vroeger maar minder vaak. Deze groep is anders. In het begin dacht ik: ze zijn wat stil, er werden weinig moppen ver teld, minder luidruchtig terwijl de presta ties niet minder waren. Als we dit kun nen vasthouden haalt dit twintigtalletje de Europese top. Maar heel langzaam komt die humor weer terug. Zo'n Silooy houdt de gein er een beetje in. Kijk, de groep is met sprongen om hoog gegaan maar bij Genua uit zie je het toch 2-0, 2- 12-2 worden. In onze beste tijd zaten we met 2-0 gebakken. Ze zijn er dus nog niet helemaal maar je ziet ze vooruitgaan in taktiek, in hun denken, in hun medele ven. Onder Louis hebben ze de gretig heid teruggekregen, de belevenis, dat ze nadenken over hun vak en niet dat ze Ajax vergeten zijn als ze de poort uitrij den. En dat alles zie je terug op het veld. De kapsones komt weer terug, de Am sterdamse brutaliteit, die overheersing. We hebben altijd met kapsones gevoet bald. Voor de wedstrijd begint staan we al met 1 -0 voor, begrijp je? Louis krijgt dat voor elkaar. Het moet allemaal nog wat bijgepolijst worden. Wij helpen hem daarbij, Gerard en ik. Met z'n allen vor men we een trio. Veel overleg, veel pra ten, openheid. Uiteindelijk beslist Louis maar altijd na overleg. Nog een jaartje en we zijn weer waar we horen aan de Eu ropese top. Dat kan met dit elftal. Als jé het kan vasthouden. Maar hoe? Dat is heel moeilijk. Dus toch weer die jeugd en scouting. Maar het gaat fantastisch op het ogenblik. Wim Jonk tot 1996, Van der Sar 2 jaar, Kreekie 3 jaar, nu Menzo nog en dan is dat hele happie weer com pleet." Ajax "Tja, praten over Ajax doet mij wat. Net zoals op het moment dat ik die poort binnen rij en dat doe ik 7 dagen per week. Dan gebeurt er iets met je. Het is alsof de Heilige Geest over je heen komt. Want het is natuurlijk een unieke club. Overal op het terrein zijn altijd activitei ten. Het is een fabriek, het stadion is een levend iets en als je s' avonds laat weg gaat zijn de lantaarns aan en overal zie je nog mensen praten, bij ons is er cluble ven. Dat vind je bijna nergens. Houden van Ajax, teleurstellingen mee maken en toch Ajacied blijven. En zoveel jaar mee kunnen werken aan al die suc cessen van Ajax. Want we hebben een naampie, hoor. Michael van Praag was laatst in Singapore. Had-ie allemaal kranteknipsels daarvandaan meegeno men en in de kleedkamer opgehangen. Ajax is m'n lust en m'n leven. Het is ei genlijk alles. Gelukkig is mijn vrouw ook Ajacied. Anders kan het niet. Ik weet wat Ajax betekent, ik ken het gevoel, ik word warm of koud als ik er over praat. En emotioneel, zo'n uitstraling als die club heeft. De aanvragen voor shirtjes, foto's, speldjes en ga maar door. Het is on voorstelbaar. Jeugdhuizen, jeugdgevan genissen, gehandicapten, ze vragen er allemaal naar. Leg eens een Ajax-shirt en een gouden horloge naast elkaar, men kiest voor het shirt. Hoe zo'n club populair kan zijn. De kracht van de club ligt in het bestuur, de medische staf, de technische staf en de jeugdopleiding en AL DIE MENSEN die aan Ajax meewerken. Ajax is niet van enkelen. Ajax is van iedereen." "Tijden veranderen maar ik niet. Mijn lief de voor Ajax zal altijd blijven bestaan. Het nieuwe stadion moet er komen om te overleven maar ik was er eerst niet echt blij mee. Ajax hoort hier aan de Middenweg in de Meer. Maar ik begrijp ook dat het niet langer kan. Maar wat een club. Dat het met eigenlijk uiterst beperkte middelen toch zoveel goeie spelers voortbrengt. En ze blijven allemaal Ajacied. Nu hebben we Lucky Ajax. Komen al die spelers van vroeger weer bij elkaar. Een feest, joh, echt. La chen. We moesten laatst vergaderen. Piet Keizer, de voorzitter, moest de ver gadering openen. Man, het is er nooit van gekomen. Er is helemaal nooit ver gaderd, we hebben alleen maar gela chen. Dat is toch schitterend...!" Tijn Middendorp

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1992 | | pagina 25