ste elftal mee mag, dan maakt het je niets uit waar je speelt, als je maar speelt. Mijn kracht ligt meer op het verdedigen de vlak. De linkshalf plaats is ook een mooie plek en ligt mij al meer dan links buiten. Maar ik denk dat ik met mijn kwaliteiten het beste als linksback kan spelen. Dat zal nog moeten blijken, na tuurlijk, maar op die plaats heb ik altijd goed gespeeld. Als laatste man moet je weer anders spelen. Je moet meer met de lange bal openen en dan beide kanten benutten en je moet leiding geven, praten." Oriënteren De heldere, nuchtere kijk op zaken van Michel Kreek manifesteert zich ook bui ten het veld. Met het VWO-diploma op zak richtte hij zich heel bewust op een jaar als profvoetballer met als doel het veroveren van een basisplaats in het eerste elftal. Zover is Michel nog niet, maar hij zorgt er wel voor dat zijn leven niet helemaal gevangen wordt door het voetballen. Samen met Ikey Waas van Ajax' studie en begeleidingscommissie oriënteert hij zich wat betreft het volgen van een cursus. Op welk gebied, daar is Michel nog niet uit maar hij wil de vrije tijd waarover hij beschikt in ieder geval nuttig besteden. Tot zijn verdere interesses hoort vooral het volgen van alle sport. Af en toe slaat Michel een (tennis) balletje en wielren nen vindt hij een prachtige sport. Zijn sportieve passie deelt hij met zijn vriendin Denise die bij de Amsterdamse atletiekvereniging ADA sport. Het hoog springen is haar sterkste onderdeel. Wanneer Michel Kreek tijd heeft gaat hij naar haar kijken. En andersom. Michel Kreek speelt al dertien jaar bij Ajax en dat maakt hem vanzelfsprekend tot een echte Ajacied, al maakt dat be grip bij Michel geen al te grote emoties los. Flair hoort bij Ajax "Natuurlijk voel je je meer verbonden aan Ajax dan een speler die van buiten af komt", legt hij uit, "Maar heel erg sen timenteel ben ik er niet over. Dat is op dit punt van je carrière, wanneer je prof voetballer bent, ook geen ruimte voor. Er kan een moment komen dat je naar een andere club gaat en dan heb je niets aan die sentimenten. Ik voel natuurlijk wat meer voor Ajax dan voor andere clubs en dat zal altijd wel zo blijven maar het zakelijke deel moet je daardoor niet uit het oog verliezen. Toch is het mooi om te zien hoe je je bij Ajax kan ontwikkelen. Nog niet eens zo heel lang geleden stond ik als ballenjon- qen bij de qrote wedstrijden tegen Feye- Een beeld uit de wedstrijd Ajax - RKC, waarin Michel Kreek zich aanvallend diende te ontplooien. "Is de vorm van de dag er, dan lukt het wel. Maar over een heel seizoen moet ik het van hard wer ken hebben en dat hoort niet bij een echte Ajax-linksbuitenzegt de jonge Ajacied. Foto: Marcel Israel noord en Europa Cupwedstrijden als Ajax-Zaragoza en Ajax - HSV langs de lijn. En toen keek ik hoog op tegen de zelfde jongens met wie ik nu samen speel. Dat is typisch Ajax hè, dat je heel snel van de junioren door kan komen naar het eerste elftal. Er hoeft maar iets te gebeuren in de elftallen boven je, en je staat er. Die flair en de durf om jonge spelers een kans te geven hoort ook echt bij Ajax." David Endt

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1991 | | pagina 19