VOOR U GELEZEN... J°nn van i A'a"'MGenTinN^C.na "Een naar Mchel Kreek in V.l. IN MEMORIAM JAN WESTRIK "Soms weten ze van gekkigheid niet wat ze moeten doen om die blijdschap te to nen. Je wordt niet alleen gezoend en op je schouders geslagen, maar ook verder he lemaal betast en aangeraakt. Dat is nu eenmaal de manier van voetballers om hun gevoelens te tonen. Italianen zijn er goed in, maar de beste is Van 't Schip. Die pakte me, naar ik meen in Zaragoza in het jaar dat we met Ajax de Europa Cup II wonnen, na een doelpunt bij mijn ballen, terwijl hij me aflebberde en zei dat-ie van mij hield" Marco van Basten in de Krant op Zondag. d°orje het eeZ d Var> ass's- zenknog.- nsv*> een andThN er' ooefie, "Dan kun je alleen je ogen maar sluiten en zeggen: wat is het leven mooi." Louis van Gaal in de Volkskrant na de derde goal in de laatste minuut tegen AA Gent. "Ik heb vaak in dienst van het elftal ook goed gespeeld. Dat valt dan niet op en je krijgt geen enkel com plimentje. Nu is het hal leluja, morgen word je net zo makkelijk weer aan de schandpaal ge nageld" Michel Kreek in NRC Han delsblad na Ajax-Genua. "De doorstroming gaat met golfbewe gingen. Het is toch even stil geweest na '88-'89, het seizoen dat de gebroeders De Boer en Marciano Vink doorbraken. Daarna heeft eigenlijk alleen Michel Kreek het eerste team ge haald. Maar dat is dan ook een jongen die vanaf z'n achtste jaar bij Ajax speelt" Hennie Henrichs in N.R.C. Zondagavond 5 april j.l. werden wij in kennis gesteld van het ontstellende bericht dat ons erelid Jan Westrik op 81 -jarige leeftijd was overleden. Uiteraard waren wij op de hoogte van de laat ste ontwikkelingen van zijn herseninfarct, maar dat alles zo plotseling, zo snel gebeurde vervulde ons met grote droefenis. Een emi nent mens en Ajax-lid hebben wij verloren. Onze gedachten en troost gaan allereerst uit naar zijn vrouw Jo, kind, kleinkinderen en ver dere familie. Zij zijn door zijn overlijden het ergst getroffen. Jan werd lid van Ajax in 1923 en zou dit jaar 69 jaar lid zijn. Na gevoetbald te hebben in resp. de aspiran ten, junioren en lagere seniorenelftallen bleef Jan werkend lid. Hij gaf zich op als scheidsrechter in de toenmalige A.K.V.B. Toen hij daarna voorzitter werd van de R.A.V., de voetbalclub van Rijksambtenaren, vielen zijn bestuurlijke kwaliteiten dermate op, dat hij in oktober 1963 door Ajax werd benaderd om zich verkiesbaar te stellen voor de Bestuursfunctie van secretaris. Jan vond het een uitdaging opvolger te worden van zijn voorbeeld Jan Elzenga. De functie van secretaris heeft hij 22 jaar vervuld en het was zijn leeftijd van 75 jaar die hem deed besluiten het secretariaat over te dragen aan een jonger lid. Jan was, gelijk zijn voorganger Jan Elzenga, niet te imiteren. Jan was Jan. Een man met vaste ideeën, met standpunten als recht is recht en krom is krom. Hij deed daar wel eens moeilijk mee, maar als rechtschapen mens kon hij zijn zaken eerlijk rechtzetten die hij voorheen anders zag. Administratief liep bij hem alles perfect. Notulen werden uitgebreid en zorgvuldig op papier gezet en zijn jaar verslag was soms een boekwerk van meer dan 100. pagina's. Zijn kennis van Ajax, maar ook van de KNVB-reglementen, was enorm. Even zoeken in zijn tas en binnen 2 minuten kwam het bewus te artikel te voorschijn. Zijn meegaan met uitwedstrijden van ons eerste elftal was een zeker heid, zoals ook zijn vaste plaats in de spelersbus. Vele betaald-voet balorganisaties kenden onze Jan "sigaar" Westrik heel goed. Ook het jeugd- en seniorengebeuren hadden zijn belangstelling, zo ook ons honkbal in die periode. Verdere verdiensten voor onze club waren o.a. lid van diverse regle mentscommissies, voorzitter van de bestaande enquêtecommissie en gedelegeerde namens het bestuur bij de clubavondcommissie. Verder was hij door zijn functie als secretaris tevens 22 jaar secretaris van de ledenraad en werden in die periode alle notulen van leden raadsvergaderingen door hemzelf gemaakt. Terecht werd Jan in 1975 benoemd tot erelid van onze vereniging. Een eervolle onderscheiding voor een bekwaam bestuurder. Helaas moest Jan om gezondheidsredenen de laatste jaren steeds vaker de gang naar onze thuiswedstrijden overslaan en dit seizoen kon hij zelfs helemaal niet meer komen. Nu is het dan definitief dat wij Jan niet meer bij Ajax kunnen verwelko men. Een voortreffelijk clubman ging verloren. Maar ook als mens, hoe moeilijk hij soms kon zijn, verliezen wij in hem een man met een klein hart, die het een ieder veelal toch naar de zin wilde maken. Jan, heel veel dank zijn wij en velen met ons jou verschuldigd. Zoals Jan Elzenga nog in gedachten bij de ouderen leeft, zal de oude en huidige generatie jou nooit vergeten. Jan, Rust Zacht Bestuur Ajax

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1992 | | pagina 26