ste elftal mee mag, dan maakt het je
niets uit waar je speelt, als je maar
speelt.
Mijn kracht ligt meer op het verdedigen
de vlak. De linkshalf plaats is ook een
mooie plek en ligt mij al meer dan links
buiten. Maar ik denk dat ik met mijn
kwaliteiten het beste als linksback kan
spelen. Dat zal nog moeten blijken, na
tuurlijk, maar op die plaats heb ik altijd
goed gespeeld.
Als laatste man moet je weer anders
spelen. Je moet meer met de lange bal
openen en dan beide kanten benutten
en je moet leiding geven, praten."
Oriënteren
De heldere, nuchtere kijk op zaken van
Michel Kreek manifesteert zich ook bui
ten het veld. Met het VWO-diploma op
zak richtte hij zich heel bewust op een
jaar als profvoetballer met als doel het
veroveren van een basisplaats in het
eerste elftal. Zover is Michel nog niet,
maar hij zorgt er wel voor dat zijn leven
niet helemaal gevangen wordt door het
voetballen. Samen met Ikey Waas van
Ajax' studie en begeleidingscommissie
oriënteert hij zich wat betreft het volgen
van een cursus. Op welk gebied, daar is
Michel nog niet uit maar hij wil de vrije
tijd waarover hij beschikt in ieder geval
nuttig besteden.
Tot zijn verdere interesses hoort vooral
het volgen van alle sport. Af en toe slaat
Michel een (tennis) balletje en wielren
nen vindt hij een prachtige sport.
Zijn sportieve passie deelt hij met zijn
vriendin Denise die bij de Amsterdamse
atletiekvereniging ADA sport. Het hoog
springen is haar sterkste onderdeel.
Wanneer Michel Kreek tijd heeft gaat hij
naar haar kijken. En andersom.
Michel Kreek speelt al dertien jaar bij
Ajax en dat maakt hem vanzelfsprekend
tot een echte Ajacied, al maakt dat be
grip bij Michel geen al te grote emoties
los.
Flair hoort bij Ajax
"Natuurlijk voel je je meer verbonden
aan Ajax dan een speler die van buiten
af komt", legt hij uit, "Maar heel erg sen
timenteel ben ik er niet over. Dat is op dit
punt van je carrière, wanneer je prof
voetballer bent, ook geen ruimte voor.
Er kan een moment komen dat je naar
een andere club gaat en dan heb je niets
aan die sentimenten. Ik voel natuurlijk
wat meer voor Ajax dan voor andere
clubs en dat zal altijd wel zo blijven maar
het zakelijke deel moet je daardoor niet
uit het oog verliezen.
Toch is het mooi om te zien hoe je je bij
Ajax kan ontwikkelen. Nog niet eens zo
heel lang geleden stond ik als ballenjon-
qen bij de qrote wedstrijden tegen Feye-
Een beeld uit de wedstrijd Ajax - RKC,
waarin Michel Kreek zich aanvallend
diende te ontplooien. "Is de vorm van de
dag er, dan lukt het wel. Maar over een
heel seizoen moet ik het van hard wer
ken hebben en dat hoort niet bij een
echte Ajax-linksbuitenzegt de jonge
Ajacied. Foto: Marcel Israel
noord en Europa Cupwedstrijden als
Ajax-Zaragoza en Ajax - HSV langs de
lijn. En toen keek ik hoog op tegen de
zelfde jongens met wie ik nu samen
speel. Dat is typisch Ajax hè, dat je heel
snel van de junioren door kan komen
naar het eerste elftal. Er hoeft maar iets
te gebeuren in de elftallen boven je, en je
staat er. Die flair en de durf om jonge
spelers een kans te geven hoort ook
echt bij Ajax."
David Endt