vroeger maar minder vaak. Deze groep
is anders. In het begin dacht ik: ze zijn
wat stil, er werden weinig moppen ver
teld, minder luidruchtig terwijl de presta
ties niet minder waren. Als we dit kun
nen vasthouden haalt dit twintigtalletje
de Europese top. Maar heel langzaam
komt die humor weer terug. Zo'n Silooy
houdt de gein er een beetje in. Kijk, de
groep is met sprongen om hoog gegaan
maar bij Genua uit zie je het toch 2-0, 2-
12-2 worden. In onze beste tijd zaten
we met 2-0 gebakken. Ze zijn er dus nog
niet helemaal maar je ziet ze vooruitgaan
in taktiek, in hun denken, in hun medele
ven. Onder Louis hebben ze de gretig
heid teruggekregen, de belevenis, dat
ze nadenken over hun vak en niet dat ze
Ajax vergeten zijn als ze de poort uitrij
den. En dat alles zie je terug op het veld.
De kapsones komt weer terug, de Am
sterdamse brutaliteit, die overheersing.
We hebben altijd met kapsones gevoet
bald. Voor de wedstrijd begint staan we
al met 1 -0 voor, begrijp je? Louis krijgt
dat voor elkaar. Het moet allemaal nog
wat bijgepolijst worden. Wij helpen hem
daarbij, Gerard en ik. Met z'n allen vor
men we een trio. Veel overleg, veel pra
ten, openheid. Uiteindelijk beslist Louis
maar altijd na overleg. Nog een jaartje en
we zijn weer waar we horen aan de Eu
ropese top. Dat kan met dit elftal. Als jé
het kan vasthouden. Maar hoe? Dat is
heel moeilijk. Dus toch weer die jeugd en
scouting. Maar het gaat fantastisch op
het ogenblik. Wim Jonk tot 1996, Van
der Sar 2 jaar, Kreekie 3 jaar, nu Menzo
nog en dan is dat hele happie weer com
pleet."
Ajax
"Tja, praten over Ajax doet mij wat. Net
zoals op het moment dat ik die poort
binnen rij en dat doe ik 7 dagen per
week.
Dan gebeurt er iets met je. Het is alsof
de Heilige Geest over je heen komt.
Want het is natuurlijk een unieke club.
Overal op het terrein zijn altijd activitei
ten. Het is een fabriek, het stadion is een
levend iets en als je s' avonds laat weg
gaat zijn de lantaarns aan en overal zie je
nog mensen praten, bij ons is er cluble
ven. Dat vind je bijna nergens.
Houden van Ajax, teleurstellingen mee
maken en toch Ajacied blijven. En zoveel
jaar mee kunnen werken aan al die suc
cessen van Ajax. Want we hebben een
naampie, hoor. Michael van Praag was
laatst in Singapore. Had-ie allemaal
kranteknipsels daarvandaan meegeno
men en in de kleedkamer opgehangen.
Ajax is m'n lust en m'n leven. Het is ei
genlijk alles. Gelukkig is mijn vrouw ook
Ajacied. Anders kan het niet. Ik weet wat
Ajax betekent, ik ken het gevoel, ik word
warm of koud als ik er over praat. En
emotioneel, zo'n uitstraling als die club
heeft. De aanvragen voor shirtjes, foto's,
speldjes en ga maar door. Het is on
voorstelbaar. Jeugdhuizen, jeugdgevan
genissen, gehandicapten, ze vragen er
allemaal naar. Leg eens een Ajax-shirt
en een gouden horloge naast elkaar,
men kiest voor het shirt. Hoe zo'n club
populair kan zijn.
De kracht van de club ligt in het bestuur,
de medische staf, de technische staf en
de jeugdopleiding en AL DIE MENSEN
die aan Ajax meewerken. Ajax is niet van
enkelen. Ajax is van iedereen."
"Tijden veranderen maar ik niet. Mijn lief
de voor Ajax zal altijd blijven bestaan.
Het nieuwe stadion moet er komen om
te overleven maar ik was er eerst niet
echt blij mee. Ajax hoort hier aan de
Middenweg in de Meer. Maar ik begrijp
ook dat het niet langer kan.
Maar wat een club. Dat het met eigenlijk
uiterst beperkte middelen toch zoveel
goeie spelers voortbrengt. En ze blijven
allemaal Ajacied. Nu hebben we Lucky
Ajax. Komen al die spelers van vroeger
weer bij elkaar. Een feest, joh, echt. La
chen. We moesten laatst vergaderen.
Piet Keizer, de voorzitter, moest de ver
gadering openen. Man, het is er nooit
van gekomen. Er is helemaal nooit ver
gaderd, we hebben alleen maar gela
chen. Dat is toch schitterend...!"
Tijn Middendorp
