er op een gegeven moment een aantal spelers overgingen naar het tweede elf tal of, zoals Danny Hesp, Richard Witschge en Bryan Roy, meteen naar het eerste. Ik voelde mij namelijk niets minder. Het klinkt misschien gek, maar ik voelde dat best als een tegenslag. Vanenburg en Rijkaard "Toen ik naar Ajax kwam speelde ik als ouderwetse centrale middenvelder. Dat vond ik een heerlijke plaats, daar kon ik mij uitleven, veel aan de bal zijn, scoren, rushes maken vanaf het midden naar het doel. Mijn favoriete voetballers uit die tijd waren ook middenvelders. Ik ge noot van Gerald Vanenburg. Schitterend vond ik het, wat hij met de bal kon en hoe hij op techniek en souplesse liep te spelen. En Frank Rijkaard, ook een prachtige speler. Als ik naar Ajax ging kijken, kwam ik speciaal voor die twee." In de B-1 werd Marciano voor het eerst uitgeprobeerd als verdediger, al dekt die term niet geheel de lading. Hij moest als inschuivende libero optreden, als libero in de ware zin van het woord dus, met de opdracht vanuit de achterste lijn het middenveld te ondersteunen. Dat ging voortreffelijk en in de A-1met Spitz Kohn als trainer, bleef dat zo. Ook zijn debuut in het eerste elftal vond plaats als inschuivende libero. Dat gebeurde op 31 augustus 1988. Kurt Under, de toenmalige Ajax-trainer gaf Marciano het vertrouwen dat de zeventienjarige niet beschaamde. Na een rush door het cen trum van de Sparta-defensie liet de de butant met een goed geplaatste schui ver doelman Ed de Goeij kansloos. Het was de zesde minuut van de wedstrijd en Marciano Vink had zijn visitekaartje afgegeven. Na het competitiedebuut volgde Europa Cup-voetbal. De selecties voor de jeugdelftallen van Nederland werden voortgezet in Jong Oranje annex Olym pisch Elftal (waar Marciano kan rekenen op een vaste plaats) en ook het oog van bondscoach Rinus Michels viel op de at letische jongeman die bij Ajax een vaste plaats had veroverd. Steeds als libero met als extra taak het ondersteunen van het middenveld. Slot op de deur "Op die manier voetballen vond ik heer lijk", zegt Marciano, "Je bent eigenlijk een soort spelmaker en ik had veel gele genheid om zelf te bepalen wanneer ik, opkomend met de bal aan de voet, mij aanvallend nuttig kon maken. Dat was mijn sterkste punt. Dat veranderde. We gingen spelen met een vaste man voor de verdediging, Jan Wouters, twee mandekkers en daarach ter een laatste man. Ik mocht minder, ik speelde met een rem want ik moest mij inhouden. Ik werd op die positie gezet vanwege mijn snelheid, waarmee ik veel kon corrigeren. Beenhakker hamerde er op dat ik in die rol het slot op de deur was. Ik moest risico's uit de weg gaan, ik moest zorgen dat er geen muisje doorheen kwam. Zo voetbalde ik ook. Mijn vader maakte zich er wel eens kwaad over. Je moet je meer met het spel bemoeien, zei hij. Maar dat kon niet zo maar, ik had mijn taak en verantwoor delijkheid. In principe ligt dat spel van simpel de bal inspelen en je verder bezig houden met het corrigeren zonder je met het creatieve gedeelte te mogen be moeien mij natuurlijk ook niet zo. Ik moet mij kunnen ontplooien." Vinks creativiteit werd geremd. Hij werd Vrolijke gezichten op de Ajax-bank tij dens Ajax - Osasuna. Maar de opge wektheid van Marciano Vink en zijn medebankzitters is alles behalve van harte. "Ik baal er verschrikkelijk van dat ik buiten het basiselftal ben gekomen zegt het jonge talent. Foto: Louis van de Vuurst een gebonden libero. Eigenwijs zijn en tóch doen wat moeder natuur hem in geeft, dat kan niet, daar zijn de belangen te groot voor. Maar jammer is het wel dat de avontuurlijke en creatieve drang van Marciano Vink zo niet tot zijn recht kan komen. Zonder die rem zou Vink zich mogelijk nog beter kunnen ont plooien. Verbeteren Jan Wouters zag dat ook wel. Hij stuur de Marciano soms door naar het mid denveld en nam dan zijn positie over. Maar Jan is nu weg en in de huidige speelwijze van Ajax wordt van de libero vooral soberheid gevraagd. Marciano moest omschakelen naar een andere manier van voetballen, spelen vanuit een verdedigende denkwijze, met een ver dedigend hart, als het ware. En dat is niet zo makkelijk als het misschien lijkt voor een speler die weliswaar verdedi ger is maar dat met een opbouwende in slag doet. Vink staat niet op de plaats waar hij naar hartelust risico's kan ne-

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1992 | | pagina 19