei dat-ie van mij hield"
Marco van Basten in de Krant op Zondag.
d°orje het eeZ d Var> ass's-
zenknog.- nsv*> een andThN
er' ooefie,
"Dan kun je alleen je ogen maar sluiten en
zeggen: wat is het leven mooi."
Louis van Gaal in de Volkskrant na de derde
goal in de laatste minuut tegen AA Gent.
"Ik heb vaak in dienst
van het elftal ook
goed gespeeld. Dat
valt dan niet op en je
krijgt geen enkel com
plimentje. Nu is het hal
leluja, morgen word je
net zo makkelijk weer
aan de schandpaal ge
nageld"
Michel Kreek in NRC Han
delsblad na Ajax-Genua.
"De doorstroming
gaat met golfbewe
gingen. Het is toch
even stil geweest na
'88-'89, het seizoen
dat de gebroeders De
Boer en Marciano
Vink doorbraken.
Daarna heeft eigenlijk
alleen Michel Kreek
het eerste team ge
haald. Maar dat is dan
ook een jongen die
vanaf z'n achtste jaar
bij Ajax speelt"
Hennie Henrichs in
N.R.C.
Zondagavond 5 april j.l. werden wij in kennis
gesteld van het ontstellende bericht dat ons
erelid Jan Westrik op 81 -jarige leeftijd was
overleden.
Uiteraard waren wij op de hoogte van de laat
ste ontwikkelingen van zijn herseninfarct,
maar dat alles zo plotseling, zo snel gebeurde
vervulde ons met grote droefenis. Een emi
nent mens en Ajax-lid hebben wij verloren.
Onze gedachten en troost gaan allereerst uit
naar zijn vrouw Jo, kind, kleinkinderen en ver
dere familie. Zij zijn door zijn overlijden het
ergst getroffen.
Jan werd lid van Ajax in 1923 en zou dit jaar
69 jaar lid zijn.
Na gevoetbald te hebben in resp. de aspiran
ten, junioren en lagere seniorenelftallen bleef Jan werkend lid.
Hij gaf zich op als scheidsrechter in de toenmalige A.K.V.B.
Toen hij daarna voorzitter werd van de R.A.V., de voetbalclub van
Rijksambtenaren, vielen zijn bestuurlijke kwaliteiten dermate op, dat
hij in oktober 1963 door Ajax werd benaderd om zich verkiesbaar te
stellen voor de Bestuursfunctie van secretaris.
Jan vond het een uitdaging opvolger te worden van zijn voorbeeld
Jan Elzenga. De functie van secretaris heeft hij 22 jaar vervuld en het
was zijn leeftijd van 75 jaar die hem deed besluiten het secretariaat
over te dragen aan een jonger lid.
Jan was, gelijk zijn voorganger Jan Elzenga, niet te imiteren. Jan was
Jan.
Een man met vaste ideeën, met standpunten als recht is recht en
krom is krom.
Hij deed daar wel eens moeilijk mee, maar als rechtschapen mens
kon hij zijn zaken eerlijk rechtzetten die hij voorheen anders zag.
Administratief liep bij hem alles perfect.
Notulen werden uitgebreid en zorgvuldig op papier gezet en zijn jaar
verslag was soms een boekwerk van meer dan 100. pagina's.
Zijn kennis van Ajax, maar ook van de KNVB-reglementen, was
enorm. Even zoeken in zijn tas en binnen 2 minuten kwam het bewus
te artikel te voorschijn.
Zijn meegaan met uitwedstrijden van ons eerste elftal was een zeker
heid, zoals ook zijn vaste plaats in de spelersbus. Vele betaald-voet
balorganisaties kenden onze Jan "sigaar" Westrik heel goed.
Ook het jeugd- en seniorengebeuren hadden zijn belangstelling, zo
ook ons honkbal in die periode.
Verdere verdiensten voor onze club waren o.a. lid van diverse regle
mentscommissies, voorzitter van de bestaande enquêtecommissie
en gedelegeerde namens het bestuur bij de clubavondcommissie.
Verder was hij door zijn functie als secretaris tevens 22 jaar secretaris
van de ledenraad en werden in die periode alle notulen van leden
raadsvergaderingen door hemzelf gemaakt.
Terecht werd Jan in 1975 benoemd tot erelid van onze vereniging.
Een eervolle onderscheiding voor een bekwaam bestuurder.
Helaas moest Jan om gezondheidsredenen de laatste jaren steeds
vaker de gang naar onze thuiswedstrijden overslaan en dit seizoen
kon hij zelfs helemaal niet meer komen.
Nu is het dan definitief dat wij Jan niet meer bij Ajax kunnen verwelko
men.
Een voortreffelijk clubman ging verloren.
Maar ook als mens, hoe moeilijk hij soms kon zijn, verliezen wij in hem
een man met een klein hart, die het een ieder veelal toch naar de zin
wilde maken.
Jan, heel veel dank zijn wij en velen met ons jou verschuldigd. Zoals
Jan Elzenga nog in gedachten bij de ouderen leeft, zal de oude en
huidige generatie jou nooit vergeten.
Jan, Rust Zacht
Bestuur Ajax
