er op een gegeven moment een aantal
spelers overgingen naar het tweede elf
tal of, zoals Danny Hesp, Richard
Witschge en Bryan Roy, meteen naar
het eerste. Ik voelde mij namelijk niets
minder. Het klinkt misschien gek, maar
ik voelde dat best als een tegenslag.
Vanenburg en Rijkaard
"Toen ik naar Ajax kwam speelde ik als
ouderwetse centrale middenvelder. Dat
vond ik een heerlijke plaats, daar kon ik
mij uitleven, veel aan de bal zijn, scoren,
rushes maken vanaf het midden naar
het doel. Mijn favoriete voetballers uit
die tijd waren ook middenvelders. Ik ge
noot van Gerald Vanenburg. Schitterend
vond ik het, wat hij met de bal kon en
hoe hij op techniek en souplesse liep te
spelen. En Frank Rijkaard, ook een
prachtige speler. Als ik naar Ajax ging
kijken, kwam ik speciaal voor die twee."
In de B-1 werd Marciano voor het eerst
uitgeprobeerd als verdediger, al dekt die
term niet geheel de lading. Hij moest als
inschuivende libero optreden, als libero
in de ware zin van het woord dus, met
de opdracht vanuit de achterste lijn het
middenveld te ondersteunen. Dat ging
voortreffelijk en in de A-1met Spitz
Kohn als trainer, bleef dat zo. Ook zijn
debuut in het eerste elftal vond plaats
als inschuivende libero. Dat gebeurde
op 31 augustus 1988. Kurt Under, de
toenmalige Ajax-trainer gaf Marciano het
vertrouwen dat de zeventienjarige niet
beschaamde. Na een rush door het cen
trum van de Sparta-defensie liet de de
butant met een goed geplaatste schui
ver doelman Ed de Goeij kansloos. Het
was de zesde minuut van de wedstrijd
en Marciano Vink had zijn visitekaartje
afgegeven.
Na het competitiedebuut volgde Europa
Cup-voetbal. De selecties voor de
jeugdelftallen van Nederland werden
voortgezet in Jong Oranje annex Olym
pisch Elftal (waar Marciano kan rekenen
op een vaste plaats) en ook het oog van
bondscoach Rinus Michels viel op de at
letische jongeman die bij Ajax een vaste
plaats had veroverd. Steeds als libero
met als extra taak het ondersteunen van
het middenveld.
Slot op de deur
"Op die manier voetballen vond ik heer
lijk", zegt Marciano, "Je bent eigenlijk
een soort spelmaker en ik had veel gele
genheid om zelf te bepalen wanneer ik,
opkomend met de bal aan de voet, mij
aanvallend nuttig kon maken. Dat was
mijn sterkste punt.
Dat veranderde. We gingen spelen met
een vaste man voor de verdediging, Jan
Wouters, twee mandekkers en daarach
ter een laatste man. Ik mocht minder, ik
speelde met een rem want ik moest mij
inhouden. Ik werd op die positie gezet
vanwege mijn snelheid, waarmee ik veel
kon corrigeren. Beenhakker hamerde er
op dat ik in die rol het slot op de deur
was. Ik moest risico's uit de weg gaan,
ik moest zorgen dat er geen muisje
doorheen kwam. Zo voetbalde ik ook.
Mijn vader maakte zich er wel eens
kwaad over. Je moet je meer met het
spel bemoeien, zei hij. Maar dat kon niet
zo maar, ik had mijn taak en verantwoor
delijkheid. In principe ligt dat spel van
simpel de bal inspelen en je verder bezig
houden met het corrigeren zonder je
met het creatieve gedeelte te mogen be
moeien mij natuurlijk ook niet zo. Ik moet
mij kunnen ontplooien."
Vinks creativiteit werd geremd. Hij werd
Vrolijke gezichten op de Ajax-bank tij
dens Ajax - Osasuna. Maar de opge
wektheid van Marciano Vink en zijn
medebankzitters is alles behalve van
harte. "Ik baal er verschrikkelijk van dat
ik buiten het basiselftal ben gekomen
zegt het jonge talent.
Foto: Louis van de Vuurst
een gebonden libero. Eigenwijs zijn en
tóch doen wat moeder natuur hem in
geeft, dat kan niet, daar zijn de belangen
te groot voor. Maar jammer is het wel
dat de avontuurlijke en creatieve drang
van Marciano Vink zo niet tot zijn recht
kan komen. Zonder die rem zou Vink
zich mogelijk nog beter kunnen ont
plooien.
Verbeteren
Jan Wouters zag dat ook wel. Hij stuur
de Marciano soms door naar het mid
denveld en nam dan zijn positie over.
Maar Jan is nu weg en in de huidige
speelwijze van Ajax wordt van de libero
vooral soberheid gevraagd. Marciano
moest omschakelen naar een andere
manier van voetballen, spelen vanuit een
verdedigende denkwijze, met een ver
dedigend hart, als het ware. En dat is
niet zo makkelijk als het misschien lijkt
voor een speler die weliswaar verdedi
ger is maar dat met een opbouwende in
slag doet. Vink staat niet op de plaats
waar hij naar hartelust risico's kan ne-
