om op zulke momenten niet het bijltje er
bij neer te gooien maar dóór te gaan en
te denken "mijn tijd komt wel". Je hebt
wat geluk nodig maar ik geloof toch dat
wanneer je positief blijft denken en van
je eigen kracht uit blijft gaan, je daar
voor wordt beloond."
Wat was het grote struikelblok dat een
vaste plaats in Ajax in de weg stond?
Jonk: "Zekerheid heb ik niet, maar ik
hou het er op dat Beenhakker het niet
aandurfde om met Jonk én Wouters op
het middenveld te spelen. Misschien is
die oplossing nooit bij hem opgekomen,
maar dat lijkt me sterk. Het is niet zo dat
we nooit met elkaar samenspeelden
maar dan voetbalde ik op een positie
vóór Jan, min of meer op de plaats waar
Dennis Bergkamp nu speelt. Dat was
heel anders en Van Gaal heeft, toen hij
hoofdcoach werd, de situatie veran
derd. Wouters werd links op het mid
denveld, maar "naar binnen toe" gepos
teerd met mij daartussen. Dat kon
blijkbaar ook."
Je noemde net de positie die door Berg
kamp wordt bezet. Je hebt daar best
goede wedstrijden gespeeld. Voelde jij
je lekker op die plek die een beetje over
een kwam met de plaats waarop je in
dertijd bij Volendam speelde?
Jonk: "Een verschil was dat wij bij Volen
dam met twee spitsen voetbalden en ik
daarachter een volkomen vrije rol had. Ik
mocht doen en laten wat ik wilde. De
laatste tijd worden er wat accenten ver
anderd, maar bij Ajax speel je normaal
met twee buitenspelers en een spits en
dan moet je als opkomende man de ga
ten induiken die door je medespelers
worden gecreëerd. Dat is even anders.
Dat vereist verschrikkelijk veel snelheid
en kracht en dat is voor mij een pro
bleem. Ik zal het uitleggen. Ik heb wel
snelheid en kracht maar NIET voor die
positie. Ik mis de explosieve snelheid die
Bergkamp wel in zijn benen heeft. Tij
dens een oefenpartijtje tegen Telstar, op
een zaterdagmorgen, liet Leo Beenhak
ker mij eens op de positie van Nummer
Vier spelen. Dus als inschuivende libero.
Bij Volendam in de jeugd had ik al eens
op een soortgelijke plaats gespeeld en
toen ging het ook lekker. Toen kwam ik
er achter dat dat een zeer geschikte
plaats voor mij was. Beenhakker heeft
dat ook in zijn achterhoofd gehouden en
wist toen dat hij in mij een goede vervan
ger van Jan Wouters in huis had."
Toch ben jij een van oorsprong aanval
lend ingestelde voetballer. Welke pro
blemen bracht het vervullen van een
nieuwe rol met zich mee?
Jonk: "Ik ben natuurlijk geen "killer"
maar een voetballer die het probeert
tactisch op te lossen, bij voorbeeld door
het allemaal wat eerder te zien dan een
ander en mij positioneel goed op te stel
len. Je komt er niet onderuit dat je een
duel aan moet gaan. Ja, dan moet je er
in gaan en dat duel zien te winnen. Ik
denk dat je bepaalde facetten van het
verdedigen wel aan kunt leren, zoals het
koppen. Daarbij ben ik van mening datje
een echte tackle alleen moet gebruiken
als laatste redmiddel, wanneer het echt
niet anders kan. Je moet dan zeker zijn
dat je de bal hebt, anders ben je uitge
speeld. Ik heb een periode gehad dat ik
te vroeg of juist te laat een sliding of een
tackle inzette. Zoiets als Johnny van 't
Schip overkwam in de wedstrijd tegen
Feyenoord, toen hij rood kreeg. Dat had
te maken met het ontbreken van rust in
mijn spel. Toen nam ik - onbewust -
steeds het gevoel met mij mee dat ik me
moest bewijzen. Ik had het gevoel dat ik
aldoor een mes in mijn rug had. Als ik
even wat verkeerd deed was ik weer de
aangewezen man die kon vertrekken.
Omdat ik te gretig was schatte ik som
mige situaties niet goed in en kon het
gebeuren dat ik mijn tegenstander bijna
onder het gras schopte."
Beter, steeds beter
De trainerswissel Beenhakker - Van
Gaal pakte voor Wim Jonk positief uit.
Van een luxe-wisselspeler werd hij een
onaantastbare eerste elftalspeler. Na de
jaren van nu weer wel, dan weer niet
voetballen op het hoogste niveau was er
een periode aangebroken dat Jonk elke
week er moest staan.
Vereiste dat een omschakeling?
Jonk: "In het begin moest ik er aan wen
nen om een hele reeks wedstrijden ach
ter elkaar te spelen. Vooral lichamelijk
bracht dat ook wat probleempjes met
zich mee. Kleine blessures, kwaaltjes,
klachten. Daar ben ik nu helemaal over
heen. Ik ben er aan gewend en weet
mijn krachten nu goed te doseren en
vind het geen probleem om, zoals in de
maand maart, constant in het ritme van
zondag-woensdag-zondag-woensdag
wedstrijden te zitten."
Er wordt, zeker sinds hij een vaste plaats
heeft bij Ajax, zeer lovend over Wim Jonk
gesproken. Maar uit "Zeist" zijn er nog
geen signalen opgevangen.
Jonk: "Wanneer je bij een club als Ajax
speelt weet je dat je eerder in beeld
komt voor een nationale ploeg dan bij
een modale club. Ik heb mij altijd voor
gehouden dat ik eerst een speler van
betekenis voor mijn club, voor Ajax dus,
moet worden door een hele reeks wed
strijden goed te spelen. Beter worden,
steeds beter worden, daar gaat het om.
Je grenzen verleggen. Alles wat er bij
15
Wim Jonk: "Beter worden, steeds beter
worden, daar gaat het om. Dan komt de
rest vanzelf.
Foto: Cor Mooij
komt is mooi meegenomen. Ik denk dat
wanneer je geforceerd toewerkt naar, bij
voorbeeld, Oranje, het alleen maarte
gen je werkt.
Het is waar. Ik ben nog nooit voor een
Nederlands Elftal-selectie geselecteerd.
Het enige vertegenwoordigende elftal
waar ik ooit voor ben uitgekomen is het
Noordhollands Jeugdelftal. Verder
kwam ik niet. Dat was ook zoiets. Wan
neer je selectiewedstrijden speelde te
gen de andere districten dan kon je een
wereldpartij spelen maar uiteindelijk
werden de spelers van Ajax toch geko
zen. Op dat moment had je gewoon te
gen datje bij Volendam speelde. Dat
weet ik zeker. Omdat die anderen bij
Ajax speelden hadden ze toch dat
streepje vóór. Ik denk dat dat niet goed
is maar het is wel de realiteit."
Wat voor voetballer wilde jij als jongetje
graag worden?
Jonk:Het is logisch datje kijkt naar
voetballers in wie je jezelf terugziet. Ik
lette altijd op Platini en Glenn Hoddle.
